دو عضو زندانی نشریه گام اعتصاب غذا کردند
امیرحسین محمدی‌فر و ساناز الله‌یاری، دو تن از اعضای بازداشت‌شده تحریریه نشریه «گام» در اعتراض به بی‌توجهی مسئولان به درخواست‌هایشان و ادامه بازداشت از صبح پنجشنبه ۱۳ تیر دست به اعتصاب غذا زدند.
امیرحسین محمدی‌فرد و ساناز الهیاری
امیرحسین محمدی‌فر و ساناز الله‌یاری، دو تن از اعضای بازداشت‌شده تحریریه نشریه «گام» در اعتراض به بی‌توجهی مسئولان به درخواست‌هایشان و ادامه بازداشت از صبح پنجشنبه ۱۳ تیر دست به اعتصاب غذا زدند.
این، دومین اعتصاب غذای این زوج زندانی طی دوران بازداشت است و دو روز پس از آن صورت می‌گیرد که امیرحسین محمدی‌فر در نامه‌ای به قاضی مقیسه اعلام کرده بود چنانچه او و همسرش ساناز الله‌یاری و سایر متهمان هفت‌تپه آزاد نشوند، روز ۱۳ تیر اعتصاب غذای خود را آغاز خواهد کرد.
مأموران امنیتی شامگاه ۱۹ دی ساناز الله‌یاری و همسرش امیرحسین محمدی‌فر را بازداشت و پس از چند ماه به زندان اوین منتقل کردند. مراحل بازجویی و تحقیق درباره پرونده این دو از پنج ماه پیش پایان یافته اما به رغم صدور قرار وثیقه، بازداشت موقت آن‌ها تا کنون ادامه یافته است.
امیرحسین محمدی‌فر در نامه دو روز پیش خود به قاضی مقیسه بر حقانیت مبارزات کارگران نیشکر هفت‌تپه تاکید کرده و افزوده است: «حمایت از کارگرانی که به رانت و فساد و تضییع حقوق خود اعتراض کردند مطابق هیچ قانونی مصداق عمل مجرمانه نیست و نیز این اتهامات منتسب‌شده هنوز در هیچ دادگاهی اثبات نشده.»
محمدی‌فر نوشته است که او و ساناز الله‌یاری هنوز از عوارض جسمی حاصل از اعتصاب غذا رنج می‌برند. او خواستار آن شده است که تا زمان قطعی شدن حکم برای پیگیری درمان آزاد شوند.
امیر امیرقلی یکی دیگر از اعضای تحریریه نشریه گام و از متهمان این پرونده در زندان به سر می‌برد. سپیده قلیان، شهروند خبرنگار و فعال مدنی نیز در ارتباط با حمایت از اعتراضات نیشکر هفت‌تپه و افشاگری علیه شکنجه همچون اسماعیل بخشی محبوس است.
روز گذشته اعلام شد که اسماعیل بخشی، نماینده کارگران نیشکر هفت‌تپه در پی اعمال فشار دستگاه‌های امنیتی توسط کارفرمای نیشکر هفت‌تپه اخراج شده و حقوق‌اش نیز قطع شده است.
عسل محمدی، دیگر عضو تحریریه نشریه گام و از مدافعان حقوق کارگران هفت‌تپه که با قرار وثیقه آزاد شده، به تازگی در گفت‌و‌گویی با رادیو زمانه گفته است:
«برای آزادی زندانیان هفت‌تپه همه مسیرهای قانونی را طی کردیم. در نهایت قرار وثیقه توسط بازپرس پرونده صادر شده اما سرپرست دادسرای اوین، ناصری، از قبول وثیقه و آزادی موقت این زندانیان جلوگیری کرده است. برای آزادی دوستانمان به دادسرای کل و به مجلس نیز مراجعه کردیم اما هیچ نتیجه‌ای حاصل نشد. در مجلس وقتی شنیدند برای پیگیری آزادی کارگران زندانی هفت‌تپه و اعضای نشریه گام آمده‌ایم، حتی حاضر نشدند نامه‌های ما را از ما تحویل بگیرند.»
عسل محمدی و امیر امیرقلی به ترتیب ۱۳ آذر و ۲۴ دی بازداشت شدند.
عسل محمدی به بازداشتگاه اداراه اطلاعات اهواز انتقال یافت. او ۱۵ دی با قرار وثیقه تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد.
نشریه گام در شماره‌های اخیرش مطالبی را به اعتراضات اخیر و حقوق کارگران اختصاص داده بود.
نظرها
کمپین حمایت از بازداشت‌شدگان هفت‌تپه و زندانیان ترقی‌خواه
امضای بیش از هزار نفر در مدت دو روز و همراهی گسترده با درخواست آزادی زندانیان هفت‌تپه ، این پیام روشن را به نهادهای قضائی و امنیتی مخابره میکند که آزادی متهمین هفت‌تپه خواسته‌ای‌ست که نه فقط از طرف خانواده و رفقای این زندانیان که از سمت جمعی کثیر از کارگران و تشکل‌های کارگری داخلی و بین‌المللی، معلمان، دانشجویان، روشنفکران و... مجدانه پیگیری می‌شود. هر روز حبس و بازداشت ناعادلانه آنان خراشی‌ست که بر چهره‌ی جنبش آزادی‌خواهی و برابری‌طلبی کشیده می‌شود به امید مخدوش و منفعل کردن جنبشی که قرن‌هاست نشان داده که ابدا مرعوب این رفتارهای ایذایی نخواهد شد. ماه‌هاست که زندانیان هفت‌تپه بهمراه خانواده و رفقایشان تمام راه‌های قانونی برای آزادی آنان را طی کرده و نه تنها جز مواجهه با درهای بسته و گوش‌های تعمدا ناشنوا چیزی نصیبشان نشده که فشارها بر خانواده‌ها و سایر متهمین این پرونده شدت یافته است. مانند علی نجاتی و عسل محمدی که با قید وثیقه آزاد هستند اما مدام در معرض تهدید‌های امنیتی و احضار قرار دارند. ما همچنان بر خواسته‌ی به حق خود مبنی بر آزادی فوری این عزیزان تاکید کرده قبل از اینکه بی‌توجهی مسئولان امنیتی و قضائی، زندانیان هفت‌تپه را ناگزیر از قمار با جانشان و اعتصاب غذا برای آزادی‌شان نماید. لیست امضاکنندگان دادخواست آزادی #زندانیان_هفت_تپه : 1. رضا شهابی 2. محمود صالحی 3. میثم آل مهدی 4. فریبرز رئیس دانا 5. کمال خسروی 6. محمد نجفی (وکیل دادگستری) 7. عثمان اسماعیلی 8. حسن مرتضوی 9. روح الله مردانی 10. داود رضوی 11. واله زمانی 12. گلرخ ابراهیمی ایرایی 13. روزبه سوهانی 14. سید علی حسینی 15. یدی صمدی 16. کوروش زعیمی 17. مریم کریم بیگی 18. رامین کریمی 19. امید اقدمی 20. محمد غزنویان 21. عسل محمدی 22. هیراد پیربداقی 23. آزاد خوانچه زر 24. علی اسدالهی 25. وحید محمدی
کمپین حمایت از بازداشت‌شدگان هفت‌تپه و زندانیان ترقی‌خواه
26. پژمان ابراهیمی 27. ایوب محمدی 28. مهرداد خامنه ای 29. علی رسولی 30. بهزاد علی بخشی 31. علی جوادی 32. محمد بهشتی 33. رضا یزدانپناه (شاعر و نویسنده) 34. حسین اکبری 35. اشرف پیرخضری 36. کاوه کریمی 37. احمد غلامی 38. امید شمس 39. فرنگیس مرادی (سازمان مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی) 40. محمد کریم آسایش 41. جوانمیر مرادی (دبیر انجمن برق و فلز کرمانشاه) 42. آگرین نادری 43. ایرج محمدی 44. محمد شعبانی (شاعر و فعال سیاسی) 45. امیر چمنی 46. زرتشت احمدی راغب 47. پژمان رحیمی 48. امیرعباس آزرموند 49. دیاکو مرادی 50. خدیجه پاک ضمیر 51. صبا مرادی (عکاس و روزنامه نگار) 52. کاظم فرج اللهی 53. نجیبه صالح زاده 54. فردین میرکی 55. کاوه حکیمی 56. اقبال (عمر) شبانی 57. حسن سعیدی 58. فرید لطف آبادی 59. منیژه نجم عراقی 60. فیروزه مهاجر 61. آرمان شکری 62. صوفیا محمودی 63. علی بوتیمار 64. مهدی غفاری 65. رادیو پیام کانادا 66. شکوفه آذر ماسوله (فعال مدنی و زندانی سابق سیاسی) 67. نسیم ریگی 68. کیوان امیری پور 69. نسیم بنی کمالی 70. گلشید کریمیان 71. راحله طارانی 72. منوچهر دارابی 73. محمد ثقفی 74. فواد محمدی 75. مهسا مکارم 76. تورج گورکانی 77. کوشا اثیمی 78. فاطمه احمدی 79. سعید رضایی 80. علی مصطفوی 81. جواد لعل محمدی 82. طاهره سامانی 83. حسین یوسفیان 84. سجاد قاسمی شهرکی 85. مهرداد امامی 86. سولماز اسکندری 87. علی اکبر گرجی 88. امجد ساعدی 89. محمود فرجی 90. روژا روشن 91. نیلوفر وحدت 92. مریم پیروند (وکیل پایه یک دادگستری) 93. شهرام خلیلی زاده 94. رهام یگانه 95. سازمان مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی 96. جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران (عضو فدراسیون بین المللی) 97. مریم وحیدیان (روزنامه نگار) 98. امیر مصباحی 99. سعید نادری (دانشجو) 100. فواد کیخسروی ...
مسعود
کمپینیان گرام ما تو بحثای صنفی دانشجویی طومارهای چند ده هزار نفری دادیم کسی به چپش هم حساب نکرد با هزار تا امضا دقیقا کی رو می خوای تهدید کنی، بپا ج.ا. رو ساقط نکنی
محسن
جناب مسعود شما در هر دو مورد اشتباهی بس هولناک می کنید, زندانیان هفت تپه با هیچ یک از مورد های مبارزات صنفی دانشجویی قابل مقایسه نیست. متاسفانه شما نیز به نظر می رسد مانند انبوهی از اقشار طبقات متوسط در میهن ما (خرده بورژوازی), هم از ساحت معرفتی و هم از خاستگاه طبقاتی خویش (خرده بورژوا), قادر به فهم و هضم معنا, مفهوم و جایگاه هفت تپه در مبارزات کنونی نیستید. جالبتر آنکه یک کارزار سادهء آزادی زندانیان سیاسی را مساوی و معادل "ساقط کردن" رژیم می دانید!!! مالیخولیای عجیبی اینجا در جریان است. آیا شما ادعا دارید که در "بحثای صنفی دانشجویی" به دنبال ساقط کردن ج.ا. بودید؟ پس چرا این کارزار باید منجر به ساقط شدن بشود؟ آیا اصلا کارزارهایی که منجر به ساقط شدن نمی شوند ارزشی دارند؟ به جز فاطمه کماندوهای سایبری و سلطنت باختگان معلوم الحال هیچ کس دیگری این چنین راحت (بیشرمانه) و بی پایه (وقیحانه) حرکت های مردمی در ایران را رد نمی کند. پیوندتان مبارک!