سخنرانی الهه امانی در راهپیمایی اعتصاب جهانی زنان در ۸ مارس، لس آنجلس
مبارزه‌ی ما برای برابری جنسیتی و عدالت هیچ مرزی نمی‌شناسد
الهه امانی- فمینیسم ۹۹ درصدی در آمریکا در برابر اقدامات جنسیت زده و سیاست‌های واپسگرایانه بخصوص سیاست‌های رئیس‌جمهور ترامپ مقاومت می‌کند. ما با یکدیگر راهپیمایی کردیم تا از حقوق مدنی که نسل‌های پیش از ما برای آن ها جنگیدند دفاع کنیم.
برگردان: شمیم شرافت
امسال روز جهانی زن بر پایه‌ی جنبش بی‌سابقه‌ی جهانی حقوق زنان برای برابری و عدالت قرار دارد و به صور مختلف در قالب راهپیمایی جهانی زنان، کمپین‌ها و اقدامات جمعی در کنار مقاومت فردی زنان همچون #MeToo و #TimesUp در آمریکا و کشورهای دیگر و اخیراً نیز مقاومت فردی زنان شجاع ایران علیه حجاب اجباری و خواست آزادی حق انتخاب برای پوشش صورت گرفته است.
روز جهانی زنان در ۲۰۱۸ همه‌ی ما را فرامی‌خواند تا با تعهد به دموکراسی و عدالت جنسیتی با ثبات قدم پیش برویم و دیگران را برای پیشرفت #PressForProgress همراه کنیم.
فمینیسم ۹۹ درصدی نه تنها ساختار قدرت پدرسالار را به چالش می‌کشد بلکه همچنین ساختار قدرت سرمایه‌داری را که به گسترش شکاف بین فقر و ثروت در سطح محلی و جهانی می‌انجامد، نژادپرستی، نظامی‌گری و گسترش افراطی‌گرایی دینی در تمام مذاهب که نیت تعریف و بازتعریف نقش زنان در خانه و جامعه را دارند مورد سوال قرار می‌دهد و به چالش می‌کشد.
فمینیسم ۹۹ درصدی در آمریکا در برابر اقدامات جنسیت زده و سیاست‌های واپسگرایانه بخصوص سیاست‌های رئیس‌جمهور ترامپ مقاومت می‌کند. ما با یکدیگر راهپیمایی کردیم تا از حقوق مدنی که نسل‌های پیش از ما برای آن ها جنگیدند دفاع کنیم. امروزه بعد از پنج سال که از انتشار کتاب «زنان به پیش» اثر شریل سندبرگ مدیر ارشد اجرایی فیسبوک می‌دانیم که برابری جنسیتی چنین تحقق نمی‌یابد. ما می‌دانیم که به چالش کشیدن ساختار قدرت پدرسالار حتی در ۵۰۰ کمپانی بزرگ در امریکا آنگونه که در این کتاب مطرح شده کار آسانی نیست. فمینیسم ۹۹ درصدی با عامه‌ی مردم، با راهپیمایی‌های بیشتر و عظیم تر، با قدرت رای، با حضور ۷۹ زن که خود را تا پاییز امسال برای انتخاب در سطح محلی و ایالتی در امریکا کاندید کرده‌اند به پیش می‌تازد.
ما می‌دانیم که زنان و کودکان بیش‌ترین صدمات را در جنگ می‌بینند و فشارهای بیشتری را تحمل می‌کنند. به نظر می‌رسد که هیچ بحران موجودی، هیچ تنشی که در حال حدت یافتن باشد، هیچ جنگی و حتی احتمال جنگی نیست که ترامپ رئیس‌جمهور امریکا آن را بدتر نکرده باشد. از تخفیف و کمرنگ کردن ضوابط کشتار شهروندان توسط حملات نظامی آمریکا (هواپیماهای بدون سرنشین) گرفته تا حضور بی حد و مرز نظامیان آمریکا در سوریه، عراق و برخی کشورهای آفریقایی، از مداخلات نظامی گسترده در سراسر دنیا تا انتقال سفارت آمریکا به اورشلیم، از تعهد برای گسترش مهمات جنگی هسته‌ای آمریکا گرفته تا افزایش نجومی هزینه‌های نظامی، دولت امریکا مشتاق جنگ است!
