● دیدگاه
تو غلط میکنی که مذاکره نمیکنی!
محمدرضا نیکفر – جلوی جنگ بایستیم، حتا اگر زورمان اینقدر باشد که در عکس میبینید. خامنهای گفته است، "جنگ نخواهد شد، مذاکره نمیکنیم". در مقابلش بایستیم: تو غلط میکنی که مذاکره نمیکنی، حتا اگر خطر جنگ بسیار کم باشد.
"جنگ" به واژه روز تبدیل شده است، با وجود این میکوشند جدیاش نگیریم. نشریهای را که جنگ را جدی گرفته بود بستند، تا دیگران حساب کارشان را داشته باشند. با وجود فلاکت، به بازار دلار تزریق میکنند تا نرخ ارز را پایین نگه دارند و اوضاع را عادی جلوه دهند. از یک سو میزنند و دستگیر میکنند، از سوی دیگر شعار وحدت سر میدهند.
مردم را در منگنه گذاشتهاند: حکومت، تهدیدهای جنگی خارجی، و در همسویی عملی با آنها، کسانی که تحریم و جنگ را به سود مردم میدانند و وعده میدهند کار رژیم تمام است ، با تحمل کمی فشار و احیاناً یک عمل جراحی زیبایی به صورت یک درگیری نظامی که میگویند به مردم آسیبی نخواهد رساند.
خمینی میگفت: جنگ نعمت الاهی است. "حزب نفرت" به موضع خمینی رسیده است.
بعید نیست جنگ درگیرد و فردا دستگاه تبلیغاتی رژیم بر در و دیوار قول خمینی را بنویسد. هشت سال گرفتار آن "نعمت الاهی" بودهایم و میدانیم جنگ یعنی چه. اما آیا میدانیم؟
صدام حسین اصطلاح "ام المعارک" به معنای "مادر جنگها" را وارد قاموس وحشت در منطقه کرد. اگر میان ایران و آمریکا جنگ درگیرد، بعید نیست که تازه دریابیم "ام المعارک" یعنی چه؛ جنگ محتمل آینده مادر جنگهای بیپایان خواهد شد.
میگویید، محتمل نیست، جدی نگیریم. اما مگر خودمان را سرزنش نمیکنیم که حافظه تاریخی نداریم؟ آیا شرط عقل این نیست که جدی نگرفتنِمان را جدی بگیریم؟ آیا علایم شیوه سلطهگری ملایان را در پیش از انقلاب جدی گرفتیم؟ آیا عزمشان برای سرکوب زنان و دگراندیشان و از میان بردن عرصههای مقاومت را جدی گرفتیم؟ در مورد علایم جنگ با عراق چه میگوییم؟ جنگ که درگرفت، آیا آن را آنقدر جدی گرفتیم که دریابیم از جنگهای جهانی هم طولانیتر خواهد شد؟ آیا روآوری به اتم را جدی گرفتیم؟ و نیز حضور در سوریه را؟
به این دو مورد اخیر اشاره کنم: کسانی از این به اصطلاح "اپوزیسیون" را میشناسم که ده سال پیش وقتی به آنان گفته میشد بیایید در مقابل کیش اتم بایستید، روآوری رژیم به تکنولوژی هستهای کشور را بیچاره خواهد کرد، پاسخشان در بهترین حالت بیاعتنایی بود. اما چه بسا میگفتند بومیسازی تکنولوژی هستهای کار خوبی است و این موضوع ملی را نباید با مخالفت با رژیم درآمیخت. و همچنین در مورد سوریه. در همین رسانه "زمانه"، ما هر بار خواستیم پروندهای در مورد سوریه بگشاییم، به ندرت نویسندهای پیدا میکردیم که ضد جنگ بنویسد. تحلیلگر سیاسی فراوان داریم، اما قلم ضد جنگ بسیار بسیار کم. از همه مدعیان امروزی مخالفت با رژیم بپرسید که نشان دهند چه چیزی علیه کیش اتم و دخالت در سوریه نوشتهاند؟ − مطالب دوره اخیر و به ویژه پس از خروج آمریکا از برجام، طبعاً جای افتخار ندارد.
چه باید کرد؟
خامنهای میگوید، جنگ نخواهد شد. ما بگوییم: این گونه که تو تا کنون عمل کردهای، محتمل است که جنگ شود. ما روی عقل طرف مقابل نمیتوانیم حساب کنیم، اما جنون تو را میشناسیم.
