نگرانی از آسیب‌های اجتماعی در ایران: اعتیاد میان دانش‌آموزان رو به افزایش است
معاون اجتماعی سازمان بهزیستی ایران با اشاره به وضعیت آسیب‌های اجتماعی در مدارس گفت قطعا وضعیت آسیب‌های اجتماعی در کشور نگران کننده است.
معاون اجتماعی سازمان بهزیستی ایران با اشاره به وضعیت آسیب‌های اجتماعی در مدارس گفت قطعا وضعیت آسیب‌های اجتماعی در کشور نگران کننده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، حبیب مسعودی فرید با اشاره به جای خالی اقدامات پیشگیرانه برای حفاظت از کودکان و نوجوانان گفت باید بیشترین نیرو و توان را در حوزه پیشگیری قرار داد:
«ما باید نشانگان آسیب‌ها را رصد کنیم. مثلاً اگر اعتیاد در سن دانش‌آموزی در حال افزایش است، باید هوشیار بشویم که در ائتلاف برای مقابله با آن، همه دستگاه‌های مربوط عضو هستند و می‌توان با نگاه ارتقایی قبل از بروز آسیب، مداخلات لازم را داشت.»
او در ادامه کمبود قابل توجه مشاور و مربی بهداشت در مدارس را یادآور شد و گفت راهبردی‌ترین وزارتخانه در مسیر مقابله با آسیب‌های اجتماعی، آموزش و پرورش است:
«باید مجوز نیروی مشاور برای آموزش و پرورش صادر شود.»
در همین زمینه، روز شنبه ۹ شهریور ماه، ابراهیم کریمی، جانشین معاونت اجتماعی نیروی انتظامی در یک گفت‌وگوی تلویزیونی اعلام کرد سن اعتیاد در ایران پایین آمده است:
«به عنوان مثال سن مصرف تفننی سیگار ۱۴ تا ۱۵ سال است اما اگر اعتیاد به آن را حساب کنیم به ۱۷ تا ۱۸ سال رسیده است. با وجود اقدامات و تلاش‌های صورت گرفته هنوز به نقطه درست و مطمئن نرسیده‌ایم و در برخی مواقع دانش‌آموزانی دستگیر می‌شوند که وضعیتشان خطرناک است.»
به گفته ابراهیم کریمی همه ۱۴ میلیون دانش‌آموز کشور نیازمند مشاور نیستند و باید پیشگیری و آموزش انجام شود تا فرد نیازمند مشاور نباشد:
«برنامه‌های مشترکی با آموزش و پرورش داریم. چهار هزار مربی فعال آموزش همگانی داریم که روی مباحث پیشگیرانه کار می‌کنند و بخش عمده‌ای از آنها در آموزش‌و پرورش و مدارس هم فعالیت می‌کنند.»
این مقام انتظامی همچنین گفت آسیب‌های اجتماعی در شهرها، استان‌ها و مقاطع تحصیلی مختلف متفاوت است اما در آموزش و پرورش باید بیشتر به آموزش مهارت‌های اجتماعی و زندگی پرداخته شود.
در همین زمینه، آمارهای وزارت آموزش و پرورش در زمینه سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان نشان می‌دهند ۳۰ درصد از دانش‌آموزان در معرض آسیب‌های اجتماعی قرار داشته و نیازمند توانمندسازی هستند.
همچنین به گفته معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش، گذشته از این ۳۰ درصد، هم اکنون حدود یک درصد از دانش‌آموزان، نیازمند درمان و خدمات اورژانسی هستند.
بر اساس گفته‌های علیرضا کاظمی، آمار سامانه غربالگری ائتلاف نماد (نظام مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان) نشان می‌دهد یک درصد دانش‌آموزان نیازمند خدمات اورژانسی از سوی دستگاهای ائتلاف نماد هستند:
«مثلا آنها که در معرض خودکشی یا مصرف مواد قرار گرفته‌اند باید مداخلات را سریعا دریافت کنند.»
کاظمی همچنین با اشاره به مصادیق آسیب‌های اجتماعی در سطح مدارس گفت:
«اگر آسیب‌ها را به دو دسته تقسیم کنیم، یک بخش اعتیاد و مواد مخدر است و دسته دوم شامل آسیب‌های اجتماعی و روانی چون افسردگی، اضطراب، خشم، پرخاشگری، فرار از مدرسه و خانه، انحرافات اخلاقی و اباهه‌گری اخلاقی می‌شود.»
او با بیان اینکه گزارش‌ها حاکی از آن است که رشد آسیب‌های اجتماعی نسبت به رشد جمعیت فزاینده‌تر است، گفت سیاست آموزش و پرورش اول کنترل و بعد شناسایی و درمان است:
«البته باید توامان رویکرد پیشگیرانه و توانمندسازی را هم داشته باشیم.»
علیرضا کاظمی با درخواست کمک از دستگاه‌هایی چون سازمان برنامه و بودجه و همین‌طور سازمان امور استخدامی در زمینه جذب مشاور متخصص برای آموزش و پرورش اعلام کرد:
«ما با ۱۲ هزار نیروی مشاور تحصیلی و اجتماعی حدود ۱۴ میلیون دانش‌آموز را پوشش می‌دهیم، در حالی که بر اساس استانداردها نیازمند ۴۰ هزار نیروی مشاور هستیم. البته مدل‌های جایگزینی نظیر توانمندسازی خود معلمان را نیز امتحان کرده‌ایم ولی طبیعتا نمی‌توانند کار نیروی متخصص را انجام دهند.»
در روزهای ابتدایی مهر ماه سال گذشته و همزمان با بازگشایی مدارس، محمد حاتمی، معاون سازمان نظام روان‌شناسی ایران خبر از وجود بیش از یک و نیم میلیون دانش‌آموز در سراسر ایران داد که نیاز فوری به خدمات روان-درمانی داشتند.
او گفته بود ۱۰ درصد از دانش‌آموزان ایران در معرض آسیب‌های روانی قرار دارند.
پیشتر کورش محمدی، رئیس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی کشور نیز در خصوص آمار اعتیاد دانش‌آموزان در ایران گفته بود آمار اعلامی که حدود یک درصد مصرف‌کنندگان مواد را دانش‌آموز نشان می‌دهد، نمی‌تواند آمار واقعی باشد.
به گفته محمدی، مصرف مواد بیش از این آمارهاست:
«باید از آمارهای سطحی که باعث غفلت می‌شود چشم‌پوشی کنیم و به سمت واقعیت‌های موجود جامعه برویم.»
نظرها
نظری وجود ندارد.