پناهجویان ایرانی در سوئد و نروژ
بنا به گزارش فعالان حقوق بشردر ایران، سالانه شمار زیادی از شهروندان در کردستان به اتهام "همکاری با احزاب کرد مخالف جمهوری اسلامی" با احکام سنگین و بازداشت‌های طولانی مدت روبه‌رو می‌شوند. تعدادی از فعالان سیاسی نیز در همین رابطه به اعدام محکوم می‌شوند.
محسن کاکارش
محسن کاکارش - شماری از پناهجویان ایرانی در اعتراض به بلاتکیفی و عدم پاسخگویی اداره امور مهاجرت در کشورهای سوئد و نروژ، دست به اعتصاب و اعتراض زده‌اند. در میدان اصلی شهر استکهلم (Sergelstog) پایتخت سوئد، ۲۰ تن از پناهجویان ایرانی از روز ۲۰ سپتامبر با برپاکردن یک چادر به مدت یک هفته است که در اعتصاب غذا به سر می‌برند و یکی از آنان لب‌های خود را به نشانه اعتراض دوخته است.
ریبوار ابراهیم زادیان، سخنگوی پناهجویان ایرانی در سوئد به زمانه می‌گوید: "کشور سوئد قصد بازگرداندن این دسته از پناهجویان را دارد و بیشتر ما دارای سابقه سیاسی در احزاب کرد ایرانی هستیم."
ندا شهبازی، فعال حقوق بشر مقیم سوئد در توضیح علت بلاتکلیفی این دسته از پناهجویان به زمانه می‌گوید: "سوئدی‌ها بر این باورند وضعیت حقوق بشر در ایران به آن شکلی که پناهجویان تعریف می‌کنند، وخیم نیست و آنان می‌توانند به کشور خود بازگردند."
چادر محلی امن برای پناهجویان ایرانی!
بنا به گزارش فعالان حقوق بشردر ایران، سالانه شمار زیادی از شهروندان در کردستان به اتهام "همکاری با احزاب کرد مخالف جمهوری اسلامی" با احکام سنگین و بازداشت‌های طولانی مدت روبه‌رو می‌شوند. تعدادی از فعالان سیاسی نیز در همین رابطه به اعدام محکوم می‌شوند.
به گفته این دسته از پناهجویان، بیشتر آنان از فعالان سیاسی کردستان هستند و چندین سال در احزاب کرد فعالیت داشته‌‌اند و هم اکنون راه بازگشت به ایران را ندارند. هم‌چنین در میان آنان کسانی حضور دارند که پس از انتخابات بحث‌برانگیز ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۸ مجبور شده‌اند از ایران خارج شده‌اند.
آقای ابراهیم زادیان به زمانه می‌گوید، از ۲۰ سپتامبر، ۲۰ تن از پناهجویان در میدان Sergelstog استکهلم دست به اعتراض و اعتصاب زده‌اند.
اسامی برخی از آنان رسول شریفی، امید خضرپور، جعفر قادری، کریم الیاسی، مجید الیاسی، خالد امینی (سوران)، خبات هنرمند، ادریس رشیدی، محمدامین احمدیان و فریدون حسن آذرپور است. در بین این پناهجویان، فریدون حسن‌آذر‌پور به نشان اعتراض لب‌های خود را نیز دوخته است.
آن سو‌تر در کشور همسایه، نروژ نیز تعدادی دیگر از پناهجویان ایرانی پس از یک ماه زندگی در چادر، مسیر ۶۲۰ کیلومتر را با پای پیاده از شهر اسلو به سمت شهر تروندهیم نروژ طی کرده‌اند. عرفان تاژ، پناهجوی کرد ایرانی به زمانه می‌گوید: "از روز دوم ماه جولای اعتراض‌های خود را شروع کرده‌ایم و من از آن زمان تا کنون در کیسه‌خواب می‌خوابم."
خانم شهبازی می‌گوید: "این افراد اکثرا فعالان سیاسی و شناخته شده کرد ایران هستند برخی‌ها بیش از هفت سال است در سوئد هستند و پرونده‌هایشان نیز بسته شده است، دیگر راهی جز این کار ندیده‌اند."پناهجویان می‌گویند، شماری زن و کودک نیز که از اعضای خانواده‌های پناهجویان هستند در محل اعتصاب با آنان حضور دارند.
