رفع حصر به شیوه «قطره‌چکانی»
سال‌ها از نخستین باری که حسن روحانی وعده «رفع حصر» را داد می‌گذرد. اکنون در آستانه عید قربان باز هم خبرهایی مبنی بر «کاهش حصر» و «رفع حصر» منتشر شده است.
در حالی که بیش از پنج سال از وعده حسن روحانی مبنی بر «رفع حصر» می‌گذرد، این وعده به‌رغم شرایط دشوار کشور همچنان عملی نشده است. در آستانه عید قربان بار دیگر رسانه‌های ایران شروع کرده‌اند به انتشار خبرهایی درباره «کاهش حصر» و «رفع حصر».
وبسایت «رویداد۲۴» که متعلق به اصلاح‌طلبان و طرفداران دولت است به نقل از یک «منبع آگاه» نوشته است که در هفته‌های گذشته محدودیت‌های میرحسین موسوی و زهرا رهنورد، دو تن از رهبران جنبش سبز که در حصر خانگی به‌سر می‌برند، کاهش یافته است.
بنا به این گزارش در روزهای گذشته موسوی و رهنورد «اجازه پیدا کردند از حصر خارج شوند و در منزل فرزندان خود حاضر شوند».
«رویداد۲۴» همچنین نوشته است که «پیش از این نزدیکان محصورین اعلام کرده بودند که به آنها اجازه مطالعه کتاب داده شده است».
سایت «کلمه» نیز در گزارشی از اهدای یک کتاب از سوی موسوی به رهنورد نوشته و در انتها یادآوری کرده که «پیش از این اجازه ورود کتاب به محل حصر داده نشده بود اما اخیرا محصورین توانستند به آن دسترسی پیدا کنند».
روزنامه «اعتماد» نیز در شماره سه‌شنبه ۳۰ مرداد خود از «زمزمه‌هایی در مورد احتمال رفع حصر تا عید قربان» نوشته و چنین اقدامی را «گامی در راستای افزایش اعتماد عمومی و انسجام ملی» عنوان کرده است.
این روزنامه همچنین از زمزمه‌هایی درباره رفع محدودیت‌های محمد خاتمی، رئیس جمهوری پیشین دوران اصلاحات نوشته است.
جمعی از تشکل‌های اصلاح‌طلب نیز در روز ۲۷ مرداد در بیانیه‌ای تحلیلی درباره شرایط کشور که مخاطب آن بیشتر علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی بود رفع حصر و آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی را «یک نیاز و ضرورت ملی برای ایجاد باور به ترمیم و اصلاح رویه‌ها و تقویت اعتماد عمومی و رفع شکاف‌های موجود» دانسته و نوشتند: «بدون تحقق این امر انتظار حمایت عمومی از این طرح‌ها و راه‌حل‌ها دشوار می‌باشد.»
در این اواخر با فرارسیدن هر عید و مراسم ویژه مذهبی موضوع رفع حصر مطرح شده اما هیچ‌گاه عملی نشده است.
وعده رفع حصر، یکی از وعده‌های اصلی هر دو کارزار انتخاباتی حسن روحانی قرار بود تا پیش از آغاز سال ۱۳۹۷ تحقق یابد اما چنین نشد. میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی از اواخر سال ۱۳۸۹ در حصر خانگی به سر می‌برد.
حسین کروبی ششم مردادماه جاری به وبسایت «انصاف‌نیوز» گفته بود که یک منبع موثق به او خبر تصویب رفع حصر در شورای عالی امنیت ملی را داده است. به ادعای او، مصوبه آخرین جلسه شورای عالی امنیت ملی مبنی بر رفع حصر برای علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی فرستاده شده و «این‌طور که می‌گویند اگر رهبری تا ۱۰ روز نظرشان را اعلام نکنند، این مصوبه لازم‌الاجراست.»
فردای آن روز علی لاریجانی، رئیس مجلس و عضو شورای عالی امنیت ملی تصویب رفع حصر در این شورا را تکذیب کرد.
مهدی کروبی در خردادماه سال جاری در نامه‌ای نوشته بود که دوران حصر او ظاهراً هرگز پایان نمی‌یابد.
پیش از این برخی از اصلاح‌طلبان آمر اصلی حصر چهره‌های جنبش سبز را خامنه‌ای معرفی می‌کردند و محافظه‌کاران مسئولیت آن را با شورای عالی امنیت ملی می‌دانستند.
با انتشار خبرهای مربوط به کاهش و یا رفع حصر، به‌نظر می‌رسد که سیاست رفع حصر به‌شکل «قطره‌چرانی» در پیش گرفته شده است.
بیشتر بخوانید:
نظرها
زمانی
این زوج خواهان بازگشت به "دوران طلایی امام" خمینی جانی از مسئولان حصر چهل سالۀ ایرانیان هستند. بازداشت خانگی آنان بادسترسی به بهترین مراقبت پزشکی و دیدار با فرزندان و برخی آشنایان توسط رقبایشان بر سر قدرت و ثروت در مقابل بلایی که بر سر ایران آورده اند قابل مقایسه نیست.
کارو
زمانه آب به آسیاب سبزالهی ها نریزد. چندی پیش که آقازادۀ کروبی به وضعیت پدرش اعتراض کرد، ****. ممنوعیت ورود کتاب و روزنامه که دیگر دروغ شاخدار و مظلوم نمایی است. به فکر بی صدایان باشید، این آقایان صدایشان بیش از حد *** شنیده شده است.
farid
انتقال شرم‌آور وکلای معترض به واگذاری دریای خزر دکترشعله‌سعدی حقوقدان شریف به همراه دیگر همکار آزاده‌اش کیخسروی، با دستبند و پابند به دادسرای اوین برده شدند ***
مرادبیک
در دورانی که آقای کروبی رئیس مجلس بود، خبرنگاری در درب ورودی مجلس از ایشان درخصوص کوی دانشگاه سوالاتی را مطرح کرد. آن زمان هنوز اخبار جنایات کوی دانشگاه به مردم نرسیده بود، ایشان گفت که ما برای این انقلاب خون دادیم (بخوانید خون ریختیم) و آن را به چنگ آوردیم، حال اگر کسی قصد دارد تا به نحو دیگری کشور اداره شود، بسم الله به میدان بیاید و خون بدهد. ایشان تلویحاً به مردم این پیغام را می‌داد که این نظام قصد هیچ تغییر و اصلاحی را ندارد و ما تا زنده‌ایم بر قدرت مسلطیم. اصطلاحاً در ادبیات سیاسی، دیکتاتورها را مغزفندوقی‌های سیاسی می‌نامند، امثال کروبی و رفسنجانی به خواب هم نمی‌دیدند که روزی از خر مراد پیاده شوند! موسوی و کروبی در طول هشت سال گذشته شاید تقاص اعمال ضد مردمی خود را پس داده باشند، اما نباید فراموش کرد که درگیری این دو نفر بهمراه خاتمی و رفسنجانی با حاکمیت جمهوری اسلامی درجهت احقاق حقوق مغفول مانده مردم نبوده و نیست، بلکه آنها در درگیری جناحی و برای دستیابی به قدرت به این وضع دچار شدند. دلایل بسیارند، اما یکی از مهمترین دلایل همراهی این آقایان با ادامه جنگ هشت ساله بود، که به زیان مردم و کشور تمام شد و به قدرت گرفتن جناح حاکمیت جمهوری اسلامی منجر شد.