آنچه سینما درباره زنان به من آموخت
تصویری که سینما از زنان ارائه میدهد چگونه است؟ آیا این تصویر در حال تغییر است؟ از آن چه میتوان آموخت؟ مقالهای از منولا دارگیس منتقد نیویورک تایمز در این باره.
یکی از بوسههای شگفتانگیز در تاریخ سینما، بوسه فیلم «مرد آرام» جان فورد است. مورین اوهارا نقش یک زن روستایی ایرلندی را بازی میکند که عاشق یک غریبه آمریکایی ایرلندی با بازی جان وین میشود. آنها اولین بار وقتی یکدیگر را میبینند که مورین پابرهنه گوسالهای را چوپانی میکند. در ابتدا، آنها با نگاه همدیگر را تعقیب میکنند. اما یک شب مرد متوجه میشود که این زن دزدکی به خانهاش آمده است. به سمت در میرود و زن را به سمت خود میکشد. آنها به هم میپیوندند و مرد بازوی راستش را پشت زن نگه میدارد. خم میشود تا زن را ببوسد. صحنه فوق العادهای است که برخی ممکن است آن را تجاوز بنامند.
❊ منولا دارگیس، روزنامهنگار و منتقد اهل ایالات متحده آمریکاست. او به همراه ای. او. اسکات در نیویورک تایمز، نقدهای سینمایی و تلویزیونی مینویسند. او پیش از فعالیت در نیویورک تایمز، منتقد سینمایی در لس آنجلس تایمز و ویلج ویس بود.
این ترجمه با اندکی تلخیص انجام شده است.
نظرها
آرمان
اگر به جای "سینما" هالیوود نوشته میشد این مقاله دقیق تر بود. توهم بزرگی که عامه مردم دارند این است که هالیوود یک صنعت است و کاری به سیاست ندارد در حالیکه هالیوود یک صنعت عظیم ایدئولوژیک است و کاملا سیاسی است. هالیوود به ما میگوید چگونه جهان را ببینیم و چگونه فکر کنیم و چه چیزی درست است و چه چیزی غلط و متاسفانه این کارخانه فریب دهی عوام کارش را خیلی خوب انجام میدهد. در سینمای اروپا شرایط کمی بهتر است. به ویژه تصویری که از زنان ارائه میدهد واقعی تر ایت و متنوع تر.