خامنهای میگوید، مذاکره نمیکنیم. بگوییم: تو غلط میکنی. مردم را میخواهی قربانی حفظ چند موشک کنی که همین دو-سه روز اول جنگ احتمالی از کفت میروند.
خامنهای و پاسدارانش میگویند، از جنگ نمیترسیم. بگوییم: ما میترسیم. همه جا عکسهای جنگ هشت ساله را بزنیم و بگوییم از این بدتر خواهد شد.
خامنهای و مدیرانش میگویند، مدیریت میکنیم. بگوییم: چهل سال است مدیریتتان را دیدهایم، از جمله در نوروز سیلابی امسال.
کارهای بسیاری میتوان کرد. به ضرورت یک جنبش رزمنده صلح که برسیم، فوراً به مجموعهای از ابتکارات خواهیم رسید، در داخل و در خارج. در این باره تجربیات ارجمندی وجود دارد.
در مورد ما مهم گره خوردن جنبش صلح به جنبش محرومان است، جنبشی که از دی ماه ۱۳۹۶ برآمد یافت. جنبش زنان در همه کشورها از ستونهای اصلی جنبش صلح است. زمین جنبش صلح همچنین زمین رویش جنبش دانشجویان و جوانان است. جنبش صلح، جنبش هنر و اندیشه است.
نظرها
بابکان
سپاسگزاریم جناب نیکفر. این خامنه ای و شریکانش چنانکه با خمینی از آغاز حکومتشان گفتند هیچ دلبستگی به ایران ندارند . تا کنون کارشان سرکوب مردم و غارت کشور بوده. بگفته خمینی اوجب واجبات حفظ حکومت است حتا واجبتر از حفظ اسلام. اینها میخواهند بهر قیمت حکومت را نگه دارند و به غارت ادامه دهند. نسبت به ایران و ایرانی کینه دارند و علیه ایران تبلیغ می کنند، این چهل سال چنین بود. برخی چنان حرفهایی میزنند که انگار اینها در خدمت کشور هستند !
ایراندوست
بتازگی نوشته ایی در فضای مجازی تکثیر پیدا کرده که تمایلات بخشی از مردم را با کنایه ایی خاص ایرانی بیان میکند: بیار آنچه داری ز مردی و زور که دشمن بپای خود آمد به گور امریکا رزم ناو و یک گروه بمب افکن به خلیج فارس میفرستد. دیگر فرصتی از این بهتر نیست که شما آخوندها، پاسدارها، بسیجی ها، ارزشی ها و سربازان شهادت طلب اسلام ضرب شستی به استکبار جهانی نشان دهید. یک عمر است که پرچمش را آتش میزنید و با دهان کف کرده فحشش میدهید و داد میزنید که آی که من چکارش میکنم، حالا خود به پای خود به گور آمد. این باید از برکات اسلام باشد که دشمن خود به قتلگاه آمده. چهل سال است که زور بازو و زهره شیر شما را در برابر دخترکان توی خیابان دیده ایم. توان و قدرت شما را در شکنجه اسماعیل بخشی و هزاران کارگر بینوا دیده ایم. نیروی شما را در زجر دادن مادران بیگناه با کودکان خردسال چون نسرین ستوده و نرگس محمدی و هزارها دیگر دیده ایم. اعدام زنان باردار را دیده ایم. زور پنجه شما در تجاوز را دیده ایم. برق سلاح شما را در برابر مردم بی سلاح و تیر بر قلب ندا دیده ایم. حالا هنگام زدن تیر هلاک به امریکائی های جهانخوار است. آن وسائل جنگی فوق مدرن را بیرون بیاورید و با آن هواپیماها و زیردریائی ها و ناوها و موشکهای نقطه زن فوق پیشرفته شیطان امریکا و صهیونیزم جهانی را به زانو در آورید. دیگر لازم نیست ناو مقوائی نیمیتز را بسازید و در خشکی بگذارید و به ناو مقوائی و سرباز مقوائی و جنگنده مقوائی و تخته سه لائی حمله کنید. چه سعادتی از این بیشتر که حالا واقعی اش آمده و این هم اندازه همان مقوائی اش است که شما ساختید. بروید و بگذارید این کفار امریکائی مثل مردم توی خیابان بفهمند که ما شهید داده ایم. قدرت بی بدیل موشکی خود را در این چند روز در حمله به اسرائیل نشان دادید و حالا نوبت شیطان بزرگ است. بروید و به پاس خون شهدا این امریکائی های متجاوز را نابود کنید. اجرتان با امام زمان. شک نکنید که این کشور متعلق به امام زمان است و حتماَ خودش به کمکتان می آید و غرقشان میکند. مرگ بر امریکا یادتان نرود !
