تجمع مردم پس از مرگ چهار تن، از جمله یک فعال سرشناس در آتشسوزی مراتع مریوان
مراتع اطراف روستاهای پیله و سلسی شهرستان #مریوان استان کردستان آتش گرفت. در این آتشسوزی چهارتن، از جمله #شریف_باجور، فعال زیستمحیطی و مدنی جان دادند.
مراتع اطراف روستاهای پیله و سلسی شهرستان مریوان در استان کردستان آتش گرفت. در این آتشسوزی چهار تن، از جمله شریف باجور، فعال زیستمحیطی جان دادند.
علاوه بر شریف باجور، امید حسینزاده (کهنهپوشی)، فعال محیط زیست و دو جنگلبان و فعال محیط زیست دیگر از قربانیان این حادثه هستند. دستکم پنج تن دیگر مصدوم شدهاند.
مردم مریوان پس از مرگ باجور در برابر بیمارستان بوعلی مریوان تجمع کردند.
شریف باجور عضو انجمن سبز چیا، یک انجمن زیستمحیطی محلی و مسئول اطفای حریق آن بود. مأموران بسیجی وابسته به سپاه پاسداران پیشتر او را ۱۲ آبان ۱۳۹۵ به مدت یک روز بازداشت کرده بودند. او میخواست برای افزایش آگاهی نسبت به خشونت علیه حیوانات به راهپیمایی و اعتصاب غذا از مریوان تا ثلاث باباجانی دست بزند؛ به طور خاص، در اعتراض به کشتن یک سگ که مادر هشت تولهسگ بود.
مغازه او نیز یک ماه پس از بازداشت به دست عوامل ناشناس در آذر ۱۳۹۵ به آتش کشیده شد.
شریف باجور شهریور گذشته نیز از مریوان تا تهران را در اعتراض به کشتار کولبران و حمایت از رضا شهابی، فعال کارگری و زندانی سیاسی پیشین با شعار «عدم خشونت راه پیروزی انسانیت است» رکاب زد.
فعالان فرهنگی و مدنی جمعه ۱۴ شهریور سال گذشته در میدان آزادی از او استقبال کردند.
آتش در مراتغ اطراف مریوان هنوز ادامه دارد. حسن نوری، معاون فنی و عملیات سازمان اورژانس کشور به خبرگزاری دولتی دانشجویان ایران (ایسنا) گفته است که چهار تیم ارزیاب به منطقه اعزام شدهاند و تیمهای مهار آتش به زودی به آنجا خواهند رسید.
او از علت این حادثه اظهار بیاطلاعی کرد اما گرمای هوا را یک عامل احتمالی دانست.
بهروز رسانی خبر:
ساعتی پس از انتشار خبر، خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی (ایرنا) به نقل از منابع محلی علت مرگ این فعالان محیط زیست را انفجار مینهای برجایمانده از زمان جنگ عنوان کرد.
نظرها
بهادر
حسن نوری، معاون فنی و عملیات سازمان اورژانس کشور به خبرگزاری دولتی دانشجویان ایران (ایسنا) گفته است که چهار تیم ارزیاب به منطقه اعزام شدهاند و تیمهای مهار آتش به زودی به آنجا خواهند رسید. قطعاً تیم های مهار آتش به زودی به آنجا خواهند رسید!! در آن شکی نیست. این تیمها قرار است پیاده از کربلا به سمت آتش بروند و احتمالاً قبل از شروع فصل سرما به منطقه میرسند و آتش را خاموش میکنند! ضمناً این خبر را معاون فنی سازمان اورژانس اعلام کرده است. امت شهید پرور است دیگر! ایشان بجای ارگانهای زیربط صحبت میکنند تا کارها سریعتر راه بیافتد. احتمالاً سازمان آتشنشانی و صوانح غیر مترقبه و دیگر ارگانهای مربوطه مانند محیط زیست و غیره ... هنوز در راه کربلا - مریوان هستند، بهمین دلیل امکان مصاحبه با ایسنا را نداشتند! جنگل مریوان هم که زیاد مهم نیست، این کوردها زیادشان هم هست، جنگل میخواهند چکار؟ مهم مشهد و قم است! شهرهای مهد اسلام باید خوب محافظت شود، اسلام مظلوم! جملات فوق تراوشات ذهن بیمار یک مسئول جمهوری اسلامی است که حسابهای بانکی خارجی اش پر از دلار نفتی، و فرزندانش هر کدام در گوشهای مشغول مکیدن خون هستند.
