کردهای سوریه: اسد سیاست «سرکوب و خشونت» در پیش گرفته
کردهای سوریه که تاکنون خبرهایی از مذاکراتشان با دمشق منتشر شده بود، می‌گویند رژیم اسد قصد دارد منطقه‌ای که در شمال این کشور در دست کردهاست تصرف کند.
دولت سوریه تهدید کرد منطقه شمال کشور را که در دست کردهاست به کنترل خود در خواهد آورد، کردها می‌گویند این تهدید نشان‌دهنده سیاست سرکوب رژیم اسد است. این در حالی است که کردها و رژیم اسد تا کنون بارها پای میز مذاکره نشسته‌اند.
روز گذشته، دوشنبه ۲۷ اسفند، علی عبدالله ایوب، وزیر دفاع سوریه در یک نشست خبری مشترک با محمد باقری و عثمان الغانمی، رؤسای ستاد مشترک ارتش ایران و عراق تهدید کرد که ارتش سوریه منطقه تحت کنترل کردها در شمال این کشور را به تصرف خود در خواهد آورد. او در این کنفرانس گفت:
«نیروهای مسلح ما آماده هستند و هیچ نقطه‌ای از خاک سوریه خارج از کنترل نخواهد ماند.»
روز سه‌شنبه ۲۸ اسفند / ۱۹ مارس شورای دولتی خودمختار کردهای سوریه با اشاره به این سخنان اعلام کرد که حکومت بشار اسد علیه کردها سیاست «سرکوب و خشونت» را در پیش گرفته است.
شورای دولتی خودمختار کردهای سوریه اداره سرزمین‌هایی در شمال سوریه را که کردها بر آن نام «روژآوا» گذاشته‌اند، به‌عهده دارد و بیشترین افراد آن از نیروهای دموکراتیک سوریه، متشکل از کردها و عرب‌ها تشکیل شده است.
کردها پیش از این چند بار با دولت سوریه درباره آینده بخش شمال این کشور و خودمختاری این منطقه مذاکره کرده‌اند اما به نتیجه‌ای نرسیده‌اند. با این حال در دی‌ماه گذشته شبکه تلویزیونی کردی «روداو» در اقلیم کردستان عراق از توافق اولیه میان بشار اسد و نیروهای دموکراتیک شمال سوریه خبر داد. این شبکه خبری بدون افشای منبع، مدعی شد؛ نیروهای دموکراتیک شمال سوریه ۱۰ خواسته خود از رژیم بشار اسد را اعلام کردند. یک مقام دولت اسد هم از طرح این مطالبات استقبال کرده و گفته بود که «دولت سوریه آماده گفت‌وگو با نیروهای کرد است».
گفت‌وگو میان کردها و بشار اسد پس از اعلام خروج نیروهای نظامی آمریکا از سوریه شتاب بیشتری گرفته است.
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا دسامبر ۲۰۱۸ اعلام کرد نیروهای نظامی آمریکا از سوریه خارج خواهند شد. خروج نیروهای آمریکا از سوریه، موجب نگرانی کردهای سوریه نسبت به حمله نظامی ترکیه به مناطق تحت کنترل خود شده است. در دی‌ماه گذشته (ژانویه) کردها پیشنهادی به مسکو ارائه دادند که بر مبنای آن به دولت سوریه اجازه داده می‌شود تا حاکمیت کلی خود را به منطقه وسیعی از کشور که کردها از سال ۲۰۱۲، ابتدا در جریان قیام علیه حکومت بشار اسد و سپس در جنگ علیه گروه «دولت اسلامی» (داعش) به‌دست آوردند، بازگرداند. در مقابل، کردها می‌خواهند دولت سوریه به آن‌ها میزانی از استقلال اعطا کند تا بتوانند به حاکمیت خودمختار خود ادامه دهند.
واکنش کردها به موضع جدید دمشق همزمان با دیدار رؤسای ستاد مشترک ارتش‌های سوریه، ایران و عراق در دمشق صورت گرفت.
پاسدار محمد باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی یکشنبه ۲۶ اسفند به‌همراه یک هیئت ویژه نظامی به منظور شرکت در «اجلاسیه سه‌جانبه رؤسای ستاد کل نیروهای مسلح کشور‌های ایران، عراق و سوریه» به دمشق سفر کرد. روابط عمومی سپاه پاسداران هدف از این سفر را «ارتقای همکاری‌های دفاعی و نظامی، مشورت و همفکری درباره مبارزه با تروریسم و ایجاد هماهنگی و هم‌افزایی سه کشور ایران، عراق و سوریه در تداوم مقابله با گروهک‌های تروریستی و همچنین بررسی و دستیابی به آخرین راهکار‌های ایجاد ثبات و تأمین امنیت منطقه» اعلام کرد.
باقری روز دوشنبه ۲۷ اسفند در نشست مطبوعاتی مشترک با وزیران دفاع سوریه و عراق خواستار خروج نیروهای آمریکایی از سوریه شد. او سپس شامگاه دوشنبه با بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه دیدار کرد.
دراین دیدار که وزیر دفاع عراق و شماری از فرماندهان نظامی دو کشور نیز حضور داشتند، بشار اسد گفت:
«دیدار با هیئت‌های نظامی ایران و عراق بیانگر این است که صحنه نبرد و دشمن همه ما مشترک است.»
بیشتر بخوانید:
نظرها
کارو
کوردهای سوریه هرگز به دنبال تجزیه نبوده و نخواسته اند از خاک سوریه جدا شوند. این تصور که کردهای سوریه به دنبال جدایی هستند بیش از هر چیز به خاطر تلاش های رژیم تورکیه دامن زده شده است. اما در این مرحله چگونه کوردها می توانند به روسیه ای اعتماد کنند که آسمان عفرین را به روی جت های تورکیه گشود تا عفرین را تصرف کند و مردم آن شهر را به خاک و خون بکشد؟ چگونه اسد ادعای خاک عفرین را خواهد کرد که در روزهای تصرف این شهر به دست تورکیه، خاموش و بی عمل ماند و هیچ کاری نکرد؟ مگر پارسال که عفرین زیر آتش و توپ و موشک تورکیه بود، شهری سوری نبود؟ چطور امسال و آن هم همزمان با سفر باقری یادش افتاده که عفرین متعلق به سوریه است؟ باز هم این کوردها بودند که دست به سوی اسد دراز کردند و دعوت به مذاکره کردند. اما موضع رژیم ایران از یاد نخواهد رفت: از یک سو همراه با تورکیه علیه پ.ک.ک عملیات انجام می دهند، از سوی دیگر حشدالشعبی را به کرکوک میفرستند و این شهر را تسخیر میکنند، از سوی دیگر باقری را نزد اسد میفرستند تا با حمایت او کوردها را تهدید کند، و از این طرف هم کمپ احزاب کورد را موشک باران کرده و همزمان فعالان مدنی کورد را که کاری به جز فعالیت قانونی انجام نداده اند زندانی کرده و جوانان کورد را اعدام می کند. چگونه می توان به رژیم همچون ایران اعتماد کرد؟!