کمبود سوخت در سوریه به دلیل تحریم‌های آمریکا علیه ایران
سوری‌هایی که در منطقه تحت کنترل دولت اسد زندگی می‌کنند و هشت سال جنگ را سپری کرده‌اند اکنون با مشکل تازه‌ای روبه‌رو شده‌اند: کمبود سوخت گسترده که زندگی را در شهرهای بزرگ فلج کرده است.
سوریه هشت سال است که زیر تحریم است. اکنون تحریم‌های آمریکا علیه ایران نیز به مشکلات این کشور افزوده و در مناطق تحت کنترل رژیم اسد کمبود سوخت مشکل‌زا شده است. این مشکلات انتقادهایی را علیه دولت برانگیخته است.
رویترز سه‌شنبه ۲۷ فروردین / ۱۶ آوریل گزارش داده که صدها خودرو در پمپ بنزین‌های شهرهای سوریه برای دریافت بنزین صف‌های طولانی می‌بندند و مردم سحرگاهان برای خرید کپسول گاز به‌صف می‌ایستند.
بنا به این گزارش، رانندگان تاکسی از مرز عبور کرده و به لبنان میروند تا مخزن بنزین خودرو خود را با بنزین دو برابر گران‌تر پُر کنند.
رویترز افزوده است که بخش بزرگی از کمبود سوخت نتیجه تحریم‌های کشورهای غربی علیه سوریه و ازسرگیری تحریم‌های آمریکا علیه ایران، متحد اصلی رژیم بشار اسد است.
کمبود سوخت با خود انتقادات گسترده مردم علیه دولت اسد را به‌همراه آورده است.
تحریم‌های کشورهای غربی علیه سوریه از بهار ۲۰۱۱ که رژیم اسد به سرکوب خشن اعتراضات مردم روی آورد آغاز شد و صنعت نفت این کشور را که زمانی ۲۰ درصد درآمد دولت را تأمین می‌کرد، فلج کرد.
در جریان جنگ سوریه نیز اصلی‌ترین میدان‌های نفتی این کشور به دست گروه «دولت اسلامی» (داعش) و نیروهای کُرد مورد حمایت آمریکا افتادند.
ایران که از رژیم اسد پشتیبانی نظامی می‌کند، در سال ۲۰۱۳ خط اعتباری ۳ میلیارد دلاری برای تأمین نفت سوریه ایجاد کرد. روسیه، یکی دیگر از متحدان نظامی اسد، کمک کرده است تا کمبود گاز را تأمین کند.
اما به نظر می‌رسد که پس از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵، با اعمال تحریم‌های تازه این کشور علیه ایران کمک‌های جمهوری اسلامی به سوریه نیز کاهش یافته است. در ماه نوامبر گذشته، وزارت خزانه‌داری آمریکا شبکه‌ای از شرکت‌های روسی و ایرانی را به‌دلیل انتقال نفت به سوریه، به فهرست سیاه خود افزود و به کسانی که تحریم‌ها را نقض می‌کنند هشدار داد که با «خطرهای جدی» مواجه خواهند شد.
مقامات سوری اعلام کرده‌اند که واردات نفت در ماه اکتبر قطع شده و از همه خواسته‌اند که شکیبایی به خرج دهند.
روزنامه «السعودیه الآن» چهارشنبه ۲۱ فروردین / ۱۰ آوریل خبر داد که دولت مصر عبور نفتکش‌های حامل نفت ایران به مقصد سوریه را از کانال سوئز متوقف کرده است. به نوشته این روزنامه خبر ممنوعیت عبور نفت ایران از سوئز را عماد خمیس، نخست‌وزیر سوریه، در دیدار با خبرنگاران سوری بیان کرده بود.
مصطفی حصویه، رئیس شرکت دولتی توزیع سوخت سوریه می‌گوید این کشور قبل از جنگ روزانه ۳۵۰ هزار بشکه نفت تولید و نیمی از آن را صادر می‌کرد. در حال حاضر میزان تولید نفت این کشور به روزانه ۲۴ هزار بشکه رسیده است که این میزان تنها نیازهای داخلی را می‌تواند پوشش دهد.
حصویه به شبکه تلویزیونی الاخباریه گفت: «این یک جنگ اقتصادی تحمیلی علیه ماست.»
