مسجد جامع ساری، یکی از آثار کهن تمدن ایرانی در آتش سوخت
در اثر شدت گرمای هوا عایق سیم‌های برق آسیب دید و سبب اتصالی شد. سقف مسجد چوبی بود و حریق گسترش یافت و به مغازه‌های بازار سرایت کرد.
غروب پنجشنبه ۲۱ تیر: حریق در مسجد جامع ساری در محله چناربن
مسجد جامع ساری یکی از آثار کهن تمدن ایرانی در آتش سوخت. این اثر با سقف چوبی در سال ۷۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
شامگاه ۲۱ تیر مسجد جامع ساری در محله چناربن در داخل بازار نرگسیه دچار حریق شد. ابتدا دلایل حریق مشخص نبود اما بعد از اطفای حریق در بامداد ۲۲ تیر مسئولان اعلام کردند که حریق به دلیل اتصال سیم‌های برق اتفاق افتاده است.
محمد اسلامی، استاندار مازندران به رسانه‌های داخلی گفته است به دلیل شدت گرمای هوا، عایق سیم‌های برق از بین رفت و سیم‌ها با هم اتصالی دادند و سبب آتش‌سوزی شدند.
مشکلات اطفای حریق
دامنه حریق به سرعت وسعت یافت و به بازار و مغازه‌های اطراف هم سرایت کرد. تیم‌های آتش‌نشانی به زحمت موفق شدند بامداد جمعه حریق را خاموش کنند. نیروهای انتظامی محل را مسدود کرده بودند. رسانه‌های داخلی گزارش داده‌اند که در این حادثه دست کم ۱۸ نفر مجروح شده‌اند. از میزان خساراتی که به مسجد جامع ساری و مغازه‌های اطراف وارد شد، اطلاع دقیقی در دست نیست. آتش‌نشانی در حال حاضر در حال لکه‌گیری است. بخش عظیمی از مسجد جامع ساری که قدمت آن به پیش از اسلام می‌رسد از بین رفته است. استاندار مازندران وعده داده که این اثر تاریخی و یکی از جاذبه‌های گردشگری در استان مازنداران بازسازی و مرمت شود.
حسین کلانتری، رئیس سازمان آتش‌نشانی گفته است که سقف چوبی مسجد کاملاً از بین رفته، بسیاری از مغازه‌های مستقر در شبستان و در بازار هم آسیب دیده‌اند اما مسئولان هنوز آمار دقیقی از تعداد واحدهای خسارت دیده در دست ندارند.
آتشکده‌ای که مسجد شد
بسیاری از اهالی مازندران اعتقاد دارند که مسجد جامع ساری روی بنای آتشکده‌ای مربوط به دوران ساسانیان ساخته شده و به تعبیر امروزی آتشکده‌ای بوده که بعد از اسلام آوردن طبریان «تغییر کاربری» داده است.
بنای کنونی مسجد جامع ساری در دوران قاجاریه و در دوره پهلوی بازسازی شده بود. پیشینه این بنا اما به دوران خلافت عباسیان و بعد از سقوط اسپهبد خورشید (خورشید شاه)، آخرین اسپهبد دودمان دابویگان طبرستان می‌رسد. مهدی عباسی، ولیعهد منصور برای عزیمت به خراسان می‌بایست از طبرستان عبور کند. خورشید شاه به او اجازه عبور داد اما هنگامی که سربازان خلیفه عباسی وارد طبرستان شدند، کنترل شهرها را به دست گرفتند و طبرستان را فتح کردند. خورشید شاه هم خودکشی کرد. بعد از خودکشی اسپهبد خورشید گروهی اعتقاد دارند که یحیی بن یحیی و برخی معتقدند که ابوالخظیب مسجد جامع ساری را بر آتشکده به جای مانده از دوران ساسانی بنا کردند. اما همه اعتقاد دارند که مسجد در سال ۴۱۱ هجری قمری ساخته شده است.
این مسجد سه محراب داشت. سردر ایوان آن با کاشی‌های معرق و کتیبه کوفی تزئین شده بود. بام بنا چوبی و سفال‌پوش بود.
مسجد جامع ساری در ۸ اسفند ۱۳۷۷ با شماره ثبت ۲۲۷۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
نظرها
روزبه
قرار بود خدا حفظش کنه.
badralsadat
((بسیاری از اهالی مازندران اعتقاد دارند که مسجد جامع ساری روی بنای آتشکده‌ای مربوط به دوران ساسانیان ساخته شده و به تعبیر امروزی آتشکده‌ای بوده که بعد از اسلام آوردن طبریان «تغییر کاربری» داده است.)) از قضا این آتش سوزی در مسجد هم نشانی است از پیام های دیگر خداوند به ما ایرانیان که برای ساخت معبد خود نیازی به ویران کردن بنای اعتقا دا ت دیگران نیست به عبا رت دیگر مسلمانی که باش چرا مسجد را بر ویرانه های آتشکده بنا میکنی ؟؟؟
کریم
مسجدی که در آتشکده ایرانیان زرتشت سوخت. بنظرم این تیتر زیباتر و "بامسماتر" است!
