استفاده موسیقیدان اسرائیلی- اتیوپیایی از صحنه موسیقی برای مبارزه مدنی
تدی نگوس، خواننده رپ اسرائیلی در آهنگ «دست بند زده» خشونت پلیس در پیشزمینه تبعیض اجتماعی علیه یهودیان آفریقایی را مضمون قرار میدهد.
تدی نگوس، خواننده رپ اسرائیلی در آهنگ «دست بند زده» به مقوله خشونت پلیس در برابر مردان جوان اسرائیلی که از اتیوپی به این کشور مهاجرت کردهاند میپردازد.
نگوس این آهنگ را سال ۲۰۱۷ منتشر کرده، اما اکنون و در سایه اعتراضات خیابانی ماه گذشته در سراسر کشور که در پی کشته شدن یک نوجوان اسرائیلی- اتیوپیایی صورت گرفت، توجهها بار دیگر به این آهنگ معطوف شده است. این نوجوان به دست یک افسر پلیس در در زمانی که سر پست نبود، کشته شد.
این هفته یک وب سایت خبری پرطرفدار اسرائیلی به نام Ynet از این هنرمند ۲۳ ساله دعوت کرد تا این آهنگ را به صورت زنده برای مخاطبان خود اجرا کند. نگوس در آهنگ رپ خود میخواند:
« آنها مرا رفتار با دستبند بر دستانم میخواهند، با دهها هزارچشم به من مینگرند، آنها تنها رنگ پوست مرا میبینند، پس من را به حاشیه میرانند.»
نگوس میگوید ترانههایش به مسائل همه دوران مربوط است، اما این ترانهها اکنون و در شرایط حاضر معنایی افزون با خود به همراه دارند.
حضور نگوس در Ynet بیانگر حضور رو به رشد اسرائیلیهای اتیوپیتبار در عرصه موسیقی محلی است. مضمون ترانههای نگوس مبارزه جاری با نژادپرستی و تبعیض علیه یهودیان اتیوپایی را منعکس میکند. این گروه از یهودیان آفریقایی از سه دهه پیش مهاجرت به اسرائیل را آغاز کردهاند.
نگوس و دیگر هنرمندان جوان اتیوپیتبار در اسرائیل از صحنه هنر برای روایت تجربیات این اقلیت به مردم بهره میگیرند و به ویژه مدعیاند که خشونت پلیس در مورد این گروه از شهروندان اسرائیل گسترده و کنترل نشده است.
تعداد زیادی از یهودیان اتیوپیایی در سالهای دهه ۱۹۸۰ به صورت پروازهای مخفی وارد اسرائیل شدند. طی چند دهه گذشته، اتیوپیاییها با مساله تبعیض دست به گریبان بودهاند. در اواخر سالهای دهه ۱۹۹۰معلوم شد که سرویس بهداشتی اسرائیل خونهای اهدایی اتیوپیاییها را از ترس اینکه در آفریقا با در تماس با بیماری بودند، دور میانداخته است. اتهاماتی نیز در رابطه با اینکه اسرائیل به عمد سعی در کنترل نرخ تولد اسرائیلیهای اتیوپیتبار داشته، مطرح شده است.
امروز شمار اسرائیلیهای اتیوپیایی بالغ بر ۱۵۰ هزار نفر است و حدود دو درصد از جمعیت ۹ میلیون نفری اسرائیل را تشکیل میدهند. با وجود اینکه تعدادی از آنها در ارتش، پلیس و سیاست فعالاند اما همچنان این اقلیت با مشکل فقر دست به گریبان است.
به رغم این پیشینه، هنرمندان اسرائیلی که میراث اتیوپیایی دارند، وارد دنیای هنر و سرگرمی شدهاند و به ویژه در صحنه رقص و موسیقی برای خود جا باز گردهاند.
نگوس در نمآهنگ «دست بند زده» لباس یک سرباز را بر تن دارد، بر دوچرخهای سوار است و وقتی با دو پلیس برخورد میکند، پلیس او را کتک میزند. این نمآهنگ شرح واقعهای است که در سال ۲۰۱۵ رخ داد و طی آن دو افسر پلیس یک سرباز اتیوپیایی را که یونیفورم بر تن داشت کتک میزدند، فیلم این واقعه منتشر شد و اعتراضات و تظاهرات گستردهای را به همراه داشت.
آخرین مورد از تظاهرات در این رابطه وقتی شروع شد که سولومون تکا، جوان هجده ساله روز سیام ژوئن توسط یک افسر پلیس به ضرب گلوله کشته شد.
در اوج این ناآرامیها، معترضان خشمگین به افسران پلیس ناسزا میگفتند، بمب آتشزا پرت میکردند و در قلب تل آویو یک اتوموبیل را به آتش کشیدند.
به گفته پلیس بیش از ۱۱۰ افسر پلیس زخمی و دستکم ۱۵۰ تظاهرکننده بازداشت شدند.
تحقیقات در مورد افسر پلیس متهم به قتل سولومون ادامه دارد. او مدعی است که این جوان هجده ساله به طور تصادفی کشته شده است.
معترضان خواهان پاسخگویی بیشتری از سوی پلیس هستند. پس از تظاهرات سال ۲۰۱۵ دولت کمیتهای را برای مهار نژاد پرستی علیه اسرائیلیهای یهودی تبار تشکیل داد. این کمیته توصیه کرد که پلیس دوربین بر تن خود نصب کنند، از سال ۲۰۱۷ گشتیهای اسرائیلی و پلیس راهنمایی رانندگی در برخی از مناطق از این دوربینها استفاده میکنند.
یکی از موارد اعتراض این است که نصب این دوربینها به کندی پیش میرود، اما به گفته سخنگوی پلیس در آینده تمام افسران پلیس به این دوربینها مجهز خواهند بود.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل مرگ سولومون را یک تراژدی بزرگ نامید و گفت «از آن درسهایی خواهیم آموخت» اما در عین حال بشدت از تظاهراتی که به خشونت گرایید انتقاد کرد.
نگوس با ابراز شادمانی از افزایش تعداد هنرمندان اتیوپیایی تبار در عرصه موسیقی میگوید که تظاهرات اخیر باید به نشانه «فریادی برای کمک خواهی» دیده شود، فریادی از سوی تمامی جامعه اسرائیلیهای اتیوپیتبار.
این هنرمند جوان اسرائیلی گفت، به باور او هر کسی امروز دستکم یک آهنگ از یک هنرمند اتیوپیایی در پلی لیست خود دارد، اما هنوز هم نژادپرستی وجود دارد و این دو به نوعی با هم ناسازگارند.
بیشتر بخوانید:
نظرها
نظری وجود ندارد.