فرشته قاضی: هنرمندان ایرانی فقدان‌های جامعه را بازتاب نمی‌دهند

بیش از سه هفته است که جامعه جهانی شاهد اعتراضات سراسری ایران است. اعتراضاتی که گفته می‌شود قشر متوسط به بالا، روشنفکران و هنرمندان کشور به آن دیر پیوستند یا نپوستند. برخی هم از این اعتراضات به عنوان اعتراضات خودجوش طبقه متوسط به پایین یا قشر محروم جامعه یاد کردند. گروهی نیز از روشنفکران و هنرمندان جامعه انتقاد کردند که وقتی مردم معترض به پشتیبانی آنها نیاز داشت آنها دچار تردید بودند و همبستگی خود را به موقع و سریع نشان ندادند. فرشته قاضی، روزنامه‌نگار که این تحولات را زیر نظر داشته می‌گوید هنرمندان ایرانی اصولاً از فقدان‌های جامعه غافل مانده‌اند.

نظر و برداشت‌ها از اعتراضات سراسری دی ۹۶ ضد و نقیض است و برخی نیز از این موج اعتراضات ایراد می‌گیرند که نداشتن برنامه روشن و یا حتی بروز دادن خشونت هنگام تجمع‌های خیابانی باعث شد که قشر روشنفکر یا حتی زنان جامعه دچار تردید بشوند و به اعتراضات نپیوندند.

فرشته قاضی، روزنامه‌نگار ایرانی مقیم آمریکا اما نظر متفاوتی دارد. او معتقد است که این جنبش بی‌شک سراسری بود و محدود به قشر متوسط به پایین و محروم جامعه هم نیست. او نقش زنان و روشنفکران را نیز در این اعتراضات کم نمی‌بیند. هرچند باور دارد که هنرمندان ایرانی می توانستند حضور پررنگ‌تری در اعتراضات سراسری داشته باشند.

فرشته قاضی معتقد است که روشنفکران جامعه از مردم عادی فاصله زیادی گرفته‌اند و حتی در بسیاری موارد از مردم عادی عقب‌تر اند. او به پاسخ هدیه تهرانی به یادداشت اصغر فرهادی اشاره می کند که نوشته بود «در انبوه فقدان‌ها نمی‌دانیم چه بگوییم، چه بنویسیم و چه بکنیم.»

به گفته فرشته قاضی این نوشته بازتاب‌دهنده وضعیت کل هنرمندان جامعه است. هنرمندانی که وظیفه اصلی‌شان بازتاب دادن اندوه و فقدان‌های جامعه است، نمی‌دانند در مورد این فقدان ها چه بگویند و چه بکنند.

فرشته قاضی همین‌طور از نامه صد استاد دانشگاه ایرانی مثال می‌زند که با این که در حمایت از مردم معترض و نیازهای آنها نوشته شده اما دیر و از سر تکلیف اعلام موضع کردند. نکته دیگری که  قاضی برجسته می‌کند متمرکز بودن این نامه به دانشجویان بازداشت‌شده در جریان این اعتراضات است. در حالی که دانشجویان درصد کوچکی از دستگیرشدگان این اعتراضات هستند.

به گفت‌وگو با فرشته قاضی می‌توانید در اینجا گوش دهید: