پمپئو: مذاکرات با کره شمالی همچنان با مسئولیت من پیش میرود
کره شمالی گفته بود که دیگر نمیخواهد با وزیر خارجه آمریکا مذاکرات خلع سلاح هستهای را پیش ببرد. پمپئو گفته است که مذاکرات با تیم او پیش خواهد رفت.
یک روز پس از آنکه کره شمالی اعلام کرد که حاضر نیست با وزیر خارجه آمریکا مذاکرات هستهای را ادامه دهد، مایک پمپئو در پاسخ بر ادامه مذاکرات با حضور «تیم» خود تأکید کرده است.
بهگزارش رویترز، مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، جمعه ۳۰ فروردین / ۱۹ آوریل در حاشیه دیدار با وزیر خارجه و وزیر دفاع ژاپن اعلام کرد که ایالات متحده همچنان بهتلاشهای دیپلماتیک خود را برای دستیابی به خلع سلاح هستهای کره شمالی ادامه میدهد و تیم او همچنان مأمور این کار است.
پمپئو به خبرنگاران گفت: «چیزی تغییر نکرده است. ما به تلاشهای خود برای مذاکره ادامه میدهیم. و من همچنان مسئول تیم مذاکرهکننده هستم. بدیهی است که رئیسجمهور ترامپ نظارت کلی را دارد اما مسئولیت با من خواهد بود.»
خبرگزاری دولتی کره شمالی (کیسیانای) روز گذشته، پنجشنبه ۲۹ فروردین / ۱۸ آوریل بهنقل از کوون جونگ ـ گون مقام بلندپایه وزارت خارجه این کشور نوشته بود که پیونگیانگ دیگر مایل نیست با مایک پمپئو مذاکرات خلع سلاح هستهای را پیش ببرد و مایل است با مسئولی مذاکره کند که «در گفتوگوها مدبرتر و پختهتر باشد».
این مقام مسئول همچنین گفته بود که اگر واشنگتن «دلایل اصلی» که کره شمالی را به توسعه برنامه هستهای کشاند نپذیرد، «هیچ کس نمیتواند پیشبینی کند که چه اتفاقی در شبهجزیره کره رخ خواهد داد».
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا روز پنجشنبه بدن آنکه به طور مستقیم به درخواست کره شمالی مبنی بر جایگزینی مایک پمپئو اشاره کند، اعلام کرد که «آمریکا آماده ادامه گفتوگو با کره شمالی در چارچوب مذاکرات سازنده است.»
پمپئو نیز روز جمعه گفت همچنان معتقد است که فرصت واقعی برای دستیابی به خلع هستهای کره شمالی وجود دارد.
مایک پمپئو در سال گذشته میلادی برای دستیابی به خلع سلاح هستهای در شبهجزیره کره چهار بار به کره شمالی سفر کرد.
کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی شنبه ۱۳ آوریل/ ۲۴ فروردین به آمریکا تا پایان سال جاری فرصت داده بود که راه حلی قابل قبول برای دو طرف ارائه دهد. او افزوده بود که شکست در گفتوگوها با آمریکا خطر بالا رفتن تنشها را افزایش داده است و او در صورتی به دیدار با دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا علاقهمند است که این کشور رفتار درستی در پیش بگیرد.
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا و کیم جونگ اون ۹ اسفند / ۲۸ فوریه گذشته در هانوی ویتنام دومین دیدار خود را برگزار کردند. این اجلاس بدون هیچ توافقی درباره خلع سلاح هستهای کره شمالی در ازای لغو تحریمهای اقتصادی آمریکا به پایان رسید.
نخستین دیدار آنها در ماه ژوئن سال گذشته در سنگاپور نیز با شکست مواجه شد.
بیشتر بخوانید:
نظرها
nobody
احتمال اینکه بالاخره رزیم دیکتاتوری کره شمالی سر عقل بیاید و با بارقدرت اول جهان مصالحه کند بسیار است، ممکن است یکسال دیگر چانه زنی ها ادامه یابد، بعنوان یک ایرانی زاده که زندگی عادی اش قربانی جاعش (جمهوری اسلامی عقرب شیعی)، میگویم امید زیادی دارم دیکتاتوری کره کره شمالی با رئیس سرمایه داری جهان (امریکا) معامله کند و یا مصالحه! چرا؟ چون اساس هر دویشان یکی است، هر دو سکولار هستند، علت اساسی که در نهایت بلوک شرق و غرب به مصالحه رسیدند (در ظاهر فروپاشی شوروی که بهای مصالحه بود و جهش بسوی ترقی بلوک شرق نیز دستاورد مصالحه).
nobody
اما امیدی به نجات مردمان کشور ایران از راه مذاکرات و مصالحه نیست. اندازه سر شوزنی ایمدی ندارم از راه انقلاب و گذار مسالمت آمیز ایران به وضعیت حداقلی نرمال برسد و بشود چیزی در حد مثلا حتی ویتنام! نه ایران، به دلایل ساختاری اجتماعی و قومی-ملیتی، کشور اسا معیوب است. ایران نمیتواند به شکل کنونی ادامه حیات دهد و ادامه این وضع نابودی زندگی انسانی اکثریت قاطع مردمانش خواهد بود، تا ده سال دیگر این وضع ادامه یابد، اکثریت مردم ایران یا فرار کرده یا تبدیل به مشت زامبی گونه شده اند که از انسانیت فقط جسمشان باقی خواهند ماند! هر روز به تعداد زامبی گونه های امثال سپاهی و بسیجی و آخوند جاعشی اضافه میشود. در واقع این سریالهایی هالیوود دارد میسازند عملا دارد نمونه اش در ایران اتفاق می افتد. من به عینه میبینم جمعیت کثیری از ایرانی در عمل دیگر انسانیت ندارند و ظاهر انسان دارند، بسیاری از آنها در طبقات فرودست و بخش اعظمی هم در طبفات فرادست؛ اینها ممکن است با ژولیده یا با خودروی میلیاردی دیده شوند، اما در حقیقت زامبی های جاعشی و یا جاعشی زده هستند! حقیقتی دریافتم به همین تلخی و گزندگی است. خوب من کمتر رسانه ای دیدم این چنین کامنتهای منتشر کند. هیچ راهی ینست جز جنگ سنگینف نه برای مردمان ایران و نه برای کشورها و مردمانی دیگر از وجود حکومت جاعش در ایران در خطر و عذابند. هر روز و هر ماه و هر سال تاخیر در حمله نظامی به ایران، موجب خسارت بیشتر به ایران و جهان است.