کارو
شریف و امید در حال خاموش کردن آتش بوده اند. سپاه به دنبال نیروهای مبارز اقدام به توپ باران کوهستان کرده است و باعش آتش سوزی شدند و شریف و امید در این آتش سوختند. اینکه شریف و امید و دو جنگلبان که هنوز نامشان منتشر نشده، مشتقیماً با شلیک گلوله های سپاه کشته شده باشند، یا توپ باران سپاه باعث آتش سوزی شده و این 4 نفر در آتش سوخته باشند، و یا در اثر فرار از آتش توپ باران سپاه فرار کرده و به مین برخورد کرده باشند، هنوز مشخص نشده است. اما با توجه به توپ باران سپاه مسئولیت با آن هاست و از طرف دیگر هم نمی توان این فاجعه را بی ربط به دستگیری فله ای فعالان مدنی و به ویژه فعالان محیط زیست در روزها و هفته های اخیر دانست. هیچ رژیمی در حق یک فعال مدنی بی سلاح و غیرحزبی چنین جنایتی مرتکب نشده است.
کارو
اسامی چهار شهید به شرح زیر اعلام شد: شریف باجور امید کهنەپوشی (حسینزادە) رحمت حکیمی نیا محمد پژوهی که دو نفر اول عضو سازمان مردم نهاد «انجمن سبز چیا» بودند و از فعالان سرشناس و خوشنام محیط زیست در کوردستان. و دو نفر دوم جنگلبان و کارمند جنگلبانی این را هم خدمت کسانی که به مسئلۀ انفجار مین باور پیدا کرده اند عرض کنم که امکان ندارد انفجار یک مین همزمان چهار نفر را بکشد. مسلماً هر چهار نفر نمی توانسته اند همزمان روی یک مین بروند و قرار گرفتن در میدان مین هم به گونه ای نیست که چهار نفر همزمان به اشتباه پایشان را روی مین بگذارند. منطقی است که تصور کنیم یک نفر اول از بقیه روی مین می رفته و سه نفر دیگر حرکت نکرده یا درخواست کمک می کرده اند. مسئلۀ توپ باران منطقه توسط سپاه جدی است و شایعه نیست و عامل آتش سوزی هم همین تحرکات بوده است. ضمن اینکه مسئولیت مین روبی از مرزهای کوردستان 30 سال بعد از پایان جنگ قطعاً با سپاه و ارتش ایران است و به ویژه پس از سقوط صدام هم که نقشۀ مینگذاری های عراق تحویل ایران داده شده است، هیچ بهانه ای برای مین روبی نشدن مرزها قابل قبول نیست و مقامات نظامی ایران چه با توپ باران و چه با مین روبی نکردن زمین ها در این فاجعه مقصر اصلی هستند و می باید محاکمه شده و مورد دادرسی عادلانه قرار گیرند.
nader
کشته شدن ۴ فعال محیط زیست استان کردستان در جریان خاموشکردن آتش مراتع و جنگلهای روستاهای پیلهسوار و سلسی مریوان و آتشسوزیهای که گفته میشود به دلیل بمباران این مناطق توسط سپاه پاسداران بوده، سبب تظاهرات اعتراضی مردم مریوان شده است.
کارو
امروز صبح در مریوان پیکر چهار فعال مدنی محیط زیست با حضور پرشور و خودجوش مردم و شعارهای اعتراضی و آوازخوانی به خاک سپرده شد. مردم از سردخانه تا گورستان مریوان و سپس تا منزل شریف باجور راهپیمایی کردند و در بزرگداشت شهدای محیط زیست و محکومیت رژیم شعار دادند. چرا خبر را تکمیل نمی کنید؟ چرا این اعتراضات را پوشش خبری نمی دهید؟
صابر
پیام به مرکز نشینانِ خوش نشین! داستان نویسان خوش خیال در شام رئیس جمهور! اقتصاد دانان بیخیال همراه دولت! و استمرارطلبان عافیت طلب؛ از هر سو که باشد! روزی در اوایل آنقلاب، خمینی نمایندهاش را به کردستان فرستاد تا منبر بلندی از کشتهها برایش بسازد که جوی خون از زیر آن روان باشد. خلخالی هم آن کرد که دستور داشت. سپس گماشتگان خمینی در سپاه و بسیج به شهرهای کورد نشین گسیل شدند تا باقیمانده جوانان فهیم را از دم تیغ بگذرانند. و آنها هم در طول این 39 سال همچون قوم مغول که به کشوری دیگر حمله میکنند، بدون هیچ ترحمی دست به ظلم و غارت و ستم و کشتار زدند. امروز کردستان هنوز زنده است، و مردم هنوز در حال مبارزه با حکومت ضد ایرانی جمهوری اسلامی! اما در طول این سالها که کردستان و عمدتاً شهرهای کوردنشین که درگیر غل و زنجیر حکومت قرون وسطایی بودند، نمونه مردم بیخیال که در سطر اول از آنها نام برده شد فارغ هر زنده باد و مرده باد به زندگی عادی خود مشغول بودند و هرگز حکومت مذهبیِ هار را برای ظلمهایش در خصوص هموطنان دیگرشان ملامت نکردند. هرگز نشد که تظاهراتی برای دادن حقوق مساوی به دیگر ملیتهای کشور برگزار شود! تا اینکه حکومت هار کم کم هارتر شد، و ظلم و غارت به زیر دندانش خوش مزه کرد. نهایتاً جهت ظلمش را متوجه مرکز نشینان فربه شده در طول این سالها کرد. مرکز نشینان و عمدتاً چند شهر بزرگ مرکز ایران تحمل کاستی و پایمال شدن حقوق خود را نداشتند، بهمین دلیل با اولین لگدمال شدن حقوقشان در 88 دست به اعتراض زدند. و تا امروز متوجه شدهاند که باید دندانهای این سگ هار حکومت زیر پتک قیام مردم خُرد شود.
