اکثریت شرکت‌کنندگان در نظرسنجی زمانه درباره تنش میان دولت‌های ایران و آمریکا: حمایت از مذاکره، نه به جنگ، نه به رژیم
اغلب اعضای پنل نظرسنجی زمانه «مذاکره با آمریکا» را شرط حل بحران کنونی در دیپلماسی می‌بینند. همزمان، بیش از ۷۵ درصد آنها سیاست‌شان را نزدیک‌تر به این شعار می‌دانند: «نه به جنگ، نه به رژیم ایران».
اغلب اعضای پنل نظرسنجی زمانه «مذاکره با آمریکا» را شرط حل بحران کنونی در دیپلماسی می‌بینند. همزمان، بیش از ۷۵ درصد آنها سیاست‌شان را نزدیک‌تر به این شعار می‌دانند: «نه به جنگ، نه به رژیم ایران».
جدول یک ــ خلاصه یافته‌های نخستین نظرسنجی پنل زمانه درباره تنش ایران و آمریکا و احتمال مذاکره
اکثریت قریب به اتفاق اعضای پنل نظرسنجی زمانه را مخاطبان زمانه در داخل ایران تشکیل می‌دهند. صداهای چندگانه آنها در پاسخ به پرسش‌های ما درباره «تنش بین ایران و آمریکا و احتمال مذاکره» از گوناگونی عقیده‌ها و نظرها حکایت دارد، هرچند بلندترین صدا در این میان صدایی ضدجنگ، حامی مذاکره و مخالف نظام حاکم بر ایران بود.
نخستین نظرسنجی پنل زمانه بین روزهای جمعه ۱۰ خرداد / ۳۱ مه و دوشنبه ۱۳ خرداد / ۳ ژوئن برگزار شد. در این فاصله تنش‌های ماه اخیر کاهش نسبی یافت و پیشنهاد مذاکره از سوی واشنگتن ارائه شد اما رهبر جمهوری اسلامی چندین بار این پیشنهاد را مردود دانست.
از چند صد عضو داوطلب پنل نظرسنجی زمانه که سوم مه همزمان با روز جهانی آزادی مطبوعات آغاز به کار کرد، ۹۴ تن به پرسش‌های این نظرسنجی پاسخ دادند.
در ادامه، جزئیات نخستین نظرسنجی پنل زمانه درباره احتمال مذاکره بین ایران و ایالات متحده را خواهید خواند.
«شرط خروج از بحران مذاکره است»
نزدیک به ۶۰ درصد پاسخ‌دهندگان از ضرورت مذاکرات برای حل بحران جاری حمایت کرده‌اند. اما برای ۲۰ درصد مذاکرات از اولویتی برخوردار نیست.
هفت درصد، مذاکرات را به نفع آمریکا و حدود ۱۴ درصد مذاکرات را به نفع ایران دانسته‌اند.
«بدیل مذاکره ...»
نزدیک به ۴۰ درصد پنلیست‌های زمانه معتقدند که بدیل مذاکره در شرایط کنونی استراتژی انتظار از سوی ایران یا آمریکا، یا جنگ نیست. نزدیک به یک‌سوم اما می‌گویند که آمریکا باید برای تأثیرگذاری فشار تحریم‌ها بر ایران صبر کند.
آنهایی که بدیل مذاکره را جنگ می‌دانند، کمتر از ۱۰ درصد هستند. اما آنهایی که هیچ یک از موارد پیشین را «بدیل مذاکره» نمی‌شمرند، اکثریت نسبی را با حدود ۴۰ درصد در اختیار دارند.
« ترکیبی از عوامل مانع انجام مذاکره است»
۴۰ درصد پنلیست‌ها زمانه معتقدند که عدم آمادگی جمهوری اسلامی برای مذاکره دلیل اصلی انجام‌نشدن مذاکرات است؛ در مقابل تنها یک درصد که آمریکا را برای آغاز مذاکرات آماده نمی‌دانند. هرچند بیش از نیمی از پنلیست‌ها می‌گویند دلیل آغازنشدن مذاکرات را باید در ترکیبی از عامل‌ها جستجو کرد.
یکی دیگر از این عوامل مانع‌تراشی دیگر قدرت‌ها یا دولت‌های خارجی است که بیش از پنج درصد پنلیست‌ها به آن به عنوان عامل اصلی می‌نگرند.
مذاکراتی همچون کره شمالی؟
هرچند اکثریت پاسخ‌دهندگان مذاکرات را برای خروج از بحران کنونی ضروری می‌شمرند، نسبت به نتیجه آن چندان هم خوشبین نیستند. درصد مشابهی معتقدند که سرنوشت مذاکرات بین واشنگتن و تهران به سرنوشت مبهم مذاکرات کره شمالی و ایالات متحده دچار خواهد شد.