آرمان
چه بدبخت مردمانی هستیم که نان را به نرخ روز میخوریم و همیشه امید داریم که کسی بیاید و کار ها درست شود. چه بدبخت مردمانی هستیم که مشتی کوتوله برای به دست گرفتن قدرت ،به جنگ امید بسته اند و منتظرند تا با پهن کردن فرش قرمز در برابر سرمایه جهانی خود نیز به نان و نوائی برسند. چه بیچاره مردمانی هستیم که هنوز نفهمیده ایم که جنگ نه تنها نعمت نیست که فجیع ترین چنایتی است که میتواند رخ دهد. باید فریاد زد زنده باد صلح، زنده باد دوستی و محبت زنده باد زندگی. با سپاس از نیکفر.
majid r
گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان طی دو سال گذشته تقریبا هیچ طرفی چه متحد چه مخالف با دولت فعلی آمریکا کوچکترین توافقی نکرده است مذاکره مستقیم با ترامپ = نابودی برجام (حاصل سالها مذاکره و گفتگو) هر گونه مذاکره جدید با دولت آمریکا برای رسیدن به توافق سالها به طول خواهد انجامید. با همه انتقاداتی که به خامنه ای دارم ولی امروز از تمام مخالفانش باشعور تر است. ترامپ خوب می دونه جنگی اتفاق بیوفته هزاران سربازی رو که باید تو آمریکا تشییع کنه باعث شکستش در انتخابات خواهد شد.
هموطن بیکار
سبزسبزم کو سرخ سبزم کشت خسته ام ازسرخ ازگمانش نیز جنگ دوکاراساسی باملتهامیکنه:یاآدمهارومیکشه,یااحمق ودیوانه میکنه
Hp
همین! یعنی بنظرتون با همین یه کلمه فحش که «غلط میکنی » هم مشکلات رو حل کردید و هم تحلیل ارایه دادید؟ در تحلیل و تفسیر باید همه جوانب رو سنجید و پزید: این جنگ یا واقعی است یا زرگری، اگر واقعی است که بلاخره وقت زایمان رسیده و حتی دیر هم شده، زیرا چهار دهه خصومت و شعار بلاخره باید یه روزی جواب بده دیگه. پس مذاکره بی معنی. در جنگ زرگری هم دو حالت متصوره: یا به بهانه جنگ منتقدان داخلی رو خفه می کنند و سپس ادعای پیروزی یا مذاکره صلح و آتشبس کرده و با قهرمان پروری به حکومت ادامه میدهند تا وقتیکه دوباره تعداد منتقدان داخلی به حد کفایت جنگی برسد. شبیه جنگ هشت ساله با عراق، یا اینکه با شکست صوری فقط سران تعویض شده و دوباره یک حکومت توتالیتر از جنسی دیگر سرکار آمده و نیازهای بعدی را مشغول میکنند تا جنگی دیگر. حلقه مذاکرات را هم بمرور زمان بقدری تنگتر میکنند که مردم یا از گرسنگی تدریجی باید بمیرند یا اوردز کنند یا در جنگ اجباری کشته شوند.
Hp
آمریکا در تعقیب روسها، داره حلقه محاصره شو تنگتر میکنه و حالا به مرزهای ایران رسید پس از عراق و سوریه و ... روسها هم بشدت همسایه هاشو سپر بلای خودش ساخته و نمیذاره که جنگ به خیابان های مسکو برسه، شاید پس از ایران دیگه مستقیما نوبت خود روسها بشه.
