گام دیگری برای دولتی کردن هنر: تحمیل مجوز ارشاد اسلامی به مجسمه‌سازان
وزارت ارشاد اسلامی می‌گوید هنرمندان آزادند. اما اگر می‌خواهند نهادهای دولتی آنها را به رسمیت بشناسند و از تسهیلات مالیاتی هم برخوردار شوند، درخواست مجوز بدهند.
مجسمه‌سازی هنری است پرهزینه. وزارت ارشاد اسلامی برای نظارت بر فعالیت مجسمه‌سازان ترفند نه چندان تازه‌ای به کار بسته: اگر هنرمندان می‌خواهند نهادهای دولتی آنها را به رسمیت بشناسند و از تسهیلات مالیاتی هم برخوردار شوند، درخواست مجوز بدهند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) اداره کل هنرهای تجسمی سه‌شنبه ۲۸ خرداد در واکنش به اعتراض مجسمه‌سازان به تصمیم ارشاد برای صدور مجوز برای آنان با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد مجوزها به این منظور صادر شد که شهرداری مجسمه‌سازان را به رسمیت بشناسد:
«صدور مجوز فعالیت برای تعداد محدودی از مجسمه‌سازان، به اصرار و درخواست انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز صورت گرفت. زیرا برخی از مجسمه‌سازان با شهرداری دچار مشکل شدند و به دلیل اینکه شهرداری فعالیت انجمن را به رسمیت نمی‌شناسد، از این رو انجمن از اداره کل هنرهای تجسمی در خواست کرد تا مجوز فعالیت برای این تعداد صادر کند تا آنها بتوانند مشکلات خود را با شهرداری برطرف کنند.»
سازمان زیباسازی شهر تهران هر چند گاه یک بار فراخوانی برای ساخت مجسمه منتشر می‌کند و از میان طرح‌هایی که دریافت می‌کند، یک طرح را می‌خرد و از آن حمایت می‌کند. هر دو سال یک بار هم دوسالانه مجسمه‌های شهری تهران برگزار می‌شود و آثاری را برمی‌گزینند و در فضاهای عمومی شهری به نمایش می‌گذارند. برای برخورداری از این امکانات مجسمه‌سازان اکنون نیاز به مجوز وزارت ارشاد اسلامی دارند.
در شهر تهران حدوداً دو هزار مجسمه وجود دارد. ساخت مجسمه اما هزینه‌بر است و وقتی هم که ساخته شد، مجسمه‌ساز برای فروش آن می‌بایست با نهادهای دولتی قرارداد ببندند. اگر مجسمه‌سازی مجوز ارشاد اسلامی را نداشته باشد، با او قرارداد نمی‌بندند.
عباس مجیدی، رئیس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفت:
«مجسمه‌ساز برای خلق اثر خود آزاد است. مجوز ارشاد اسلامی فقط به منظور تسهیل فعالیت مجسمه‌ساز در خصوص اخذ قراردادها با نهادها و ارگان‌های دولتی است.»
مجسمه‌سازان به اعتبار مجوز ارشاد اسلامی می‌توانند از پرداخت مالیات هم معاف شوند. اهمیت این موضوع در این حد است که اگر هنرمند مجسمه‌ساز ناگزیر به پرداخت مالیات شود، عملاً دست او از نظر اقتصادی خالی می‌ماند. عباس مجیدی گفت:
«مجسمه‌سازی هنر گرانی است و اگر مالیات از آن کسر شود، دیگر مبلغی برای هنرمند باقی نمی‌ماند. به طور مثال اگر هنرمند مجسمه‌ساز، یک اثر را ۱۰ میلیون تومان قرارداد بسته باشد و هفت میلیون برای آن هزینه کرده باشد، اگر بخواهد یک و نیم میلیون آن را مالیات بپردازد دیگر پولی برایش نمی‌ماند.»
سید عباس صالحی، وزیر ارشاد اسلامی در برنامه‌ای که مرداد دو سال قبل به مجلس شورای اسلامی ارائه کرد، از تورم فرهنگی، بی‌رغبتی هنرمندان و نویسندگان در مشارکت در برنامه‌های وزارت ارشاد اسلامی، تعدد مراکز و نهادهای تصمیم‌گیرنده در عرصه‌های فرهنگی و فقدان امنیت شغلی برای هنرمندان و نویسندگان به عنوان مشکلات کنونی نام برده بود. نمونه‌ای از تعدد مراکز تصمیم‌گیری را در نحوه صدور مجوز برای مجسمه‌سازان می‌تاوان مشاهده کرد. عباس مجیدی، رئیس انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران گفت:
«ما خواسته بودیم تا از طریق انجمن انجام شود اما وزارت ارشاد از ما خواست مجوزها را به امضای مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی برسانیم. ما بر ارائه گواهی هنری توسط انجمن تاکید داشتیم اما ما را ملزم کردند تا گواهی‌ها توسط ما تهیه شود و امضای نهایی توسط ارشاد و مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی زده شود. البته آنها نیز ممیزی‌های خود را دارند.»
بیشتر بخوانید:
نظرها
نظری وجود ندارد.