«بدون تاریخ، بدون امضاء»؛ رویارویی فرودستان سنتی با تحصیلکردگان مدرن
مهرداد صمدزاده- فیلم«بدون تاریخ، بدون امضاء»، از موضعی کاملا متفاوت به موضوع می پردازد، چرا که به رغم همه اختلافات فرهنگی، اجتماعی، و اقتصادی موجود میان دو طبقه نگاه فیلم نه بر تفارق، که بر تقارن است. رسالت این تقارن مشخصا بر دوش طبقه متوسط تحصیل کرده گذارده شده، طبقه ای که قبل از انقلاب از پیشگامان جنبش چپ در ایران محسوب می‌شد.
مهرداد صمدزاده
نظرها
زهی خیال
برای آشنایی با مواضعم سرچی کنید در این سایت تا با خوانش کامنتهایم آشنا شوید. من یک ایرانی تحصیل کرده مدرنیته خواه از طبقه فزودست ایران هستم. عمری کارگری کرده و در فقر بودم. سی سال هم کلی مطالعه در ابعدا مختلف سیاسی و اقتصادی و و فرهنگی و اجتماعی و... کردم. با آگاهی کامل می کویم: خواهان یک حاکمیت مردمی-ملی ایرانی هستم که حدقل این چه موارد را اجرا کند 1- توزیع سهام همه منابع ثرورتزای مالی مانند ذخایر و منبع و شرکتهاها و کارخانجات ملی شده و دولتی- حکومتی شبه دولتی به صورت رایگان و فوری حتی امسال 2- اگر بند اول اجرا شود به خودی خود امکان ظلم فساد و تبعیض به حخداقل رسیده، به جای اینکه مردمان ایران دسشتان به سوی دولت و حکومت دراز باشد ، این دولت و حکومت است باید به سوی مردم دراز کند دستش را ! 3- طبق بند یک و دو ، حکومتی مجبور است برای تامین مخارجش دستش پیش مردم کشورش دراز باشد به خودی خود دمکراسی و بقیه مخلفاتش مثل حقوق بشر و ابعاد دوگانه عدالت یعنی برابر ی و شایستگی و.. همراه خواهد داشت، چون مجبورست رضاتی ملت فراهم کند! در این صورت حاکمیت ملی مقتدر و قوی و مردمی خواهد بود و د ر نتیجه تمامیت ارضی و امنیت کشور هم حفظ می شود و هم تضمین خواهد شد.
زهی خیال
4- سیاست خارجی بر اساس منافع ملی باشد، که باد سیست ستیزه جویی با غرب و امریکا و اسرائیل پایان دهد. باید همه کشورهای جهان و منطقه تنش زادیی و روابط دوستانه برقرار کند. 5- اصلاحات اقتصادی ضمن تاکید بر بند یک، دنبال کند ازجمله پایان دادن بانکداری ربوی با حذف پول اعتباری. بلای خانمانسوز بانکداری ربوی رابطه مستقیم دارد با پول اعتباری (بدون پشتوانه حقیقی) است، که با تسعیر ارز بدتر شده، و سبب تزریق پول پرقدرت بانک مرکزی از راه تسعیر ارزی ، و یا وامهای رانتی به اسم کارآفرینی از صندق توسعه (حق عمئم مردم/بیت امال فقرا!) موجب خلق پول کاذب و رشد تصاعدی حجم نقدینگی و در نتیحه ایجاد تورم فزاینده میشود و همه این زنجیره منحوس ضداقتصادی منجر به تشدید اختلاف طبقاتی و افزایش رکود ناشی کاهش قدرت خرید عمومی، فقر و بیکاری و بزهکاری اجباری فقرا میشود!!
زهی خیال
باید ترتیبی اتخاذ شود سرمایه دارها بدون وام رانتی و با سرمایه خویش اقدام به فعالیت اقتصادی کنند. تمامی مخارج حکومت باید از راه مالیات باشد، و تمامی درامد ملی ناشی تولید ثروت عمومی (مانند نفت و گاز) میان همه مردم مساوی تقسیم شود یا به صورت یارانه مستقیم و یا سود سهام مالکیت ملی عمومی. سیستم مالیات پلکانی اعمال شود به طوریکه فقرا معاف شوند و از طبقه متوسط کمتر و از طبقات مرفه ثروتمندان بیشتر گرفته شود مالیات بر اساس درامد خالص. مالیات بر ارزش افزوده (که در عمل تاکنون همان مالیات بر مصرف بوده بیحرمانه و ناعدالانه از همه به یکسان گرفته میشود حتی از نیازمندان!!!) حذف شود. عملا این یارانه را چندبرابر صرف بازپرداخت مالیات برازش افزوده و عوارض میشود و همه گرانی ها هدفمندی از یارانه ها را مردم دارند از جیب خودشان می پردازند و فقرا با دیگر کارشان به فروختن اموال و یا قرض گرفتن و حتی خلاف و خودفورشی بعضی شان افتاده برای زنده ماندن!ونه از یارانه 45 هرا تومانی/ این هدفمنید یارانه ها هم کلاهی دیگری بود که حکومتیها بر اسر فقرای ایران گذاشند وبیش از پیش آنها ضعیف کرذدند. ملتی که فقیر و ضعیف باشد هرگز بر سرنوشتش حاکم نخواهد شد. حالا می فهمید من نوعی با دولت اعتدالی-اصلاح طلب کذایی مخالفت میکندف چون کوچکترنی اعتقادی به عدالت توزیعی ندارد و بلکه نولیرال سرمایه سالاری است! و مطابه بحشی کوچکی به نام یارنه از درامد هفدمنی را حق مردم از ثروت ملی شان را گدایی مینامد و به عموم مردم توهنی میکند!، چنین افرادی از نظر من ضد ملت ایران هستند!