عفو بین‌الملل خواهان منع تولید «ربات‌های قاتل» در جهان شد
سازمان ملل استفاده از ربات‌ها و ماشین‌های جنگی را به بحث می‌گذارد. عفو بین‌الملل می‌گوید تصمیم‌گیری در مورد مرگ و زندگی نباید به این ربات‌ها سپرده شود.
در آغاز کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد «سلاح‌های مرگبار مستقل» یا «ربات‌های قاتل»، سازمان عفو بین‌الملل خواستار ممنوعیت کامل چنین سیستم‌هایی شده است.
این سلاح‌ها می‌توانند ربات‌ها، هواپیماهای بدون سرنشین مرگبار یا زیردریایی‌های بدون سرنشین باشند که توسط انسان هدایت نمی‌شود و خود به‌طور مستقل تصمیم می‌گیرند به چه اهدافی حمله کنند.
در ژنو، روز دوشنبه ۲۷ اوت / ۵ شهریور نمایندگان بیش از ۷۵ کشور می‌خواهند درباره ممنوعیت چنین سلاح‌هایی گفت‌وگو کنند.
با توسعه سریع هوش مصنوعی امکان دستیابی به سلاح‌های مستقل فراهم می‌شود. با استفاده از داده‌های کامپیوتری چنین سلاح‌هایی اهداف خود را آن‌طور که به نظر می‌رسند و یا چگونگی حرکت آن‌ها را تشخیص می‌دهند و بر این اساس، بدون هرگونه دخالت انسانی به آن‌ها حمله می‌کنند.
سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید تصمیم‌گیری در مورد مرگ و زندگی نباید به ماشین‌ها سپرده شود. راشا عبدالرحیم از اعضای سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید: «ربات‌های قاتل دیگر تنها موضوع علمی تخیلی نیستند.»
با ظهور هواپیماهای بدون سرنشین و تفنگ‌های اتوماتیک که می توانند اهداف خود را انتخاب کنند، پیشرفت تکنولوژیکی از قوانین بین‌المللی پیشی گرفته است. راشا عبدالرحیم در این‌باره می‌گوید: «ما به آینده‌ای می‌پردازیم که انسان می‌تواند از روند تصمیم‌گیری استفاده از خشونت حذف شود. البته تغییر در این زمینه هنوز دیر نشده و ممنوعیت سیستم‌های تسلیحاتی کاملاً اتوماتیک می‌تواند از سناریوهای ترسناک جلوگیری کند.»
کشورهای بسیاری خواهان ممنوعیت «ربات‌های قاتل» هستند. با این حال، کشورهایی که چنین سلاح‌هایی را توسعه می‌دهند نمی‌خواهند مانع پیشرفت فنی شوند، و تا کنون درباره اینکه تعریف دقیق چنین سیستم سلاح‌هایی چیست با دیگر کشورها اختلاف نظر دارند.
آمریکا، روسیه، چین، اسرائیل، کره جنوبی و بریتانیا بر روی این سیستم‌ها کار می‌کنند. نیل دیویسون از صلیب سرخ جهانی می‌گوید که چنین سلاح‌هایی در حال حاضر وجود دارند و این نگران‌کننده است. به‌گفته او باید براساس قوانین بین‌المللی بشردوستانه و کنوانسیون‌های سازمان ملل بر این سلاح‌ها نظارت شود.
استفاده از این سلاح‌های خودبنیاد سئوالات متعددی را مطرح کرده است، از جمله اینکه آیا این سلاح‌ها می‌توانند تشخیص دهند که دشمن تسلیم یا مجروح شده است؟ آیا هدف مورد نظر که سلاح دارد یک سرباز است یا یک شکارچی؟ آیا سرباز شناسایی شده هم‌رزم خود ربات نیست؟ از همه این‌ها گذشته در حالی‌که کسی این سلاح‌ها را کنترل نمی‌کند در صورت وقوع یک جنایت چه کسی مسئول خواهد بود؟
نظرها
نظری وجود ندارد.