سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس: مراجع تصمیم‌گیری موافق توزیع مواد مخدر دولتی‌اند

نظرها

• naseem

  ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ۱:۰۱

  اگر جماعتی با پیوستن پسرم اباذر به مجاهدین، در پی داغ ننگی اند بر پیشانیِ من، این داغ ننگ در هرکجای این سرزمینِ سوخته و به غارت رفته دم دست است. در هرکجا. در اتاق سرداران سپاه که امروزِ این سرزمین را روفته اند و برای فردایش بساط ها آراسته اند. در اتاق وزیر دادگستریِ رهبری بطور مثال، که یک ملای قاتل اما کارکشته و حرفه ای است و پینه ی سوراخ سوراخ کردنِ چندهزار بی گناه را بر پیشانی نشانده است. در اتاق امام جمعه های پیاده، که هم پخمگی را و هم حوادثی چون اسید پاشی را ورز می دهند. در زندان ها و سلول های انفرادیِ شکنجه، در اتاق آیت الله ها و مراجع تقلیدی که به تجارتِ شیرین شکر و بحث اصولِ فقهیِ دیاثت مشتاق و مشغول اند. در کنار سجاده ی حضرت رهبری، و نقشِ مغرورانه و مقتدرانه اش در قبال کشته ها و پول های بی نشان، و مدیریتِ قمار مفتضحانه ی هسته ای، و پروراندنِ جماعتِ سراسیمه و بالا رونده از دیوار سفارتخانه ها، و هزار هزار آسیب و تاراجِ خاموش بیت رهبری. در اطوار مجتبی خامنه ای و نقش محوری اش در مدیریت و هدایت کودتا و کشتار 88. در شخصِ شهردار تهران که سردار پاسدار است، و فرشی که همو پیش پای سرداران برج ساز سپاه می گستراند. در خسارت هایی که ملاهای نا آگاه و حواریون ناکارآمدشان در مسندهای اشغالی بجای می نهند و هیچ نیز مسئولیت این خسارت ها را نمی پذیرند. در صورت های سیلی خورده و تحقیر شده ی مردمان اسیر و بی پناه. در آبروهای رفته. در دودمان های محو شده. در نقش سپاه و شخص سیدعلی خامنه ای در آشوب ها و تخریب ها و کشتارهای منطقه ای و تخریبِ وجهه ی بین المللیِ کشور. در ترسِ مردمان ترسیده. در بکارتِ دخترکان بناچار. در حسرتِ جوانان مبهوت و معتاد و بیکار. در فروشکستنِ اوضاع زیستیِ کشور. در آسمانی که از سلامت تهی است و کسی نگاهش نمی کند. در زمینی که رمقش مکیده شده و کسی جز برادرانِ زمین خوار بدان نمی نگرد. به کدامین سو سرک می کشیم؟ داعشیان اینجایند. بمب گذاران اینجایند. دزدان و دین روبان و وطن فروشان و مزدوران اینجایند. و داغ ننگ نیز البته. بله، من محمد نوری زاد هستم. با پذیرشِ مسئولیتِ کارهایم

• hasani

  ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ۱:۰۹

  خجالت داره دم از دست آورد 38 ساله میز نند ! میخواهی دست اوردتان را برشمارم بله فلاکت هر چه بیشتر مردم چه از لحاظ فرهنگی وچه از لحاظ اقتصادی گسترش فحشا در جامعه گسترش سن اعتیاد وو جود 12 الی 18 میلیون بیمار روانی صدور فاحشه به دبی چپاول واختلاس به حد نجومی وبی سابقه در تاریخ از قاجار به این ور رانت خواری زمین خواری بذل وبخشش دریای خزر باز هم بگم یا کافی داد وبیداد راه میانداتید اشرف پهلوی جوانان را معتاد کرده الان خوب اشرف نیست لابد کار اقدستونه این است دستاورد 38 ساله پولمون که نگو ارزش پشگل گوسفندم نداره شرکتهای تولیدیمون در مواد خوراکی همه کلاهبردار وجالب اینه استانداردشونم حق حساب میگیره مهر میزنه اگر دستاوردی ازقلم افتاده وذکر نکردم باید ببخشید فعلا همین کافیه برای نابودی ایران از قبل آباد شده مان!

• faryad

  ۳۱ تیر ۱۳۹۶، ۶:۲۵

  چرا علی ربیعی وزیر کار و سردار اسماعیل کوثری کارتن خواب و گورخواب نیستند؟ چرا پول پاسدار صادق محصولی از پارو بالا می‌رود و اصلاً نمی‌داند گورخوابی یعنی چه؟ چرا قبر خمینی 6میلیارد دلار خرج و مخارج دارد اما مردم ما در گور می‌خوابند؟ ابعاد واقعی گورخوابی و کارتن خوابی در این مملکت چقدر است؟ این یادداشت کوتاه، نگاهی است به همین سوال‌ها و یکی دو راهنمایی برای درک ابعاد این مساله. روز 12 دی 95 (همین دیروز) علی ربیعی وزیر کار برای تخفیف شوک اجتماعی ناشی از برملا شدن پدیده گورخوابی طی یادداشتی گفت: ”من خودم روز پنجشنبه 9 دی 95 راهی نصیر آباد شدم تا گورخوابها را ملاقات کنم، فلان گورخواب را دیدم و با او صحبت کردم او قربانی لذتجویی از مواد مخدر شده“ (یعنی تقصیر خودشه که گورخواب شده!) بعد هم گفت: ”اگر بخواهید بدانید 8نفر اونجا بودند، حداکثر بین 5 الی 88نفر بودند!“ روزنامه شهروند که خبر گورخوابها را منتشر کرد خبر از وجود 50 زن و مرد و کودک که در گورهای نصیر آباد شهریار می‌خوابیدند، داد. ظاهراً علی ربیعی (همان عباد سربازجوی بیرحم وزارت اطلاعات و همدوره سعید امامی و قتل‌های زنجیره‌ای) فراموش کرده یا خبر نداشته که 4روز پیش از این رحمانی فضلی وزیر کشور و همریشش در کابینه روحانی از آمار7500نفر بی‌خانمان مشابه گورخواب‌ها در آمار اماکن؟! دولت و گرم‌خانه‌های شهرداری سخن گفته. (ایرنا 8 دی 95) هفت هزار‌و‌پانصد نفری که رحمانی فضلی و نهادهای تابعه‌اش به اسم هرکدامشان طبق همان مصاحبه‌ ، ماهانه 450000 تومان یعنی سرجمع چیزی حدود سه میلیارد و چهارصد میلیون تومان هزینه دریافت می‌کنند!