پدری برای گرفتن ديه فرزندش را زير ماشين انداخت
تصادف های ساختگی برای گرفتن دیه؛ خبری که گرچه تکان دهنده است اما همچنان با خبر انداخته شدن پسر بچه ای زیر ماشین به وسیله پدرش برای گرفتن دیه قابل مقایسه نیست.
تصادف های ساختگی برای گرفتن دیه؛ خبری که گرچه تکان دهنده است اما همچنان با خبر انداخته شدن پسر بچه ای زیر ماشین به وسیله پدرش برای گرفتن دیه قابل مقایسه نیست.
این خبر پیش از این در خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منتشر شده و روزنامه اعتماد برای پیگیری آن سراغ راننده ماشینی رفته که این پسر بچه شش ساله را زیر گرفته و باعث مرگش شده است.
این فرد که با قرار وثیقه ١٠٠ میلیون تومانی آزاد شده برای اثبات ادعای خود در مورد پرتاب شدن پسر بچه به خیابان به وسیله پدرش، با حکم دادگاه سراغ تصاویر دوربین‌های مداربسته محل رفته است: «فیلم را دیدم و بعد آن را برای ارائه به دادگاه بردم. همانجا بود که مشخص شد ادعای من درست است و بازپرس پرونده هم مطمئن شد که آن پدر به عمد بچه‌اش را به خیابان پرتاب کرده است.»
با بررسی فیلم دوربین های مدار بسته، پدر این کودک در مراسم تدفین فرزندش بازداشت شده است.
راننده ای که با این پسر بچه تصادف کرده گفته است: «آنها حتی پولی برای برگزاری مراسم ترحیم پسرشان نداشتند و مراسمی که گرفته بودند اصلا شبیه مراسم ختم نبود. خانه‌ای که در آن عده زیادی آدم در کنار هم زندگی می‌کردند و هیچ کدام شغلی نداشتند.»
بحران بیکاری و فقر به یکی از جدی ترین آسیب های اجتماعی در ایران تبدیل شده است.
نظرها
پ.کریکارانی.ک
جامعه ایران روز به روز بیشتر از انسانیت فاصله میگیرد. سالهاست این سوال در ذهنم آزارم میدهد که به فرض از هر طریقی اگر جمهوری اسلامی از بین برود و شاهد ایرانی دموکراتیک باشیم، آیا واقعا آسیبهایی که در این نیم قرن به جامعه ایران وارد شده قابل ترمیم است؟
داریوش ندایی
بعضی از هموطنا طوری از دموکراسی صحبت میکنن که انگار دموکراسی معجزه تمدنه و با اون نه فقط آزادیهای سیاسی و اجتماعی برقرار میشه و ساختار حکومتی پاسخگو میشه بلکه عدالت اجتماعی و اقتصادی هم برقرار میشه و تقسیم عادلانه ثروت هم اتفاق میفته. دوست عزیز: اون چیزی که شما میخواین و در دموکراسی غربی تجربه هم شده یه نظام مختلطه که هم مزایای سرمایه داری رو داره و هم فواید سوسیالیسم. چنین نظامهایی در اروپا فقط توی کشورهای اسکاندیناوی تجربه شده و بقیه کشورها مثل هندوستان هم تلاشهایی کردن. اما این نظامهای اقتصادی/اجتماعی که به اونها دولتهای رفاه هم گفته میشه، امروزه بشدت زیر ضرب هست و سرمایه داری نئوکلاسیک قدم به قدم باعث شده دولتهای رفاه عقب نشینی کنن. بهمین دلیله که توی پیشرفته ترین دموکراسیها مثل آمریکا فقر اقتصادی بیداد میکنه. بنابراین تصور اینکه با برقراری یه نظام سکولار یا دموکرات مظاهر اینجور فقرها از بین میره تصور باطلیه!
سپهر
در ایران رسانه های ازاد نداریم که بتواند از به گونه ای بنیادین و پایه ای رویداد ها ی درون کشور را بررسی و واکاوی کند و همه سیستم را پوشش دهد.!؟