انتقال آب خزر به سمنان: دولت موافقت کرده، نمایندگان مخالفند
نماینده مازندران در مجلس گفته بحث انتقال آب از خزر به سمنان منتفی است. اما رئیس سازمان محیط زیست مجوز این پروژه را صادر کرده است.
منابع خبری نزدیک به سپاه پاسداران تأیید کردهاند که سازمان محیط زیست با انتقال آب دریای خزر به سمنان موافق کرده است. اما علیاصغر یوسف نژاد، نماینده ساری و میان درود در مجلس گفته بحث انتقال آب از دریای خزر منتفی است و در لایحه بودجه نیز ردیفی برای آن در نظر گرفته نشده.
این نماینده مجلس دولت را تهدید کرد در صورت پیگیری مجدد این پروژه، نمایندگان مازندران طرح استیضاح وزیر مسئول را کلید خواهند زد. حسن روحانی سال ۹۵ در سفر به سمنان وعده داده بود دولت این کار را با کمک بخش خصوصی پیش خواهد برد. به دنبال اعلام این خبر قرارگاه خاتم الانبیا برای انجام این پروژه اعلام آمادگی کرده بود.
در ایران رسانههای داخلی از جمله خبرگزاری فارس گزارش دادهاند که عیسی کلانتری، رئیس سازمان محیط زیست اخیراً با طرح انتقال آب دریای خزر به سمنان موافقت کرده است. چند روز پیش نیز شاهرودنیوز که رسانهای محلی است نوشت طرح انتقال آب خزر که سالها خاک میخورد، سرانجام ۱۹ دیماه با موافقت عیسی کلانتری مجوز خود را گرفت.
در واکنش به این اخبار، علیاصغر یوسف نژاد امروز در جمع خبرنگاران هشدار داد که مردم در برابر انتقال آب دریای خزر مقاومت خواهند کرد. همزمان علی اسماعیلی دیگر نماینده مازندان نیز اعلام کرد که نمایندگان مجلس از همه ظرفیتهای خود برای جلوگیری از این پروژه استفاده خواهند کرد.
چندی پیش خبری به رسانهها درز کرد که از انتقال بیسر و صدای آب مازندران به سمنان خبر میداد. به گفته محمد درویش مدیر کل سابق آموزش و مشارکتهای مردمی سازمان محیط زیست، مسئولان استانداری سمنان با عیسی کلانتری، رئیس سازمان محیط زیست برای انتقال آب خزر به این استان مذاکراتی محرمانه داشتند.
پیشتر سوم دیماه امسال محمدرضا خباز، استاندار سمنان تأیید کرده بود که «قرارگاه خاتم الانبیا بعد از دریافت مجوز از سازمان حفاظت محیط زیست، آمادگی کامل برای اجرای این طرح مهم ملی را دارد».
مسیر «الف»، ادامه راه احمدینژاد
طرح آبرسانی خزر به کویر ایران را محمود احمدینژاد، رئیسجمهوری در فروردین سال ۱۳۹۱، در استان مازندران را کلنگ زد و و آن را یک پروژه بیست و چهار ماهه اعلام کرد. در این پروژه با ایجاد سه مسیر مختلف، قرار بود آب دریای خزر ابتدا شیرین و سپس به مناطق مختلف ایران منتقل شود. در مسیر «الف»، آب از راه ساری به سمنان، قم، کاشان و اصفهان میرسید. مسیر «ب» نیز آب را از گرگان به سبزوار و همچنین به بیرجند و سپس یزد انتقال میداد. و در نهایت مسیر «ج» نیز که مسیر جنوبی بود، آب خلیج فارس را به گلگهر در استان کرمان میرساند.
در حال حاضر پس از چند سال که وزارت نیرو اعلام کرده بود پروژه انتقال آب خزر در مرحله پژوهش است، به نظر میرسد دولت حسن روحانی قصد دارد با کمک بخش خصوصی و سپاه پاسداران مسیر «الف» طرحی را اجرایی کند که محمود احمدینژاد آن را کلید زده بود.
با این حال، طرح انتقال آب خزر همواره مخالفانی داشته. شماری از متخصصان این طرح را غیرعملی و پرهزینه میدانند و به سبب غلظت نمک آب خزر، انرژی مصرفی در پروژههای شیرینسازی آب و آسیبهای زیست محیطی از جمله تخریب جنگلهای هیرکانی با آنمخالفت مخالفند.