فمینیسم ۹۹ درصدی آینده‌ای را متصور می‌شود که در آن فروش سلاح غیرقابل تصور است و گزینه جنگ دیگر روی میزهای مذاکرات قرار نداشته باشد، زنان بتوانند در مذاکرات صلح شرکت فعال داشته و کرسی‌هایی را که لایقشان هستند به دست آورند. با الهام از رهبری و خرد زنانی که برای استقرار صلح در جهان می‌کوشند ما باید در مقابل هرگونه حرکت و گامی به سوی جنگ مقاومت کنیم.
در ۱۹۷۹، در روز جهانی زن، ۸ مارس، بیش از ۱۰۰۰۰۰ زن علیه حجاب اجباری به خیابان‌های تهران آمدند، اما نهایتاً، جمهوری اسلامی تازه تأسیس ایران خروج از خانه بدون حجاب را برای کلیه‌ی زنان، جوان و پیر، مسلمان و غیرمسلمان غیرقانونی اعلام کرد. حجاب اجباری که زنان را از حق انتخاب پوشش خود محروم می‌کند، به مدت ۳۹ سال بر زنان تحمیل شده است؛ اما دیگر وقتش سر آمده. #Timeup
امسال فعالان حقوق زنان اعلام کردند که در روز ۸ مارس در مقابل وزارت کار ایران تجمعی مسالمت‌آمیز خواهند داشت و خواستار حقوق مدنی بیشتری هستند. آن‌ها اعلام کردند:
«در این روز بخصوص، در کل سال، ما به‌عنوان زنان این کشور باید بتوانیم تا این شهر را از آن خود کنیم، در خیابان‌ها بمانیم و پایان روز بدون اینکه استخوان‌هایمان خرد شده باشند به خانه‌هایمان بازگردیم.»
تجمع صلح‌آمیز زنان و مردان منجر به ضرب و شتم و دستگیری ۸۴ زن و مرد در ارتباط با اعتراضات مقابل وزارت کار انجامید.
درحالی‌که ایران تاریخی غنی از مبارزات دارد اما تاریخ سرکوب خشونت‌آمیز مبارزات نیز در آن کم نیست. اعتراضات ملی ژانویه ی ۲۰۱۸ (دی‌ماه ۹۶) که در آن مردم خواستار پاسخگویی دولت درباره‌ی مسائل مختلف، از جمله مسائل اقتصادی بودند، به دستگیری‌های بسیار و کشته شدن ۲۵ نفر طی خشونت‌های اعمال شده منجر شد.
روز جهانی زنان زمانی است که بر پیشرفت‌هایی که داشتیم تامل کرده، فراخون و دعوتی است برای تغییر و بزرگداشت اقدامات شجاعانه و زنان عادی که نقش‌های استثنایی در تاریخ کشورها و جوامع خود بازی کرده‌اند. ما مقاومت زنان را در آمریکا به خاطر پیگیری ناگسست مطالباتشان تجلیل می‌کنیم. ما زنان شجاع ایرانی را که علیه حجاب اجباری و برای حق انتخاب، دموکراسی جنسیتی و عدالت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در ایران مبارزه می‌کنند تجلیل می‌کنیم. ما مردم بومیان آمریکایی در داکوتای جنوبی را تجلیل می‌کنیم. ما جنبش «زندگی سیاهان مهم است» را تجلیل می‌کنیم. ما زنانی را که بر سر میز مذاکرات صلح حضور داشتند و اعضای جامعه‌ی مدنی که نقش مهمی در استقرار صلح در کلمبیا داشته‌اند تجلیل می‌کنیم. ما نادیا مراد را که یکی از ۵۰۰۰ زن ایزدی ربوده‌شده توسط داعش بود و بارها مورد تجاوز قرار گرفت و به مدت سه ماه قبل از اینکه به‌طور موفقیت‌آمیز به کمپ پناهندگان فرار کند شکنجه شد تجلیل می‌کنیم. ما لشیا اوانز و اهمیت زندگی سیاهان را تجلیل می‌کنیم.
ما زنان، قهرمآنان گمنامی که بی‌وقفه برای صلح و عدالت و برابری جنسیتی تلاش می‌کنند تجلیل می‌کنیم.
فمینیسم ۹۹ درصدی جنبشی است که بر پایه‌ی همبستگی و اینترسکشنالیتی بنا شده و مبارزه‌ی ما برای برابری جنسیتی و عدالت هیچ مرزی نمی‌شناسد.
منبع: بیدارزنی
لینک در تریبون زمانه
نظرها
نظری وجود ندارد.