۳۰ درصد خوشبینانهتر مذاکرات را مقدمه برقراری رابطه‌ی دوجانبه و ۱۴ درصد بدبینانه‌تر محتوم به شکست و مقدمه خصومت‌های بیشتر ارزیابی کرده‌اند.
بی‌ثمر یا خطرناک برای سیاست داخلی
در مجموع، اکثریت غالب پاسخ‌دهندگان معتقدند که مذاکرات با آمریکا یا برای سیاست داخلی بی‌ثمر است (۴۰ ٪) یا وضعیت سرکوب را تشدید و قدرت دولت را افزون می‌کند (۳۵ ٪).
یک‌چهارم پاسخ‌دهندگان خوشبینانهتر این مذاکرات را سبب تقویت جامعه مدنی در ایران می‌دانند.
«نه به جنگ، نه به رژیم»
اگر ۱۰ درصد پنلیست‌ها از جنگ به عنوان بدیل مذاکره یاد می‌کردند، ۱۳ درصد آنها در میان شعارهای سیاسی «نه به حکومت ایران» را شعاری برگزیده‌اند که بیش از دیگران با آن «همدلی» دارند.
اما اکثریت غالب پنلیست‌ها «نه»ی دیگری را نیز به مورد پیشین افزوده‌اند و بیش از سه‌چهارم آنها شعار «نه به جنگ، نه به رژیم ایران» را برگزیده‌اند.
نظرها
سپهری
کامنت پیشین را درست می‌کنم با سپاس از دست اندرکاران این نظرسنجی. به نظر می‌رسد که نتایج می‌تواند دقیق‌تر و روشن‌تر باشد اگر که تعداد مشارکت کننده در نظرسنجی ذکر بشود. از سوی دیگر بلحاظ متودیک بهتر است پیش از ارائه نتایج، گزارشی تحلیلی از جامعه آماری منتشر شود که مخاطب (بویژه مخاطب نکته سنج و پژوهنده) بتواند شناسایی بهتری از کیفیت و درجه اعتبار نتایج پیدا کند. به هرروی سپاس از گردانندگان زمانه بخاطر ابتکار پنل زمانه. تا اندازه زیادی چنین مبنایی برای نظرپرسی ضروری بود. با مهر --------------- ویراستار: بسیار ممنون، شمار افراد شرکت کننده در متن ذکر شده است.
پرتو نوری علا
خسته نباشید دوستان! آمار و نظر سنجی، یکی از مهمترین راه های شناخت نظر و عقیده متنوع ملتی است. از این رو اقدام شما را به نظر سنجی ایرانیان (در هر زمینه ای) تبریک می گویم. پیشنهاد : اگر ممکن است، در نظر سنجی هایتان عامل جنسیت و سن را هم بیفزائید. مهم است. بخصوص در مورد جامعه ای چون ایران که رژیم اسلامی کوشیده بسیاری از نظرات و باورها و عقاید آنان را باژگونه جلوه دهد. با یقین به آزادی و آبادی نزدیکِ میهنمان ایران. ------------- ویراستار: بسیار ممنون، ما داده های مربوط به جنسیت، محل زندگی، سن و دیگر داده های دموگرافیک ضروری را به صورت ناشناس از طریق پرسش های عضویت در پنل جمع کرده ایم و از نظرسنجی های بعدی همه نتایج بر اساس این داده های موجود گزارش خواهد شد.
وایمار
در زمان جمهوری وایمار در آلمان به جنگ اول جهانی، نیز دموکراسی اما توهمی و نه واقعی، یعنی مهمترین معیار دموکراسی که راسیونال تغییر برای بهبودی نداشت و در نتیجه پیروزی نازیها و عواقب بعدی اش. اینکه اکثریت چه میگیوند مهم است، اما لزوما راسیونال و حقیقت نیست، بلکه بیان واقعیت موجود است که لزوما منطبق بر حقیقت نیست. این نظام که اصلا بشو نیست. ساختار و عوامل نظام اجازه این کار نمیدهند. اصول قانون اساسی اجازه نمیدهد. شرط حاکمیت مذهبی ولایی راه هر گونه اصلاح را میبندد. حقیقت همین است که نظام ج.ا. را نمیشود با روش مسالمت آمیز و به زعم برخی با چند حرکت مبارزه منفی و تحرکات به اصطلاح جامعه مدنی سرنگون کرد. بنظرم تمامی قرائن و تجربیات گذشته با چنین نظامهایی (از هیتلر تاطالبان و...)، استفاده زور و قوه قهریه است. ماشین جنگی-اطلاعاتی سرکوبگر ج.ا. فقط با قوه قهریه میشود نابود کرد و قوه خارج از توان مردم داخل است. تنها ابرقدرهای برگ مثل امرکیا توان نابودی ج.ا. را دارند و تا کنون یک بار مشاهده نکردم حقیقتا امریکا درصدد حمله نظامی سرنوگون کننده باشد.