سال ۹۵ نیز کنشگران و سازمانهای غیردولتی حامی محیط زیست در ساری، روز ۷ اردیبهشت در اعتراض به دستور حسن روحانی برای انتقال آب دریای خزر به سمنان، راهپیمایی کردند. روز اول اردیبهشت آن سال، حسن روحانی به مردم سمنان وعده داده بود که انتقال آب خزر به سمنان و همچنین آب خلیج فارس و دریای عمان به یزد و کرمان با سرمایه و کمک بخش خصوصی انجام خواهد شد و دولت نیز در این مسیر کمکهای لازم را از طریق صندوق توسعه خواهد کرد.
موافقان طرح انتقال آب خزر به مرکز ایران استدلال میکنند که انتقال آب این دریا با خشکی و بیابانزایی مقابله خواهد، آب و هوای مناطق مرکزی را معتدل میکند و نهایت سبب ایجاد اشتغال و درآمدزایی میشود.
آبرسانی به مناطق خشک و کویری ایران با استفاده از آب دریای خزر پیشینهای طولانی دارد و به سالهای چهل خورشیدی بازمیگردد، یعنی زمانی که یک مهندس ایرانی به نام هومان فرزاد، طرحی برای اتصای خزر به خلیج فارس ارائه داد. در دولتهای مختلف پس از انقلاب نیز تاکنون چند طرح در این مورد ارائه شده است.
در همین زمینه
نظرها
پدرام
ساختار مدیریت و برنامه ریزی و اجرائی از هر حیث ناتوان از حل مشکلات عدیده کشور است و در این بستر هر چقدر هم طرح و برنامه جدید ارائه دهند و اجرا کنند فقط بودجه مملکت را هدر داده و در بعضی موارد حتی از درون طرحی که اجرا میکنند مشکل جدیدتری زائیده شده و قوز بالاقوز میشود.
کارو
مافیای یزدی ها در وزارت نیرو و پروژه های انتقال آب؛ الان هم مافیای سمنانی ها در ریاست جمهوری. وقتی دو رئیس جمهور پیاپی از یک استان 700 هزار نفری انتصاب می شوند، چرا نباید به چنین طرحی رأی مثبت داده شود؟ احمدی نژاد و روحانی ندارد، یکی آرادانی و یکی سرخه ای، به هر حال هر دو به دنبال مطرح کردن سمنان به عنوان جایگزینی برای پایتختی تهران هستند. کافی است مشکل آب حل شود. از آن سو هم قمی ها به دنبال آبرسانی به شهرشان از منابع آب لرستان و کردستان هستند. همۀ ایران خودمختار شده، فقط کردها و ترک ها و بلوچ ها حق ندارند به فکر مصالح و منافع استان هایشان باشند.
کوین
علاوه بر تمامی اشکالات وارد به این طرح باید تاکید کرد چنین طرحی می تواند به خشک شدن کامل خزر بیانجامد . سالها قبل از خشک شدن دریاچه ارومیه نیز کارشناسان متعددی هشدار داده بودند که متاسفانه نه با توجه که با تمسخر شدید مسئولان و مدیران دولتی روبرو شد . چنانچه ایران اقدام به چنین کاری کند در واقع خودش مجوز داده به سایر کشورهای حوزهء خزر که آنها نیز هجوم آورده و به غارت خزر بپردازند که خودِ این کار به تسریع خشک شدن خزر می انجامد. اگر سایر کشورهای حوزهء خزر پایبند ملاحظات زیست محیطی باشند - بویژه روسیه - قطعا با کمک مراجع بین المللی علیه ایران اقامهء دعوی کرده که نهایتا مشکلات جدیدی برای ایران بوجود خواهند آورد . درمقاله ای تحت عنوان : چرا آیندهء اعتراضات از اکنونیت آن مهمتر است؟ نوشتهء خانم فرنگیس بیات (که الان روی سایت قرار دارد) به تعبیر جالبی برمیخوریم تحت عنوان " جنایت علیه منابع طبیعی " که یکی از مصادیق بارزِ آن اجرای چنین طرحی است .