روایت تازه از شکنجه‌گاه‌های مخفی رژیم اسد
شاهدان زنده گفته‌اند که در شکنجه‌گاه‌ها با زندانیان به‌مانند «حیوان» رفتار می‌شد و گاهی نیز آنها مجبور به کشتن همبندی‌های خود می‌شدند.
گزارش نیویورک‌تایمز از شکنجه‌گاه‌های مخفی دولت بشار اسد
روزنامه نیویورک تایمز بر اساس پیام‌های رد و بدل شده میان مقامات امنیتی سوریه و شهادت افرادی که توسط دولت بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه دستگیر و شکنجه شده‌اند، گزارش تازه‌ای از وضعیت زندان‌ها در این کشور منتشر کرده است. این گزارش نشان می‌دهد دولت اسد، اپوزیسیون این کشور را با شکنجه روزمره در زندان‌های مخفی سرکوب کرده و این سرکوب نقشی موثری در جلوگیری از سقوط دولت او داشته است.
نیویورک‌تایمز می‌گوید به‌رغم «پیروزی اسد» در نه سال جنگ داخلی، نرخ دستگیری مردم سوریه همچنان رو به افزایش است و دولت اسد شبکه‌ای از شکنجه‌گاه‌های مخفی و غیر رسمی را در سراسر سوریه اداره می‌کند که در آنها مخالفان خود را تا حد مرگ شکنجه می‌دهد.
در این گزارش چندین تن از بازماندگان شهادت‌های وحشت‌انگیزی را ارائه کرده‌اند که نشان می‌دهد چگونه توسط نیروهای اسد دستگیر شده و در زندان‌های تحت نظر اطلاعات سوریه مورد شکنجه قرار گرفته‌اند. این بازماندگان تنها چندتن از صدهاهزار نفری هستند که گفته می‌شود از زمان شروع اعتراضات در ۲۰۱۱ سر از این زندان‌ها در آورده‌اند.
شکنجه‌های سازمان‌یافته، ابزاری برای ماندن در قدرت
پیام‌ها و نامه‌های داخلی که به رئیس اطلاعات ارتش سوریه ارسال می‌شده، اکنون به دست نیویورک تایمز رسیده و حاکی از اطلاع این مقامات از مرگ این زندانی‌هاست. متن این پیام‌ها نشان می‌دهد مقامات دولت دستور به سرکوب بازداشتشدگان داده و در مورد مرگ آنها در بازداشت‌گاه‌ها تبادل نظر کرده‌اند:
«این پیام‌ها توسط مقامات رده‌بالای امنیتی، از جمله اعضای کمیته مرکزی مدیریت بحران که مستقیما به اسد گزارش می‌دهد، امضا شده‌اند».
تعداد دقیق افرادی که در این زندان‌ها نگهداری می‌شدند مشخص نیست اما براساس اعلام «شبکه حقوق بشر سوریه» برآورد می‌شود حدود ۱۲۸ هزار سوریه‌ای در بازداشت بوده یا جان خود را از دست داده باشند.
براساس گزارش‌ها نزدیک به ۱۴ هزار نفر نیز زیر شکنجه کشته شده‌اند. شهادت بازماندگان زندان‌های مخوف اسد، اعمال روش‌های شکنجه از جمله ضرب و شتم مداوم، آویزان کردن زندانی از مچ دست، شوک الکتریکی، تجاوز و دیگر اشکال آزار جنسی را نشان می‌دهد. در برخی دیگر از موارد بازداشتشدگان وادار به «رفتار مانند حیوانات» و «ضرب و شتم یا کشتن زندانی دیگر» شده‌اند. روش‌های شکنجه روزمره به عنوان ابزاری برای سرکوب اپوزیسیون و مخالفان استفاده شده‌اند و برطبق گزارش نیویورک‌تایمز برای موفقیت نظامی اسد در سوریه «حیاتی» بوده‌اند.
با وجود اینکه دولت سوریه اعمال آزار سیستماتیک بازداشتشدگان را رد کرده اما اخیرا با صدور گواهی فوت یا اضافه کردن نام زندانیان به «فهرست فوت‌شدگان» در اسناد ثبت‌شده خانواده‌ها، مرگ صدها نفر در بازداشتگاه‌های این کشور را پذیرفته است.
نیویورک‌تایمز می‌گوید اکنون میلیون‌ها نفر از وابستگان بازداشتشدگان مفقودالاثر در «برزخ روانی و اجتماعی» زندگی می‌کنند: «بدون گواهی فوت، زنانی که شوهرشان را از دست داده‌اند قادر به ازدواج نیستند و فرزندان نمی‌توانند ارث ببرند».
دادخواهی بازماندگان
یک پنل حقوق بشری سازمان ملل در ۲۰۱۸ در گزارشی شرایط زندان‌هایی که در آنها بازداشتشدگان دولت اسد نگهداری می‌شدند را شرایط «نابودی» خواند و اعلام کرد بازداشتشدگان درون زندان‌های بسیار کوچک «چپانده» شده و غالبا محروم از آب، غذای تمیز، روانداز و لباس بوده‌اند.
عدم دسترسی به پزشک و شرایط بد بهداشتی جان بسیاری را در این زندان‌ها گرفته است. برخی از زندانیان هم که به درمانگاه‌های نظامی فرستاده شده بودند، توسط کارکنان شکنجه شده یا به قتل رسیده‌اند.
بر اساس گزارش شبکه حقوق بشر سوریه، دولت اسد مسئول ۹۰ درصد از کل موارد گمشدگان در سوریه است. رقمی که بسیار بالاتر از رقم بازداشتشدگان توسط شاخه‌های داعش در سوریه و عراق است.
در حالی‌که اسد و متحدانش هنوز در قدرت هستند، جنبشی روبه فزون علیه مقامات امنیتی سوریه به راه افتاده و به‌دنبال برقراری عدالت درمورد آنها در دادگاه‌های اروپایی است. به نوشته نیویورک‌تایمز دادستانی آلمان و فرانسه سه مقام امنیتی سابق سوریه را بازداشت کرده و قرار تعقیب برای افرادی چون علی مملوک، رئیس دفتر امنیت ملی سوریه صادر کرده‌اند.
اکنون نزدیک به شش میلیون نفر از مردم سوریه از محل زندگیشان گریخته و به کشورهای دیگر پناه آورده‌اند. حتی با وجود اعلام پایان جنگ داخلی، آنها بیم این دارند که با برگشتن به سوریه مورد تعقیب نیروهای اسد قرار بگیرند.
در همین زمینه:
نظرها
نظری وجود ندارد.