خانم شهبازی با اشاره به این که در کشور سوئد به حقوق کودکان احترام فراوان گذاشته می‌شود، تاکید کرد: "ولی با یک کودک پناهنده مثل دیگر پناهندگان رفتار می‌کنند. یعنی این کودک را هم همانند پدر و مادرش پناهنده می‌بینند؛ هرچند در این کشور متولد شده است."
پناهجویان نروژ
آن طرف مرزهای سوئد در نروژ هم شمار دیگری از پناهجویان ایرانی دست به اعتراض زده‌اند. پناهجویان ایرانی در این کشور نیز در اعتراض به بلاتکلیفی خود در ابتدا یک ماه را در چادری در برابر کلیسایی در شهر اسلو به سر برده‌اند.
عرفان تاژ یکی از پناهجویان کرد ایران می‌گوید: "پلیس اسلو چادر ما را جمع کرد و اجازه نداد آنجا بمانیم. ما نیز همراه با شماری از پناهجویان دیگر کشور‌ها، ۶۲۰ کیلومتر را به طرف شهر تروندهیم طی کرده‌ایم."
آقای تاژ با اشاره به اینکه این پناهجویان هم‌اکنون نیز اعتراض‌های خود را به صورت تجمع و راهپیمایی در شهر تروندهیم ادامه می‌دهند، می‌افزاید: "از روز دوم جولای در یک کیسه خواب می‌خوابم." به گفته این پناهجوی ایرانی، برخی از مقامات شهر تروندهیم از لحاظ بهداشتی به آن‌ها کمک کرده‌اند اما واکنش خاصی از اداره امور مهاجرت ندیده‌اند.
عرفان تاژ به سه تن از پناهجویان اشاره می‌کند که پیشتر از سوی دولت نروژ به ایران بازگردانده شده‌اند و می‌گوید، تعدادی از آنان دو بار پاسخ منفی از اداره امور مهاجرت دریافت کرده‌اند و خطر بازگرداندن آنان نیز وجود دارد.
بازگرداندن اجباری
سازمان ملل متحد، چندی پیش اعلام کرد که پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران در خردادماه سال ۱۳۸۸، شمار پناهجویان ایرانی، رشدی قابل ملاحظه داشته است. به نظر می‌رسد همزمان با افزایش شمار متقاضیان پناهندگی از سوی ایرانیان، سخت‌گیری‌های بیشتری نیز در مورد قبولی آنان در کشورهای اروپایی اعمال شده است.
به گزارش زمانه، رحیم رستمی پناهجوی ایرانی، در تاریخ ۲۰بهمن ماه سال ۱۳۸۹در حالی‌که قصد بازکردن یک حساب بانکی را داشت، توسط پلیس امور مهاجرت نروژ دستگیر و روز بعد همراه دو پلیس نروژی به ایران بازگردانده شد. او پس از رسیدن به تهران و تحویل به پلیس فرودگاه، مورد بازجویی قرار گرفت و به زندان اوین منتقل شد.
ندا شهبازی می‌گوید: "اداره امور مهاجرت سوئد می‌گوید وضعیت حقوق بشر در ایران آن طور که شما تعریف می‌کنید وخیم نیست. ما تشخیص می‌دهیم که مشکلی ندارید و می‌توانید برگردید! به تازگی هم تهدید به بازگردادن پناهجویان می‌کنند، درحالیکه قبلاً این کار را نمی‌کردند و خودشان کسی را باز نمی‌گرداندند."
پیشتر محمود امیری‌مقدم، سخنگوی "سازمان حقوق بشر ایران" به زمانه گفته بود: "به تازگی یک خبرگزاری وابسته به یک ارگان امنیتی نوشته: با توجه به ماده۷ قانون مجازات اسلامی هر یک از اتباع ایرانی که در خارج از کشور مرتکب جرم شده و به ایران بازگردانده شوند مجازات خواهند شد، چنانچه این فرد از طریق کیس‌نویسی برای پناهندگی اقدام کرده باشد به اتهام تبلیغ علیه نظام تحت تعقیب کیفری قرار خواهد گرفت."
در همین زمینه:
نظرها
کاربر مهمان
دانمارک پر از جوانان شهر سر پل ذهاب شده که قاچاقی پول دادند .نه سواد درستی دارند و نه سابقه .بیشتر جنبه چشم هم چشمی خانوادگی داره .رفتارهای ضد اجتماعی هم بماند.