پیش از این، در ماه جاری میلادی، دولت سوریه میزان سوخت برای خودروهای شخصی را به ۱۲۰ لیتر در ماه محدود کرد. روز دوشنبه گذشته، این میزان به ۲۰ لیتر برای هر پنج روز محدود شد. همچنین خانوارها مجازند با کارت هوشمند هر ۲۳ روز یک کپسول ۸ کیلوگرمی گاز دریافت کنند. به جایگاه‌های سوخت دستور داده شده که ۲۴ ساعته باز بمانند اما بسیاری از آن‌ها قادر به انجام این کار نیستند.
مسئولان حکومتی تحریم‌ها را عامل این اوضاع می‌دانند اما بسیاری از سوری‌ها به سوء مدیریت و فساد دولتی اشاره می‌کنند. اداره بحران توسط دولت، انتقادهای گسترده‌ای را حتی در رسانه‌های دولتی و در پارلمان، ایجاد کرده است.
صفحه فیس‌بوکی به نام «سوریه این‌جاست» که از وضعیت اقتصادی مناطق تحت کنترل دولت سوریه می‌نویسد گفته که مقامات دولتی بیش از میزان تعیین‌شده مخازن خود را از سوخت پُر می‌کنند. این شبکه اجتماعی همچنین می‌گوید مسئولان بحران موجود را بی‌اهمیت جلوه می‌دهند.
در پی گسترش انتقادها دولت دستور داده است که اختصاص سوخت برای وسایل نقلیه دولتی به نصف کاهش یابد.
«هشتگ سوریه»، یک صفحه فیس‌بوکی دیگر، در خبری پیش‌بینی کرد که قیمت سوخت بالا خواهد رفت، مسئولان دولتی این سایت را متهم به ایجاد تشویش و تحریک در جایگاه‌های سوخت کردند. این صفحه فیس‌بوکی حذف خبر خود را نپذیرفت و از وزارتخانه مربوطه خواست تا «به جای تهدید» نظر بدهد. مسئول این سایت بازداشت شد و «هشتگ سوریه» اعلام کرد که وزارتخانه تصمیم گرفت «به جای برخورد با مشکل واقعی» مسئول سایت را مجازات کند. این سایت از مسئولان خواست که او را یا آزاد کنند یا اتهاماتش را مشخص کنند.
بازداشت مسئول «هشتگ سوریه» اعتراضات کم‌سابقه‌ای را در روزنامه‌ها به‌همراه داشت.
بیشتر بخوانید:
نظرها
حقیقتگو
اگردرتمام ایران وسوریه وعراق ولبنان سوزاندن سوخت های فسیلی درموتورهای اتومبیل ها با آنچه که اثرات سودمند تولیدی خودکفامندانه و اقتصادی و پیشرفت وارانه درجهت عوام مردم مورد استفاده حقیقی باشد درصد بسیاری کمی درمقابل درصدهای بسیاری زیادتری که شامل تجمل سواران و گردشی سوران وپزدادن سوارها وبیکاره سواران و بی دلیل سواران دارد...وبرای بسیاری هم داشتن اتومبیل یکی ازواجبات همچون کفش هایشان شده است..کامیون ها و خدمات مردم سوارانه مجموعه ای ازجمله اتوبوس ها و همچنین موتورهای برق درجهت تولید برق وپمپ های آبرسانی و تراکتورها که درحقیقت ثمره اش عاید مردم میشود امری قابل قبول درمصرف سوخت های فسیلی است...فقط درتهران روزانه میلیون ها لیترسوخت فسیلی گران بها وارزش مند فقط وفقط درجهت شغل ومشاغل کذائی به هدر میرود ...البته اتومبیل سازان خارجی که منافعشان فقط درفروش اتومبیل ها ولوازم یدکی هاست آتش بیارمعرکه هستند وفاجعه محیط زیستی وحتی تمدنی را باعث شدند..حالا گیریم که تمامی اتومبیل های شخصی ومسافرکشی درایران وعراق وسوریه برای چندروزی بدلیل تحریم های نفتی وغیره متوقف شوند اثرات ناشی ازان براقتصاد کشورهای صنعتی چه خواهد بود؟ !!حاج آقاها وحاج خانم ها وفرزندانشان خریددارند و یا برای تفریح وگردش ودیداراقوام شان میروند و بدون اتومبیل وبنزین که نمیشود..