افغانستان با بحران محصولات کشاورزی مواجه است
مقامات دولتی و سازمان‌های کمک‌رسان می‌گویند برداشت تابستانی محصول در افغانستان، به‌ویژه گندم، بزرگترین محصول غلات این کشور، یکی از بحرانی‌ترین دوره‌ها در سال‌های اخیر را تجربه کرد.
پس از دهه‌ها خشکسالی و سیل در افغانستان در حالی‌که گمان می‌رفت اوضاع بهبود یابد، برداشت تابستانی محصول، به‌ویژه گندم به‌عنوان بزرگترین محصول غلات این کشور، یکی از بحرانی‌ترین دوره‌ها در سال‌های اخیر را پشت سر گذاشت.
به‌گزارش رویترز، برف و باران‌های فراوان در فصل زمستان بخشی از رطوبت خاک را افزایش می‌دهد و امید به محصول بهتر گندم را که منبع غذایی خانواده‌های روستایی است بیشتر می‌کند. با این حال، سال گذشته، خشکسالی صدها هزار نفر را آواره و کشاورزان را مجبور کرد که در خانه‌های خود بمانند و دام‌ها و ابزارهای خود را برای زنده ماندن بفروشند.
بسیاری از کشاورزان سال گذشته به‌دلیل خشکسالی قادر به کشت محصولات کشاورزی نبودند.
سیل در ماه مارس بهبود اوضاع را پیچیده کرد. به‌گفته دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (OCHA)، باران‌های سیل‌آسا، دست‌کم ۶۳ نفر را کشت و بیش از ۱۲ هزار خانه را ویران کرد و یا به آن‌ها آسیب رساند و بر زندگی ۱۱۹ هزار و ۶۰۰ نفر تأثیر منفی گذاشت.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل می‌گوید در ادامه خشکسالی سال گذشته در ولایت‌های هرات، بادغیس و غور در شمال غربی افغانستان حدود ۲۴۳ هزار نفر همچنان آواره هستند. بسیاری از آن‌ها به مناطق شهری نقل مکان کرده‌اند و در آن‌جا بر زمین‌های عمومی و خصوصی چادر زده و زندگی می‌کنند که به این ترتیب با صاحبان زمین‌ها تنش ایجاد می‌شود.
تابی لانزر، معاون نماینده ویژه سازمان ملل در امور افغانستان می‌گوید: «اگر برداشت محصول خوب باشد، به مردم کمک خواهد کرد که از یک دوره تاریک خارج شوند اما اگر چنین نباشد، ما به یک تزریق عظیم غذایی نیاز داریم.»
به‌گفته لانزر گندم زمستانه که در ماه ژوئن و ژوئیه برداشت می‌شود، باید به تغذیه افراد آواره و حدود ۱۰،۶ میلیون نفر کمک کند که در تلاش برای یافتن غذای کافی در محل زندگی‌شان هستند.
کشاورزی یک سوم از اقتصاد افغانستان را تشکیل می‌دهد، اگرچه تنها ۱۲ درصد از زمین‌های این کشور زراعی هستند.
نصیر احمد درانی، وزیر کشاورزی افغانستان، ۲۹ اسفند / ۲۰ مارس در مصاحبه‌ای گفت: «چشم‌انداز محصول گندم هنوز مشخص نیست. اگر دمای هوا خیلی سریع گرم شود، موجب ذوب شدن برف و ایجاد سیل‌هایی می‌شود که محصولات رسیده را از بین می‌برد.»
راجندرا آریال، نماینده سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) در افغانستان نیز می‌گوید مشخص نیست که در پائیز گذشته کشاورزان چه مقدار گندم کاشته‌اند. به‌گفته آریال بسیاری از کشاورزان از دانه گندم برای پخت نان استفاده کرده‌اند و نه صرفه‌جویی برای کاشت.
راجندرا آریال گفت: «مردم از قبل نیز فقیر بودند. اگر برداشت محصول شکست بخورد شرایط بسیار دشوار خواهد شد، بنابراین من حتی نمی‌خواهم به آن فکر کنم.»
سیل همچنین به زیرساخت‌های حیاتی مزارع مانند کانال‌های آبیاری، مخازن و چاه‌ها آسیب رسانده است. وزیر کشاورزی افغانستان می‌گوید دولت در حال کار بر روی بازسازی و تعمیرات زیرساخت‌های آسیب‌دیده، به‌ویژه در ولایت‌های قندهار و فراه است.
براساس آمار سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، افغانستان در سال گذشته ۳،۶ میلیون تن گندم تولید کرد که ۲۵ درصد کمتر از میانگین تولید پنج سال گذشته بوده است.
نصیر احمد درانی می‌گوید افغانستان در سال گذشته ۱۹۰ هزار تن گندم ذخیره کرد که تنها ۵۰ هزار تن از آن باقی مانده است.
به‌گفته او کمبود مورد انتظار میان عرضه و تقاضا در سال جاری، از طریق واردات گندم از کشورهایی نظیر پاکستان و قزاقستان جبران می‌شود.
عبدالمجید خان، هماهنگ‌کننده کمک‌های مربوط به امنیت غذایی و کشاورزی سازمان ملل از برنامه‌ای برای کمک به خانواده‌هایی خبر داد که با کاهش خشکسالی به خانه‌های خود بازمی‌گردند. این برنامه شامل کمک‌های غذایی، پول نقد برای کار و منابع مزرعه می‌شود، اما این طرح نیاز به تأیید اهداکنندگان کمک‌های بین‌المللی دارد.
عبدالمجید خان در این‌باره گفت: «بزرگترین نگرانی من از تأخیر در تهیه بودجه است. ما می‌توانیم اعتماد مردم را از دست بدهیم.»
زلاتان میلیسیچ، رئیس برنامه جهانی غذا از سوی سازمان ملل در افغانستان می‌گوید شمار قابل توجهی از خانواده‌ها باید بتوانند تا زمانی که ایمن هستند به خانه‌های خود بازگردند.
بیشتر بخوانید:
نظرها
نظری وجود ندارد.