ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

پژوهشگران استرالیایی موفق به ثبت قتل‌عام بومیان در تاریخ استعمار شدند

دستاوردی برای دادخواهی در جهان: بر اساس یافته‌های پژوهشگران در فاصله بین سال‌های ۱۷۸۸ تا نیمه دوم قرن بیستم، مهاجران اروپایی دست‌کم ۵۰۰ قتل عام به راه انداخته‌اند.

گروهی از پژوهشگران استرالیایی جمعه ۲۷ ژوئیه اعلام کردند که در فاصله بین سال‌های ۱۷۸۸ تا نیمه دوم قرن بیستم  هنگام مهاجرت اروپایی‌ها به استرالیا در ۵۰۰ قتل عام هزاران نفر از بومیان این قاره به قتل رسیده‌اند. پژوهشگران مکان این قتل‌ عام‌ها را روی نقشه مشخص و مستند کرده‌اند. دستاوردی برای دادخواهی بومیان استرالیا.

پروفسور لیندل راین، پژوهشگر ارشد دانشگاه نیوکاسل، مقابل او بر صفحه مانیتور: مکان قتل عام بومیان استرالیا روی نقشه

به گزارش خبرگزاری رویترز پژوهشگران دانشگاه نیوکاسل استرالیا با بررسی دفترچه خاطرات مهاجران اروپایی و گزارش‌هایی که در روزنامه‌های وقت منتشر شده و بر اساس اسناد طبقه‌بندی‌شده که بومیان به دولت استرالیا ارائه داده‌اند، موفق شدند خشونت استعمارگران از اواخر قرن هجدم تا نیمه دوم قرن بیستم را فهرست‌بندی و طبقه‌‌بندی کنند. این بررسی برای بازنگری در تاریخ استعمار در استرالیا انجام شده و برای دادخواهی بومیان تحت تبعیض دستاوردی به شمار می‌آید.

لیندل راین، پژوهشگر ارشد دانشگاه نیوکاسل که سرپرستی این پروژه را به عهده دارد به خبرگزاری رویترز گفته است:

«تا امروز موفق شدیم ۲۵۰ مکان قتل عام بومیان استرالیا را در دوران استعمار شناسایی کنیم. تخمین می‌زنیم که این قتل‌عام‌ها در مجموع در ۵۰۰ مکان مختلف در سراسر قاره اتفاق افتاده است.»

راین می‌گوید بر اساس یافته‌های این پژوهشگران در ۲۵۰ قتل عامی که مهاجران اروپایی به راه انداختند، دست‌کم ۶۲۰۰ نفر از بومیان استرالیا به قتل رسیده‌اند. در این قتل‌ عام‌ها، کمتر از ۱۰۰ مهاجر اروپایی در اثر مقاومت بومیان جان خود را از دست داده‌اند.

این پژوهش در سال ۲۰۱۹ به پایان می‌رسد.

مکان قتل عام بومیان استرالیا روی نقشه

هر سال ۲۶ ژانویه در استرلیا به مناسبت ورود نخستین مهاجران اروپایی به این قاره از طریق بندر سیدنی در سال ۱۷۸۸ یک جشن ملی برگزار می‌شود. اغلب این مهاجران از زندانیان و کهنه‌سربازان بریتانیایی بودند. بومیان استرالیا از این روز به عنوان «روز تهاجم نظامی» یاد می‌کنند. در استرالیا بحثی درگرفته درباره مهاجرت اروپایی‌ها به این قاره و ضرورت بازنگری در تاریخ استرالیا.

به گزارش رویترز، بر اساس یافته‌های یک اندیشکده استرالیایی، بیش از نیمی از شهروندان به دلیل این تاریخ خونین خواهان تغییر تاریخ برگزاری جشن ملی‌ در استرالیا هستند.

دولت محافظه‌کار استرالیا اما با تغییر تاریخ برگزاری جشن ملی مخالف است. بومیان استرلیا می‌گویند چنین تغییری سبب می‌شود که استرالیا سرانجام بازنگری در تاریخ این کشور را به نتیجه برساند.

در استرالیا ۷۰۰ هزار نفر از بومیان زندگی می‌کنند. در همه آمارهایی که منتشر شده بومیان استرالیا از نظر اقتصادی و اجتماعی در پایین‌ترین رده‌ها قرار دارند.

استرالیا در مجموع ۲۳ میلیون نفر جمعیت دارد.

فروردین/ مارس سال جاری موزه me collector Room Berlin نمایشگاهی از آثار هنری ۹۰ هنرمند بومی استرالیا برگزار کرد با تکیه بر روی نقاشی، چیدمان و مجسمه‌هائی که هنرمندان بومی آفریده‌اند. این آثار از فرهنگی غنی در یگانگی با طبیعت و در جامعه‌ای که طبقه را به رسمیت نمی‌شناسد و برای روح اشیاء احترام قائل است حکایت دارد.

بیشتر بخوانید:

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • کریم

    در سویی دیگر از این کره خاکی اما: حدود 190 سال بعد از آن قتل‌عام در استرالیا، حکومتی در ایران بر سر کار آمد که در یک قلم حدود 7000 از مردم خود را از دم تیغ گذراند، تکرار می‌کنم مردم خود و نه بومیان یک جزیره دورافتاده را، و با ادامه دادن به یک جنگ فرسایشی و بی حاصل با شعاری پوچ حدود 500 هزار نفر از مردم خود را به کشتن داد، و متوسط سالانه 1000 نفر را از طناب دار آویزان کرد و 40 سال بعد از آن با تخریب گورهای دهه 60 در حال پاک کردن آثار آن جنایات است! و امروز هم مدام در حال طرح نقشه و کشتن مردم خود به بهانه‌های مختلف است. با نگاهی به رسانه‌های مختلف می‌بینیم که در غرب کشور در کار کشتن کردهاست به بهانه قاچاق و احزاب کردی، در شرق در کار کشتن بلوچ‌هاست، در جنوب عربها را می‌کشد، و در تمام ایران، این مردم بی‌نوا بدلایل سیاسی بدست این رژیم کشته می‌شوند. تنها روزی نیست که شما آمار کشتن مردم بدست جمهوری اسلامی را در روزنامه‌ها و وبسایتها نبینید. بهرسوی که می‌نگرم از این جمهوری اسلامی بدتر در جهان را نمی‌یابم! چگونه این جماعت و خانواده‌های آنها از حجم جنایت‌ها وحشت نمی‌کنند؟ بی‌دلیل نیست که بهرقیمتی حاضر به کنار رفتن نیستند، و تمایل دارند تا با برافروختن آتشی مهیب، دستکم تعدادی در هرج و مرج آن آتش بگریزند!