مادر نرگس محمدی به دادستان تهران: ظلم علیه دخترم تا کجا؟

مادر نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی، در نامه‌ای خطاب به دادستان تهران از او خواسته است با مرخصی فرزندش برای دیدن پدر بیمارش موافقت کند.

کمپین حقوق بشر ایران روز سه‌شنبه ۲۰ شهریور به این نامه پرداخته است. عذرا بازرگان، مادر نرگس محمدی در این نامه‌ از عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران پرسیده است: ‌«چرا با مرخصی نرگس موافقت نمی‌کنید؟ ظلم علیه دخترم تا کجا؟»

نامه مادر نرگس محمد به دادستان تهران اما از سوی کانون مدافعان حقوق بشر منتشر شده است. در بخش دیگری از این نامه آمده است: «چنانچه هنور مصر به محرومیت فرزندم هستند، لااقل با مامورانتان او را یک ساعت پیش پدرش روانه کنید تا پدر پیرش از اضطراب ندیدن پاره تنش آرام گیرد.»

عذرا بازرگان با اشاره به اینکه در طول چهار سال حبس نرگس محمدی، او و پدرش تنها چهار بار توانسته‌اند یکدیگر را در در زندان ببینند، نوشته است: «طی این چهار سال من و پدرش فقط چهار بار نرگس را دیده‌ایم، چون هر دو بیماریم و توان رفتن به تهران و ملاقات عزیزمان را نداریم. مسئولان اوین شاهد ادعای ما هستند.»

خانواده نرگس محمدی در شهر زنجان زندگی می‌کنند و او در زندان اوین تهران در حبس است. علاوه بر محروم بودن از حق دیدار پدر و مادر، نرگس محمدی مدت‌هاست دو فرزندش را نیز ندیده است. مدتی پس از بازداشت او، دختر و پسرش به فرانسه مهاجرت کردند تا پدرشان، تقی رحمانی، بتواند از آنها مراقبت کند.

خانم محمدی می‌تواند هفته‌ای یک بار با فرزندانش تماس تلفنی داشته باشد.

عذرا بازرگان اما در نامه‌اش به دادستان تهران با اشاره به اینکه پدر نرگس محمدی ۸۵ ساله و بیمار است، نوشته است: «پدر نرگس سه سکته هولناک را پشت سر گذاشت. دخترم از بیم ندیدن پدر حاضر شد با ماموران امنیتی و برای یک ساعت به بخش مراقبت‌های ویژه در بیمارستان زنجان بیاید که مورد موافقت مسئولان قرار نگرفت.»

عذرا بازرگان، مادر نرگس محمدی: «دخترم از حق دیدن دو فرزند، پدر و مادر و همسرش محروم است در حالی که اختلاس‌گران و چپاول‌گران یا در خانه‌هایشان هستند  یا از تمام امکانات و امتیازات و همراهی مأموران امنیتی و قضایی برخوردارند و این تبعیض ناروایی است.»

در بخش دیگری از این نامه اما به بیماری نرگس محمدی و بی‌خبری پدر و مادر او از این بیماری اشاره شده است: «شنیدم دخترم سال‌ها و ماه‌ها با درد دست و پنجه نرم کرده و به ما نگفته تا نگران نشویم، اما شما و دادیارانتان از آن مطلع بوده‌اید. شنیدم درمانش انجام نمی‌شود و با بیماری در کنج زندان اوین روزگار سپری می‌کند. آه از بنیانم بر می‌خیزد و ناله سر می‌دهم.»

عذرا بازرگان در پایان نامه‌اش با ابراز خستگی از «این همه ظلم» نوشته است: «در این سرزمین از مبارزه با ظلم خسته‌ام و اکنون از ظلمی که بر دختر بی‌گناهم روا می‌دارید شکایت دارم و از مسئولان می‌خواهم دست‌کم با این احکام حبس سنگین با مرخصی‌اش موافقت کنند.»

آنچه مادر نرگس محمدی از دادستان تهران خواسته است اما بر اساس آیین‌نامه سازمان زندان‌ها حق هر زندانی است مگر زندانیان با محکومیت قصاص، اعدام و سرقت مسلحانه یا زندانیانی که به زندانیان شرور مشهورند. البته این دسته از زندانیان نیز در شرایطی خاص می‌توانند از حق مرخصی بهره‌مند شوند.

نرگس محمدی، وکیل او و خانواده‌اش بارها برای او درخواست مرخصی کرده‌اند اما به دلایل نامعلومی تا به حال با این درخواست‌ها موافقت نشده است.

او از تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۹۴ و دو ماه پس از ملاقات با کاترین اشتون، مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سفارت اتریش در تهران و گفت‌و‌گو درباره وضعیت حقوق بشر در ایران بازداشت و به جرم عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر، اجتماع، تبانی و اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام به ۱۶ سال زندان محکوم شد که مطابق قانون جدید مجازات اسلامی، ۱۰ سال از این حکم قابل اجراست.

این فعال حقوق بشر اما دچار بیماری فلج عضلانی است و به همین دلیل بارها به بهداری زندان و بیمارستان منتقل شده است. به گفته پزشکان بیمارستان خمینی و وکیل او، نرگس محمدی نیاز به مرخصی درمانی دارد که تاکنون با آن نیز موافقت نشده است.

او آخرین بار در تاریخ ۲۲ مرداد به بیمارستان منتقل شده است: نرگس محمدی، فعال حقوق بشر در بیمارستان بستری شد

نرگس محمدی پیش از این و به دنبال اعتراضات به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ نیز بازداشت و به اتهامات امنیتی به شش سال حبس محکوم شد اما به دلیل بیماری فلج عضلانی در سال ۹۲ حکم عدم تحمل زندان برای او صادر و آزاد شد.