داود بهرنگ
با سلام و سپاس؛ من چون دانش دینی ام در بارۀ تورات و انجیل و قرآن در حدی است که آن را "Solid and Certain " می دانم به خودم اجازه می دهم که حرفم را اینجا به زبان دین در میان نهم. در قرآن به مناسبتی گفته می شود: [یا أیهاالناس!] وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا. [سورۀ نساء ؛ آیۀ 5] معنی اش این است که: «ایهاالناس! اختیار داشته ای را که مایۀ بردوامی زیست و زندگانی تان است به دست ابلهان مسپارید!» در این گزاره شما می توانید جای واژۀ "داشته" تعابیری چون : جان انسان ها؛ امنیت کودکان و سالمندان؛ آسایش خاطر بیماران؛ امید نیازمندان؛ و یا هر آن چه را که گرامی می دارید و آن را مایۀ "بردوامی زیست و زندگانی اجتماعی تان می دانید بگذارید. من به گمانم نیکفر عزیز این جا به ما می گوید: هشیوار باشیم! اختیار هر آنچه را که مایۀ بردوامی زیست و زندگانی جمعی ما در ایران است به دست ابلهان مسپاریم! با احترام ـ داود بهرنگ
نیلوفر پارسی
جناب مجید ر "شعور" خامنه ای همه اش در آن وافوری است که هر شب استفاده می کند و تا به حال (به کمک تریاک سناتوری ناب) سر پا نگه اش داشته است. شما به جای نگاه به دو سال اخیر در دولت آمریکا بهتر است نگاهی به ۴۰ سال اخیر در جمهوری جهنمی اسلامی داشته باشید, آنگاه بیاید اینجا و به ما بگوید که چه می بینید, غیر از واق واق های دایم آخوندها علیه زمین و زمان و غرب و شرق و زندگی و انسان و....
دیده بان کردستان
سخنگوی عشائر عرب عراق در مصاحبه با آناتولی: آمریکا ۵۰ هزار سرباز در عراق مستقر کرده است و تأکید نمود اطلاعات موثقی در دست داریم که در چند روز آینده ۱۰۰ هزار سرباز و مستشار نظامی دیگر به عراق اعزام خواهند شد که هدف از این کار احتمالا حمله به ایران خواهد بود او اضافه کرد در صورت #جنگ احتمالی ایران و آمریکا ، خاک عراق اولین ایستگاه حمله زمینی آمریکا به ایران خواهد بود.
مهربان
من فکر میکنم بعضی از دستان متوجه لُب مطلب آقای نیکفر نشده اند. باید توجه داشته باشیم که ما فاقد یک اآپوزیسیون منسجم و جاافتاده چه از نظر داخلی و چه از دید بین المللی هستیم. وبهمین جهت رژیم اسلامی از یکطرف و دولت های طرف مقابل و حتا دوستان رژیم برای ملت گربه رقصانی میکنند. در شرایط موجود در هردو حالت جنگ و یا ادامه وضعیت حاضر برای ملت و بویژه محرومان فاجعه بار هست. مبارزه برای تغییر باید همگانی و ریشه ئی بااشد. این خطر را آقای نیکفر بخوبی و درستی تشخیص داده و راهکار آنرا هم ارائه کرده است. اگر در سودان مردم توانستند دیکتاتور را پائین بکشند ما هم میتوانیم. بنابراین همه باید در خدمت این مهم باشند و توده های مردم را آموزش داده و آنها را متوجه خطری که جمهوری اسلامی برای بقای آنها دارد نمایند. جنبش زنان میتواند نیروی محرکه اولیه باشد. در هر صورت وقت تنگ و کارها بسیار.
منتقد
آقای نیکفر تمام حرفهایت تکراری است: اپوزوسیون نابخرد و فرصت طلب، بدترین رهبران جهان، جنگ در پس درهای خانه، خواب آلودگی مردمان، استبداد و .... کیست که اینها همه را نداند؟ سرنوشت محتوم مللی که تولید اندیشه نمی کنند نکبت محض است. شاید تا چند دهه پیش یک فرد کاملاً بیسواد می توانست در جامعه زندگی معمولی ای داشته باشد اما امروزه بدون شک با مشکلات جدی رودررو خواهدشد. بر همین منوال شاید تا قرن پیش ملتی بدون تولید تفکر به زندگی معمولی خود ادامه می داد اما در جهان امروز مللی که تولید اندیشه نمی کنند جز فلاکت و بیچارگی سرنوشتی نخواهند داشت. هیچ حزب،اندیشه ی سیاسی،کشور خارجی، انقلاب، قیام و هیچ حادثه ای مطلقا نمی تواند نجاتشان دهد.