صابر
مدتی است که جمهوری اسلامی دست به کشتار وسیع مردم کورد زده است. زندانی کردن و شکنجه و قتل در داخل و خارج زندان، و ترورهای داخلی و خارجی، و تیر مستقیم به مردم کورد و این آخرین نمونه هم "کشتن مردم با گلوله مستقیم توپ یا خمپاره" (برای کسانی که به کوههای کردستان و مناطق اطراف آشنایی دارند، و با عملکرد مین های جنگی آشنایی دارند، ادعای کشته شدن چهار نفر با یک مین باور پذیر نیست!). ما ملت کورد حدود 39 سال است که "به تنهایی" در مقابل این اهریمن جمهوری اسلامی ایستادگی کردهایم، و از این به بعد هم دوام میآوریم. اما عدم حمایت سایر مردم ایران از مناطق مختلف، بالاخص عدم حمایت شهرهای بزرگ مرکزی، این سگ هار را همانند گذشته هارتر خواهد کرد. و روزی خواهد رسید که در این رژیم برای سرکوب مردم تهران از توپ و هواپیمای جنگی استفاده کند. مگر اینها با بشار اسد چه کردند، که دست به بمباران شیمیایی مردم خود زد؟ مردم ایران باید یک بار برای همیشه حساب خودشان را با این رژیم یکسره کنند. و آن روز امروز است. اگر مردم دیر بجنبند کشور از دست خواهد رفت. باید خودمان دندانهای این سگ هار را در دهانش خرد کنیم. متأسفانه این تنها راه در امان ماندن از یک سگ هار است!
یادواره ی شریف باجور و یارانش
دیوارهای اوین بلندتر، سیمانی تر و لعنتی تر شدند وقتی که خبر تراژیک مرگ #شریف_باجور و یارانش به گوشم رسید. ▪️شریف مردی بود که شرافت خود را در ستیغ کوههای زاگرس، راه بلند رکاب زدن مریوان- تهران و در لهیب شعله های بلوط سوز و زندگی سوز کوهستان های غرب محک زده بود. ▪️در زمانه حرافی های روشنفکرانه ،شریف در اعتراض به کشته شدن یک سگ و در دفاع از توله های آن اعتصاب غذا میکرد، در زمانه ی سلبریتی بازی ها و توریسم زلزله کرمانشاه، شریف تا اعماق زخم های پیرزنان سرپل و ازگله و ثلاث با پای پیاده رفت و ماند و هرگز برنگشت تا یک سلفی از آوار و زلزله از خودش منتشر کند. ▪️کاک شریف خود صلح بود و مهربانی و آشتی و دیگردوستی. ▪️براستی چگونه میتوان با این اندوه بزرگ کنار آمد؟! ▪️شریف شرافت را رکاب میزد، آشتی را صلا میزد و فروتن و به دور از هیاهو به همگان درس ایثار و مهربانی میداد. ▪️زندگی و مرگ شریف مصداق راستین ایثار بود و زندگی دوستی و آشتی. ▪️این غم بزرگ را به تمام آزادی خواهان و صلح جویان ایران و بالاخص کردستان و دوستداران محیط زیست و نیز خانواده این قربانیان تسلیت عرض میکنم. ▪️به امید روزی که دیگر نه خبری از دیوارهای بلند اوین باشد و نه از لهیب آتش جنگل های بلوط زاگرس... آن روز داستان شرافت و ایثار کاک شریف را در تمام مدارس ایران برای کودکانمان روایت خواهیم کرد. محمود بهشتی لنگرودی زندان اوین97/6/3