ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

۱۷ روز بی‌خبری از یک زندانی سیاسی بلوچ پس از انتقال از زندان

عمادالدین ملازهی، زندانی سیاسی بلوچ بیش از دو هفته پیش از زندان سراوان به مکان نامعلومی منتقل شده است. از سرنوشت او هنوز هیچ خبری در دست نیست.

عمادالدین ملازهی، زندانی سیاسی بلوچ بیش از دو هفته پیش از زندان سراوان به مکان نامعلومی منتقل شده است. از سرنوشت او هنوز هیچ خبری در دست نیست.

عمادالدین ملازهی

«کمپین حقوق بشر ایران» به نقل از خانواده ملازهی گزارش داده که مقام‌های امنیتی از پاسخگویی به نزدیکان این زندانی سیاسی خودداری می‌کنند. او ۲۳ اسفند از زندان سراوان به مکان نامعلوم انتقال یافت.

عمادالدین ملازهی یک مغازه‌دار ۳۴ ساله است که آذر ۱۳۹۵ به همراه یعقوب جهاندیده، یکی از دوسانش به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی و تشکیل گروه و فعالیت تبلیغی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی» بازداشت و به ده سال زندان محکوم شد. به گفته کمپین حقوق بشر، از او پس از شکنجه اعتراف اجباری تلویزیونی گرفته شده است.

ملازهی اکنون به دلیل اطلاع‌رسانی از وضعیت خود در زندان تحت فشار مضاعف مسئولان امنیتی قرار گرفته.

یکی از نزدیکان او به کمپین حقوق بشر گفته است: «دادستانی آمده زندان سراوان و جلوی ۲۰۰ زندانی به عماد گفته حتی اگر حکم آزادی تو از تهران هم بیاید من تو را آزاد نمی‌کنم، عماد به رئیس قوه قضائیه نامه نوشت که این دخالت در پرونده خلاف قانون است ولی کسی جواب نداده.»

این فعال بلوچ سال‌های ۸۸ تا ۹۲ را نیز به اتهام مشابهی در زندان گذراند.

اطلاع خانواده و وکیل یک متهم از محل نگهداری او یکی از حقوق متهمان بر اساس قوانین جمهوری اسلامی است که به طور مرتب نقض می‌شود.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • خسرو ( آئینه )

    مدتهاست و شاید هم سالهاست که خبر خوبی که نشان موفقیت، رفاه ، امنیت مردم و رسیدن انها به حقوق مدنی و اجتماعی شان باشد نیست. فقط جنبش ماه دی بود که نور امید را در دلها زنده کرد که آن هم دود شد و محو شد و رفت. چرا؟ چه باید کرد؟ تا کی باید در بند بود ؟