برنامه جدید آمریکا برای افغانستان: نشانه تداوم بی‌ثباتی؟
آیا تداوم حضور و افزایش نیروهای خارجی در داخل مرزهای افغانستان به این معناست که برنامه صلح در این کشور ناموفق بوده است و حکومت همچنان بی‌ثبات است؟
شهزاده سمرقندی
کابل، ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۷، در پایان کنفرانس مطلبوعاتی مشترک: جیم ماتیس، وزیر دفاع آمریکا، شرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان و ینس استولتنبرگ، دبیر کل ناتو . WAKIL KOHSAR / AFP
روز چهار‌شنبه، پنجم مهر (۲۷ سپتامبر)، چند ساعت پس از ورود دبیرکل ناتو و وزیر دفاع آمریکا به افغانستان، سه حمله راکتی و یک حمله آر.پی.جی. به فرودگاه کابل گزارش شد. با این که این حمله باعث متوقف شدن پروازها نشد اما نگرانی عمیقی را بر انگیخت.
ینس استولتنبرگ، دبیرکل پیمان ناتو و جیمز ماتیس، وزیر دفاع آمریکا، به دنبال اعلام استراتژی جدید آمریکا برای افغانستان، برای گفت‌وگو در این باره وارد شهر کابل شدند.
گفته می‌شود که استراتژی جدید آمریکا طرح راه‌های جدید برای محدود کردن حوزه نفوذ طالبان در سراسر افغانستان را در بر می‌گیرد. محدودیت زمانی مشخصی برای حضور نیروهای خارجی تا زمانی که مبارزه با تروریسم ادامه دارد، تعیین نشده است. این موضوع سوال‌هایی را در مورد استقلال عمل افغانستان به وجود آورده است. گمان می‌رود حمله‌های امروز به فرودگاه کابل نیز در واکنش به این استراتژی جدید آمریکا باشد.
برنامه جدید آمریکا در مورد افغانستان بیست و یکم اوت از جانب دونالد ترامپ پس از انتظار چندماهه «رونمایی» شد. بر اساس رویکرد جدید، حضور نیروهای بین‌المللیدر خاک افغانستان «به مدتی نامعلوم» خواهد بود. اهداف اصلی آن از بین بردن ریشه‌های تروریسم و جلوگیری از تبدیل شدن افغانستان به پایگاه بعدی داعش و جلوگیری از سرازیر شدن موج‌های جدید پناهجویان افغان به کشورهای غربی‌ست.
گفت‌وگو با مختار وفایی، خبرنگار افغان
آیا تداوم حضور و افزایش نیروهای خارجی در داخل مرزهای افغانستان به این معناست که برنامه صلح در این کشور ناموفق بوده است و حکومت همچنان بی‌ثبات است؟ نخبگان جامعه افغانستان در این مورد چه‌می‌اندیشند؟
با این پرسش‌ها سراغ مختار وفایی، روزنامه‌نگار باتجربه و پژوهشگر سیاسی و اجتماعی در افغانستان، رفتیم.
آقای وفایی معتقد است با این که وضعیت ناامن افغانستان نتیجه سیاست‌های اشتباه آمریکا و غرب است، نیاز به حضور نیروهای ناتو و آمریکا برای افغانستان تعیین‌کننده است. از نظر او، نیمی از خاک افغانستان تحت سلطه طالبان است و اگر برخورد شدیدی با نیروهای طالبانی و داعشی در داخل افغانستان نشود، دولت وحدت ملی افغانستان به‌تنهایی کاری از پیش نخواهد برد و حتا وضعیت وخیم‌تر از این می‌شود. او می‌گوید تلاش‌هایی که برای رسیدن به صلح و جذب نیروهای مخالف به دولت وحدت ملی صورت گرفته تا حال نتیجه مثبتی نداده است. برای نمونه، گلبدین حکمتیار و اطرافیانش در برقراری صلح و امنیت کشور هیچ سهمی تا به حال نداشته‌اند. مختار وفایی مخالفت آقای حکمتیار و اطرافیان او را نسبت به طرح استراتژی اخیر آمریکا «احساساتی و برخاسته از دیدگاه‌های خشن و قبیله‌ای و بی‌منطق» می‌داند.
به گفت‌وگوی زمانه با مختار وفایی می‌توانید در اینجا گوش دهید:
نظرها
نظری وجود ندارد.