از ژاپن تا ایران
دهها سال امپراتوری زاپن تحت تاثیر ناسیونالیزم و رگه پرقدرت نژادگرایی ملتی پرروش داد که حاضر میشد علف بخورد و با هواپیما به ناو آمریکایی بزند، چاره زدن دو بمب اتمی بود تا بالاخره ژاپنی فهمید! خلاصه ایران تحت تسلط جاعش هم یک جنگ سنگین بدهکار است، حالا امسال نشد، چند سال بعد، زودتر بخورد شاید با چندتا بمب سنگرشکن و موشک، اما چند سال دیگر احتمالا چند شهر ایران بمب اتم بایست بخورد! چون آن وثت نمیشود با سلاح متعارف جاعش نابود کرد. چنانکه اگر دهه 1990 بوش اویت حمله بجای عراق و افغانستان به ایران میداد امروز وضع منطقه و جهان بهتر بود. از بینب ردن طالبان و صدام، مثل سیاست اشتباه خوارزمشاه در نابود کردن قراختایان بود در مقابل چنگیز! صدام همان قراختایان بودند، چنگیز همین جاعش امروز ایران! حالا هم تا چنگیزیان امروز/جاعش تا اتمی نشده کارش باید یکسره کرد. طرفدران گاندیوار، داستان هند یک استثناء بود، جاعش چنان ایران به فساد کشانده که در هر محله چند پایگاه سرکوب (مسجد بسیجی-سپاهی) و در خانه یک جاسوس و سرسپرده (بسیجی)، چون مدعی است از هر 5 نفر ایرانی یک نفر بسیجی (سرسپرده) است! با چنین کشوری امیدی به انتقال قدرت به سیستم دموکراتیک و عادلانه در داخل و روامند دلا خارج نیست.
کریم
تک تک لغات مقاله فوق هوار میکشند، که وطنم در خطر است! مردمم در خطرند! و "ای مردم" بهوش باشید که اگر جنگی شود، بنیان برکن است، و اگر جنگی هم نشود، باز کشورم هر روز صد روز در حال عقبگرد و اضمحلال است. اما متأسفانه از زمان کودتای انتخاباتی 88، خامنهای و حاکمیت بیخردش بطور مضاعف کشور را با خطرات و مشکلات بسیاری روبرو کردهاند، بطوریکه معضل کنونی بسیار دور از انتظار نبود. و باز با تأسف فراوان باید گفت؛ تا زمانی که این نظام برقرار باشد، وضعیت ایران بدتر خواهد شد و بهتر نخواهد شد. و اگر بالفرض محال، حاکمیت جمهوری اسلامی بتواند این معضل را هم (به قیمت حراج کشور و باج فراوان) پشتسر نهد، باز در بزنگاه دیگری در آینده نزدیک، کشور را دچار بحران دیگری و قلدر دیگری میکنند، چون عقلانیتی در جمهوری اسلامی نیست. اما یکی از دوستان بدرستی کلمه "ابلهان" را برای حاکمیت جمهوری اسلامی بکار برده است (این چرخش در عقیده را به فال نیک باید گرفت!). جالب است بدانیم که این حاکمیت "ابله" همگی (یا قریب به اتفاق سرکرده آن) جزو گماشتگان و کارپردازان و قصابان ابله بزرگ؛ "امام خمینی (ارواحنا له الفداء)" بودهاند. لازم بود یادی کنیم از بنیان گذار این حماقت بزرگ که همه مشکلاتمان از بنیان کج اوست.
کریم
کامنت من که اجازه پخش نیافت فقط انتقادی ساده بود از شخصی که تا دیروز با لفظ ارواحنا له الفدا از بنیانگزار حاکمیت جهل و جنایت خمینی یاد میکرد. و امروز آن حاکمیت را ابله مینامد! در عجبم که زمانی که این فرد بخشی از هموطنانمان را که از بیم جانشان آواره دیار غربت شدهاند با لحنی توهین آمیز و به کرات «کورد پناهندهای که ...» مینامید، چرا کامنت ایشان اجازه انتشار گرفت! بعنوان شخصی که دردم تمام ملت ایران است، و خودم کورد نیستم، اما وابستگی قلبی به ملت کرد دارم، به انسانهایی که هر روز سخن خود راعوض میکنند با نگاه شک مینگرم. پیروز باشید. مقاله فوق، مقاله بسیار مفیدی است که نیاز امروز مردم ایران است.
فریدا آفاری
ممنونم آقای نیکفر.
طاهر
با سلام: بهتر نيست فعلاً ساكت بنشينيم ودر اوضاع مداخله نكنيم؟مثل بازار آزاد در اقتصاد كه ميگويند نظارت و تحميلي بر بازار نداشته باشيد تا خودش با رقابت موجود وضغيت طبيعي خودش را باز يابد، حرف آقاي نيكفر درست است و محتمل در شرايط فعلي نيست ، ديوار مقابل سخت، مردم مايوس و زد وبند حكومت با قدرقدرتها نا معلوم است، بگذاريد زمان طي شود اين راهكارها فعلاً شدني نيست وبهتر است فرصت دهيم .