آلومرول: نوعی از سرکوب مزدی به نام مرخصی اجباری

اراک. به تازگی در گزارشی درباره کارخانه هپکو گفتیم که حال و روز کارگران خوب نیست. اما کارخانه­‌ی "آلومرول نوین"، در مقایسه، اوضاع فاجعه باری دارد. محسن محمدی، رئیس کارخانه، تنها به فکر سود صد درصدی است و اگر گوشه­‌ی این صد درصد ساییده شود، تاوان آن را باید کارگران بدهند.

در وضعیت اسفناکی که تولید کارخانه به حداقل رسیده و نزدیک به هزار تن آلومینیوم در کارخانه انبار شده، رؤسا مشغول دلالی هستند. آقای محسن محمدی، سهمیه آلومینیوم را از ایرالکو و المهدی به میزان شش دستگاه پرس اکستروژن دریافت می‌کند، در حالی که فقط سه دستگاه (پرس هزار و دویست و پنجاه تُن روسی، پرس سه هزار و پرس دو هزار ششصد) در حال فعالیت حداقلی هستند. آقای رئیس یقیه آلومینیوم را در بازار به صورت دلالی می‌فروشد.

اگر گذر بازرسی به کارخانه بیفتد، رؤسا از قبل مطلع می‌شوند و دستگاه‌ها را برای چند ساعت روشن می‌کنند و کارگران به واحد مربوطه می‌فرستند تا وانمود کنند اوضاع تولید به سامان است. کارگرها هم از ترس بیکاری جرأت شکایت ندارند.

در شرایطی که کارگران حتی به نان شب محتاج هستند، تازه اگر مریضی به سراغ آن‌ها نیاید، گزارش از «روند پیشرفت بزرگ ترین شهرک تخصصی آلومینیوم کشور» در مساحتی حدود ۲۱ هکتار چه معنایی دارد؟

آیا در سایت این کارخانه فقط یک خبر از بهبود وضع کارگران می‌بینید؟

اما به وضع کارگران فقط در همین دو ماه اخیر توجه کنید و آنچه را که در آلومرول می‌بینید، به کل ایران تعیمیم دهید آن هم با در نظر گرفتن این نکته که در کشور شش میلیون نفر بیکارند. در ایران ۵۵ درصد کارگران زیر خط فقر مطلق و ۸۰ درصد زیر خط فقر نسبی هستند.

نگاهی به وضعیت کارگران در ماه آبان و آذر ۹۷

در دو ماه اخیر کارگران را به مرخصی‌های اجباری می‌فرستند و این در حالی است که مرخصی‌های استحقاقی کارگران تا برج هفت سال ۱۳۹۷ به اتمام رسیده است و برای آن‌ها غیبت به حساب می‌آید. کارگران را در ماه آبان به  ۷ روز مرخصی اجباری به تاریخ‌های سوم/نهم/ دهم/ بیست و سوم/ بیست و چهارم/ بیست و نهم/ و سی ام فرستاده‌اند. به آن‌ها اعلام کرده‌اند که این غیبت‌های اجباری از حقوق، سنوات، عیدی، و بن کارگری آن‌ها کسر می‌شود. در این شرایط به کارگرانی بر می‌خورید که در پایان آبان ۸۰۰ هزار تومان حقوق دریافت کرده‌اند.

در ماه آذر تا کنون شش روز آن‌ها را به اجبار تعطیل کرده‌اند و برخی از واحد‌ها را از بیست و پنج آذر تا یکم دی به مرخصی اجباری فرستاده‌اند. با یک حساب سر انگشتی متوجه می‌شوید که گروه چشمگیری از  کارگران با حقوق ۶۰۰ هزار تومان در آذر ماه حتی از داشتن ساده‌ترین و ارزان‌ترین خوراک و پوشاک محرومند.

در همین زمینه