بیانیه مشترک در همبستگی با جنبش و فعالان کارگری ایران
در پنجاه و دومین کنگره کنفدراسیون عمومی کار – س ژ ت، دیژون فرانسه
نمایندگان تشکلات کارگری از ده‌ها کشور جهان، با پشتیبانی از مبارزات کارگران ایران، خواهان آزادی فوری بازداشت شدگان تجمع روز جهانی کارگر از جمله حسن سعیدی، مرضیه امیری، عاطفه رنگریز، نسرین جوادی، ندا ناجی، کیوان صمیمی و فرهاد شیخی و نیز سپیده قلیان و اسماعیل بخشی شدند.
نمایندگان تشکلات کارگری از ده‌ها کشور جهان، با پشتیبانی از مبارزات کارگران ایران، خواهان آزادی فوری بازداشت شدگان تجمع روز جهانی کارگر از جمله حسن سعیدی، مرضیه امیری، عاطفه رنگریز، نسرین جوادی، ندا ناجی، کیوان صمیمی و فرهاد شیخی و نیز سپیده قلیان و اسماعیل بخشی شدند. ترجمه فارسی این بیانیه مشترک که بدنبال نشست‌های متعدد نماینده سندیکای کارگران شرکت واحد، آقای رضا شهابی، با نمایندگان تشکلات کارگری از بخش‌های مختلف جهان، و به ابتکار ث ژ ت صورت گرفت، به شرح زیر می‌باشد. سندیکای کارگران شرکت واحد، به سهم خود از کلیه نمایندگان تشکلات کارگری بین المللی نهایت قدردانی و تشکر دارد و امیدوار است که همکاری و تبادل تجربه و حمایت‌های متقابل میان ما بیش از پیش گسترش یابد.
چهارشنبه اول ماه مه ۲۰۱۹، در یک گردهم آئی مسالمت آمیز در برابر مجلس، حدود چهل نفر از تظاهرکنندگان (کارگر، دانشجو، معلم، روزنامه نگار) مورد خشونت نیروهای انتظامی قرار گرفته و دستگیر شدند. آنان به زندان های مختلف از جمله اوین منتقل شدند. تاکنون، بخش بزرگی از بازداشت شدگان و عمدتا با قرارهای کفالت سنگین آزاد شده اند.
اما آقای حسن سعیدی، عضو سندکای کارگران شرکت واحد، خانم مرضیه امیری، دانشجو و خبرنگار روزنامه شرق، خانم عاطفه رنگریز، دانشجو؛ خانم نسرین جوادی، بازنشسته؛ خانم ناهید خداجو، بازنشسته، خانم ندا ناجی، فعال حقوق زنان و آقایان کیوان صمیمی سردبیر ماهنامه ایران فردا و فرهاد شیخی، کارگر، همچنان در زندان به سر می برند. همچنین خانم سپیده قلیان و آقای اسماعیل بخشی از هفت تپه، که قبلا دستگیر شده بودند، هنوز زندانی هستند.
ما این اعمال خودکامه علیه کارگران در راه اعاده حقوق اولیه و مطالبات عادلانه شان را محکوم می کنیم. ما خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط زندانیان یادشده در بالا و احترام به حقوق مردم بوده و از فعالیت سندیکائی آزاد در ایران حمایت می کنیم.
علاوه بر این، مشاهده می کنیم که ایران زیر تهدید و تحریم های اقتصادی قرار گرفته است. ما اطمینان داریم که هر دخالت خارجی، به هر توجیهی که صورت گیرد، در درجه نخست مردم کشور و به ویژه اقشار فقیر و زحمتکش جامعه ایران را هدف قرار می دهد. هم اکنون، این تهدیدها و تصمیمات شرایط زندگی حقوق بگیران را سخت تر کرده است. تجربه نشان می دهد که نتیجه ی چنین مداخله هائی برای مردم عادی کشور بسیار مصیبت بار خواهد بود. ما علیه هر اقدام جنگی در این منطقه هشدار می دهیم.
دیژون، ۱۳-۱۴ مه ۲۰۱۹
نظرها
بیفایده
بیفایده است، مگر ایران با حمله نظامی و مدتی اداره توسط کشورهای متدمنی مثل سوئد با برقررای حکومت سوسیال دمکراسی، بشود جلوی اختلاف طبقاتی و احجاف به طبقات کارگر گرفت. با این وضع هیچ شانسی ندارند طبقات کارگر. سالهاست پیشنهاد عدالت توزیعی یعنی تقسیم برابر و همگانی سهام مالکیت ثروت عمومی داده شده است. ثروتهایی که شامل چند هزار میلیارد دلار میشود از دارای در تملک حاکمیت تا منابع زیرزمنی مثل نفت و گاز و معادن.
سودابه
جناب "بیفایده" از لحن بسیار توهین آمیز و نامحترمانهء کامنت شما که بگذریم, به نظر می رسد که شما از یاد برده اید (یا اصلا خبر ندارید و مطلع نیستید از اینکه) چگونه آن سوسیال دموکراسی سوئد (یا هر گونه سوسیال دموکراسی دیگر) فقط و فقط از انباشت و گرد هم آمدن انبوه مبارزات "بیفایدهء" کارگری بود که چنین سوسیال دمکراسی شد. این "تحلیل" های دو خطی که ذره ای آشنایی و نزدیکی با مبارزات روزمرهء کارگری در ایران ندارند هیچ شانسی برای فهم و درک واقعیات جامعه ندارند.
سودابه
فقط و فقط یک ذهنیت به غایت مریض و بیمار میتواند مثل نقل و نبات از صبح تا شب تبلیغ گر حملهء نظامی به ایران باشد و بس. کارگران ایران تا به حال با اتکا به نیروی خود مبارزات خویش را پیش برده اند, و هیچ احتیاجی به پارازیت اندازی های سلطنت باختگان تشنه به خون (خصوصا پالیزیان ساکن لندن) ندارند.