پاکستان پشت پرده از مذاکرات آمریکا و طالبان پشتیبانی می‌کند
منابع آمریکایی و طالبان گفته‌اند پاکستان که مدت‌ها بر سر جنگ در افغانستان با آمریکا اختلاف نظر داشت اکنون نقش مهمی در تسهیل مذاکرات میان آمریکا و طالبان ایفا می‌کند.
رویترز از نقش مهم پاکستان در مذاکرات صلح افغانستان میان آمریکا و طالبان نوشته است. منابع آمریکایی و طالبان از تغییر سیاست پاکستان در این زمینه سخن گفته‌اند زیرا پیش از این اسلام‌آباد و واشنگتن در مورد مسائل افغانستان با یکدیگر اختلاف نظر داشتند.
رویترز، جمعه ۱۹ بهمن / ۸ فوریه در گزارشی به‌نقل از منابع طالبان که پیش از این جزئیاتی از آن منتشر نشده بود، آورده است که پاکستان از جمله با بازداشت اعضای خانواده‌های رهبرانی از طالبان که خواهان همکاری نیستند به آن‌ها برای مذاکره فشار وارد می‌کند.
نقش پاکستان در مذاکرات صلح افغانستان حساس و ظریف است، چرا که اسلام‌آباد در پی آن است که نشان دهد نفوذ گسترده‌ای در طالبان ندارد؛ اتهامی که واشنگتن مدت‌ها علیه پاکستان مطرح می‌کرد. منابع آگاه معتقدند که کمک پاکستان می‌تواند موقت باشد.
طالبان نیز نمی‌خواهند در مقابل اسلام‌آباد ظاهر شوند. پاکستان مدت‌هاست که اتهامات آمریکا مبنی بر ایجاد پناهگاه امن و کمک به شورشیان طالبان به‌عنوان راهی برای حفظ نفوذ در افغانستان را رد می‌کند.
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا بارها اعلام کرده است که قصد پایان دادن به طولانی‌ترین حضور آمریکا در یک جنگ را پایان دهد. او این هفته اعلام کرد که «کشورهای بزرگ در جنگ‌های بی‌پایان نمی‌جنگند.»
یک مقام بلندپایه آمریکایی که نخواست نامش منتشر شود در مورد نقش پاکستان در مذاکرات صلح افغانستان گفت: «ما می‌دانیم که پیشبرد مذاکرات بدون حمایت آن‌ها (پاکستان) آسان نخواهد بود. آن‌ها برخی از اقدامات را تسهیل کرده و در مذاکرات دوحه شرکت کردند.»
دولت ترامپ به‌منظور حل و فصل سیاسی مسئله افغانستان به مذاکرات صلح سرعت بخشیده است. زلمی خلیل‌زاد، نماینده آمریکا در امور صلح افغانستان ماه گذشته در دوحه به‌مدت شش روز با طالبان گفت‌وگو کرد که شاید بیشترین کارایی تاکنون را داشته است. او قرار است در ۲۵ فوریه (۶ اسفند) این مذاکرات را ادامه دهد.
منابع طالبان می‌گویند که نقش پاکستان در آوردن طالبان به پای میز مذاکره بسیار مهم است. در یک مورد، اسلام‌آباد از طریق رهبران مذهبی به طالبان پیام فرستاد و از آن‌ها خواست که یا با آمریکا مذاکره کنند یا با خطر قطع رابطه مواجه خواهند شد.
یکی از رهبران طالبان به رویترز گفت، مقامات پاکستانی اعضای خانواده‌های طالبان را دستگیر کردند تا بر آن‌ها فشار وارد کنند که در مذاکرات شرکت کنند. این منبع طالبان گفت: «من هرگز پاکستان را پیش از این چنین جدی ندیده بودم.»
این مسئول بلندپایه طالبان که نخواست نامش فاش شود اعلام کرد که پاکستان در ماه‌های اخیر «فشار بی‌سابقه‌ای» بر اعضای طالبان و نزدیکان آن‌ها وارد کرده است. او می‌گوید: «آن‌ها به ما (طالبان) گفتند که باید با آمریکا و دولت افغانستان گفت‌وگو کنیم.»
ژنرال جوزف ووتل، فرمانده ستاد مرکزی ارتش آمریکا در خاورمیانه و شمال آفریقا، هفته گذشته در مجلس سنا به‌نوعی از حمایت پاکستان در مذاکرات صلح با طالبان حرف زد و گفت اسلام‌آباد «نقش مهمی ایفا کرده است».
با این حال، مقامات فعلی و پیشین آمریکا هنوز نسبت به اسلام‌آباد به‌دیده تردید می‌نگرند و هنوز گام مطمئنی از سوی پاکستان نمی‌بینند که غیرقابل بازگشت باشد.
در ماه گذشته نمایندگانی از ایالات متحده برای دیدار با مقامات دیپلماتیک و نظامی پاکستان و رایزنی درباره صلح افغانستان به این کشور سفر کردند. زلمی خلیل‌زاد ۳۰ دی / ۲۰ ژانویه به سفر چهار روزه خود به پاکستان خاتمه داد و گزارشی از این سفر ارائه داد. مقامات نظامی دو کشور نیز ۱ بهمن / ۲۱ ژانویه در اسلام‌آباد با یکدیگر دیدار کردند و در مورد امنیت منطقه و افغانستان به همفکری پرداختند.
عمران خان، نخست‌وزیر پاکستان ۱۲ آذر / ۳ دسامبر ۲۰۱۸ اعلام کرد که نامه‌ای از دونالد ترامپ دریافت کرده که در آن از پاکستان خواسته شده تا در حل بحران افغانستان به ایالات متحده کمک کند.
نامه ترامپ به عمران خان نشان‌دهنده تغییر رفتار تند ترامپ با پاکستان است و این گمانه را که آمریکا می‌خواهد در آینده نزدیک از افغانستان خارج شود بیشتر می‌کند.
رئیس‌جمهوری آمریکا قصد دارد به جنگ ۱۷ ساله نیروهای دولتی افغانستان و طالبان پایان دهد و ۱۴ هزار سرباز آمریکایی حاضر در افغانستان را به خانه‌های خود بازگرداند.
واشنگتن در پیشبرد سیاست خود برای مقابله با اسلامگرایان تندرو در افغانستان، پاکستان را متهم به حمایت از شورشیان می‌کرد و کمک‌ها و حمایت‌های نظامی خود به این کشور را متوقف کرد. اسلام‌آباد اتهام‌های واشنگتن را رد کرده است.
مقامات پاکستانی با دور شدن واشنگتن از اسلام‌آباد و بیرون آمدن آمریکا از منطقه نگران وضعیت اقتصادی خود هستند و از آن بیم دارند که سرمایه‌گذاری خارجی در کشورشان صورت نگیرد و پاکستان با مشکلات اقتصادی بیشتری مواجه شود.
بیشتر بخوانید:
نظرها
نظری وجود ندارد.