کارو
واقعیت این است که دین زرتشت هیچگاه در شمال، شمال غرب و غرب ایران پیروان فراوانی بدست نیاورد. این مناطق اعتقادات میترائیستی خود را به مدت طولانی حفظ کردند و پس از اسلام نیز قیام هایی برای حفظ اعتقادات خود صورت دادند. گابارگان و دابویگان سلسله هایی با اعتقادات میترائیستی بودند. خرمدینان نیز به باورهای میترائیستی باور داشتند. این باورها سپس با تشیع درآمیخت و به صورت عرفان و علویگری نمود یافت، اما باز هم با جریان غالب تشیع که شریعت باور بود تفاوت های اساسی داشت. درواقع اتشکده ای در شمال، شمال غرب و غرب ایران وجود نداشته است. البته می توان از «گابار»ها یعنی معابد مهری صحبت کرد که نیایش و قربانی در آن انجام می شده است. دین زرتشت دینی کشاورزی و مربوط به مناطق مرکزی و شرقی ایران بود که به مدت هزاران سال دین رسمی و دولتی و حکومتی در ایران محسوب می شد. اما همۀ مردم ایران هرگز پیروی این دین نبودند و شمار میترائیست ها در شمال، شمال غرب، غرب و بودایی ها در شرق ایران و همچنین مسیحیان (از میانۀ عصر ساسانی) در آناتولی و غرب ایران آن زمان و نیز قفقاز به هیچ عنوان کمتر از زرتشتیان نبوده است. ضمن اینکه خود میترائیست ها نیز پیروی سلسله ها و گروه های متنوعی بوده اند که هم اکنون ادیانی همچون یارسان، ایزدی، علویان ترکیه و سوریه، شبک، دراویش خاکسار و نعمت الهی همگی به درجات گوناگون تأثیرات آن را نشان می دهند.
کریم
آناهیتا و میترا دو ایزد زرتشتیان بودند که در زمانهای قبل از زرتشت در زمان ساسانیان مورد ستایش و احترام زرتشتیان بودند، و زرتشتیان این دو ایزد را در کنار اهورامزدا مورد ستایش و احترام قرار می دادند. آتشکده‌های بی‌شماری از زرتشتیان در مناطق شمال و غرب به‌جای مانده که بعضی از آنها در زیر لیست شده‌اند: آتشکده آذر گشنسب يا آذر جشنس : يکي از مشهورترين و بزرگ ترين آتشکده هاي فلات ايران که در آذربايجان غربي در 49 کيلومتري شمال شرق شهر تکاب کنوني قرار دارد امروزه به آن تخت سليمان مي گويند . آتشکده چهار قاپي:««چهار قاپو» يا «چهار قاپي» به معني «چهار در»، از جمله آتشکده هاي دوره ساساني در شهر مرزي قصر شيرين است. آتشگاه سراب ذهاب : در شمال خاوري تپه ي سراب کرمانشاه در 300 متري ازراه کنوني بازماند هاي آتشکده يي ديده ميشود آتشکده آناهيتا يا معبد آناهيتا : آناهيد يکي از چهار عنصر مقدس آب و آتش و هوا و خاک است . در معني مي توان گفت که پاک و با عفت و با تقوي است که ارمنيان درست آن را تلفظ ميکنند . اين زيارتگاه پس از آذرگشسب از بزرگ ترين مکانهاي باستاني و مقدس ايران بوده است که از دوره شاهنشاهي اشکاني ( پارتيان ) باقي مانده است . در شهر کنگاور در مسير کرمانشاهان قرار دارد . آتشکده باکو : آتشکده اي بزرگ بوده است در ايران شمالي ( باکو ) که در نزديکي چاه نفت قرار داشته است . آتشکده شاهپور : در ساحل خليج قسطنطنيه روم پس از اينکه شاهنشاه شاپور پسر اردشير پسر بابک وارد شد آن را ساخت و تا دوران خلفاي اسلامي نيز پا برجا بود . آتشکده پوران : اين مکان توسط ملکه پوران دخت ساساني دختر شاهنشاه خسروپرويز ساساني در عراق عجم در نزديکي مدينه السلام ساخته شده است . آتشکده آذرباد : آتشکده اي در تبريز بوده است. زيارتگاه ميترايي قلعه کنگلو : اين بنا که به نخستين نيايشگاه ساساني معروف است در مازندران واقع شده است .