رژیم ایران یکدستتر میشود: دفاع تمام قد آملی لاریجانی از مواضع تازه روحانی
صادق آملی لاریجی، رئیس قوه
صادق آملی لاریجی، رئیس قوه قضائیه به دفاع از موضعگیریهای کمسابقه حسن روحانی، رئیس جمهوری در جمع نمایندگان ایران در خارج کشور پرداخته و گفته «صحبت های امروز رئیس جمهور محترم واقعاً عزت مندانه بود و باید از این اظهارات متین و محترمانه تشکر کنیم. این صحبت ها تبلیغ نیست».
تجلیل از سپاه، دفاع از نفوذ ایران در سوریه و یمن، تهدید صریح به بستن تنگه هرمز، مضمون سخنان ۳۱ تیرماه حسن روحانی بود که سایت ریاست جمهوری آن را «طوفانی» توصیف کرده. مواضعی همسو با گفتههای آیتالله خامنهای در دیدار ۳۰ تیر با دستاندرکاران دستگاه دیپلماسی.
اکنون آملی لاریجانی در ادامه صحبتهای یکشنبه ۳۱ مرداد گفته
«امروز قوای کشور هماهنگ هستند و بر همه ما وظیفه دینی و شرعی و اخلاقی و عقلانی است که برای خنثی کردن سلطه و تضعیف دشمن، کار جهادی و ایستادگی کنیم».
به گفته لاریجانی، برای دشمن، «اقتصاد، راه ضربه زدن به جمهوری اسلامی است».
با تشدید فشار آمریکا بر ایران، نزدیک شدن به زمان آغاز تحریمها علیه تهران و دامنه یافتن اعتراضات شهروندان ایرانی به گرانی و کمبود خدمات از جمله آب و برق، دولت حسن روحانی کوشیده تا سیاستهای خود را با نیروهای محافظهکار، سپاه پاسداران و رهبر ایران بیش از پیش هماهنگ کند.
آیتالله خامنهای، ولی فقیه نیز بیش از پیش در امور اقتصادی و سیاستگذاری داخلی و خارجی وارد شده و اظهار نظر میکند. در روزهای گذشته او هیأت دولت را فراخوانده بود. روز گذشته نیز جلسهای با دستاندرکاران سیاست خارجی برگزار کرد.
پس اعتراضات خوزستانیها به وضعیت آب و اعتصاب بازاریان در چندین شهر گمانهزنیها در خصوص استعفای حسن روحانی بالا گرفته بود. اما او اعلام کرد استعفا نمیدهد و همه باید با هم در مقابل فشارهای آمریکا بایستند. اما هماهنگی بیشتر نهادها و ارکان قدرت در ایران به ویژه پس از سخنان تهدیدآمیز روحانی در سفر به اروپا شدت گرفت. او گفته بود اگر نفت ایران صادر نشود، نفت منطقه هم صادر نمیشود؛ اشارهای ضمنی به بستن تنگه هرمز. موضعی که حمایت فرماندهان سپاه پاسداران و شماری از محافظهکاران منتقدش را به همراه آورد.
به عقیده شماری تحلیلگران هماهنگی دولت روحانی با دیگر نهادهای قدرت، به تصمیم کلی رژیم حاکم بر ایران بازمیگردد، اما همزمان دولت روحانی نیز برای خروج از فشار میکوشد خود را هر چه بیشتر با منتقدان سابقش هماهنگ کند.
در همین زمینه
نظرها
Hasani
مگر یکدست نبود؟!