خشم فلسطینیان از انتقال سفارت آمریکا به بیت‌المقدس در روز «نکبت»
انتشار خبر تصمیم آمریکا برای انتقال سفارت در مه امسال به اعتراض فلسطینی‌ها در غزه و کرانه باختری منجر شد. در غزه ۲۵ معترض با گلوله نیروهای اسرائیلی مجروح شدند.
پرچم اسرائیل روبروی نمایی از بیت‌المقدس (اورشلیم) پس از به رسمیت شناختن آن به عنوان پایتخت اسرائیل از سوی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا ــ یکم دسامبر 2017
وزارت خارجه آمریکا در بیانیه‌ای اعلام کرد که سفارت این کشور در اسرائیل در ماه مه امسال و به مناسبت سالگرد تشکیل دولت اسرائیل به بیت‌المقدس (اورشلیم) انتقال خواهد یافت. فلسطینیان از همزمانی انتقال سفارت با سالگرد روزی که آنها «روز نکبت» می‌خوانند، خشمگین هستند.
هدر نوئرت، سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده جمعه ۲۳ فوریه / چهارم اسفند جمعه در بیانیه‌ای انتقال سفارت به بیت‌المقدس را «گامی تاریخی» خواند.
به گفته او سفیر و برخی کارکنان سفارت به طور موقت به یکی از ساختمان‌های کنونی دولت آمریکا منتقل می‌شوند و در درازمدت مکانی را برای ساختن ساختمان دائمی سفارت معین خواهند کرد.
انتقال سفارت آمریکا زودتر از انتظارها در حال انجام است. پیش از این مایک پنس، معاون اول رئیس‌جمهوری آمریکا گفته بود که سفارت در ۲۰۱۹ به بیت‌المقدس منتقل می‌شود.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا دسامبر گذشته اعلام کرد که بیت‌المقدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت می‌شناسد و سفارت آمریکا را از تل‌آویو به این شهر منتقل خواهد کرد. این تصمیم با مخالفت متحدان آمریکا در سرتاسر جهان و به ویژه خشم فلسطینیان روبه‌رو شد.
به گفته مقام‌های فلسطینی، از زمان اعلام تصمیم ترامپ در ششم دسامبر ۲۰۱۷ تا کنون دست‌کم ۲۰ فلسطینی در اعتراضات به آن کشته شده‌اند.
فلسطینیان به دنبال دولت مستقل خود هستند و پایتخت آن را بیت‌المقدس شرقی می‌دانند. اسرائیل اما بیت‌المقدس را به صورت یکپارچه پایتخت خود می‌خواهد.
اسرائیل بیت‌المقدس شرقی را در جنگ ۱۹۶۷ ضمیمه خاک خود کرد اما هیچ کشوری به جز آمریکا آن را پایتخت اسرائیل نمی‌شمارد و جامعه بین‌المللی بیت‌المقدس شرقی را «سرزمین اشغالی» می‌داند.
ترامپ خود نیز گفته بود که انتقال سفارت آمریکا به بیت‌المقدس در ۲۰۱۸ امکان‌پذیر نیست.
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و دیگر مقام‌های ارشد دولت او از تصمیم آمریکا استقبال و از ترامپ تشکر کرده‌اند.
رئیس‌جمهوری آمریکا خود در سخنانی جمعه در میان حامیانش گفت که او علی‌رغم «خواهش و تمنای همه» برای به رسمیت نشناختن بیت‌المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل این کار را کرده است، زیرا «این کار درست بود و من کردم.»
تاریخ جنجالی انتقال سفارت و خشم فلسطینیان
به گفته وزارت خارجه آمریکا، انتقال سفارت این کشور به بیت‌المقدس همزمان با هفتادمین سالگرد تشکیل دولت اسرائیل در ماه مه انجام می‌شود. تشکیل دولت اسرائیل ۱۴ مه ۱۹۴۸ اعلام شد.
اما ۱۵ مه ۱۹۴۸ برای فلسطینیان تلخ‌ترین روز تاریخ معاصر آنها دانسته می‌شود. روزی معروف به «روز نکبت» که مصادف است با خروج دسته‌جمعی اجباری آنها از سرزمین و خانه‌هایشان.
تشکیل دولت اسرائیل با آواره‌شدن دست‌کم ۷۵۰ هزار فلسطینی از جمعیت ۱,۹ میلیون نفره آنها بین سال‌های ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ همراه بود.
صائب عریقات، دبیرکل سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) در گفت‌و‌گو با خبرگزاری فرانسه تصمیم آمریکا را «تحریک‌کردن اعراب» و «نقض آشکار قوانین بین‌المللی» خواند. او گفت چنین کاری به معنای پایان راه‌حل صلح مبتنی بر وجود دو دولت مستقل اسرائیل و فلسطین است.
سازمان ملل متحد در مصوبه‌ای در مجمع عمومی سرنوشت بیت‌المقدس را به مذاکرات صلح بر مبنای راه‌حل دو دولت وابسته دانست و تصمیم ترامپ برای به رسمیت شناختن آن شهر به عنوان پایتخت اسرائیل را بدون نام‌بردن از آمریکا به نقد کشیده بود.
انتشار گزارش‌هایی درباره تصمیم آمریکا به تظاهرات در سرزمینهای اشغالی فلسطین منجر شد. این تجمع‌های اعتراضی در غزه و کرانه باختری رود اردن به درگیری بین معترضان و نیروهای امنیتی اسرائیلی انجامید.
در غزه ۲۵ معترض با شلیک گلوله نیروهای اسرائیلی مجروح شدند.
عریقات با تکرار مواضع پیشین ساف گفت که تصمیم آمریکا این کشور را از موضع میانجی معتبر صلح خارج کرده است.
سخنگوی محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی نیز انتقال سفارت آمریکا به بیت‌المقدس در مه امسال را «گامی غیرقابل قبول» و «مانعی در برابر صلح» خواند.
سه شنبه محمود عباس در نشست شورای امنیت سازمان ملل خواستار احیای مذاکرات صلح با اسرائیل در فرآیندی «چندجانبه» شد. فرآیندی که آمریکا دیگر اصلی‌ترین میانجی آن نیست.
نظرها
دگراندیش
آه و نفرین مردمان مظلوم ایران، دامن شما فلسطنی ها خواهد گرفت، شماها بر مردمان ایران خیلی ظلم کردید، از شرکت در جنگ 8 ساله بر علیه ایران و کشتن ایرانیان در کنار صدام تا بزرگداشت هلاکت صدام تا خوردن مال بیت المال ایران...
جهانگرا
تاکنون مشاهده نشده است که آشوریها، کلدانیها، آرامیها، علویان، دروزیها، مارونیها، یزیدیها، صابئین، کردها، بدویها، آمازیقها، یهودیان، طوارق، بربرها، قبطیان و دیگر گروههای قومی-مذهبی ساکن در خاورمیانه و شمال آفریقا در مورد اینکه چرا باید بیش از ۱۳ میلیون کیلومتر مربع از سرزمینهای غنی و گسترده این بخش از جهان ، در نیمه اول قرن بیستم به اعراب مسلمان که همواره تحت قیمومیت امپراتوریهای مختلف بودند، در قالب ۲۲ کشور اهدا گردد، اعتراض نمایند. چرا فلسطینیان و‌چپی های غربی تا این حد نسبت به نصف یک شهر حساس هستند، در حالیکه اعراب سهم خود را از غرب گرفته اند؟ مضحک آن است که روشنفکران شیعه- ناسیونالیست ایرانی که همواره اعراب را عامل بدبختی کشور آریایی- اسلامی خود می دانند، نیز نسبت به قضیه فلسطین و اورشلیم دارای حساسیت مزمن و حاد هستند.