مشکلات یکسان دو ابرشرکت اراک و همبستگی کارگران اعتصابی
کارگران آذرآب در اعتراضهایشان با کارگران هپکو اعلام همبستگی کرده اند. مسئولان به دنبال تغییر مدیریت این شرکتها هستند اما کارگران «خصوصیسازی» را مشکل اصلی میدانند.
کارگران ابرشرکت «آذرآب» در روزهای اخیر در اعتراض به تعویق دستمزدها، پرداختنشدن حق بیمه، عدم امنیت شغلی، و بلاتکلیفی کارخانه و توقف تولید به خیابانهای اراک، مرکز استان مرکزی آمده اند. پیش از آنها نیز کارگران یک ابرشرکت صنعتی دیگر در اراک، شرکت «هپکو» دست به اعتراض زده بودند. کارگران آذرآب در اعتراضهایشان با کارگران هپکو اعلام همبستگی کرده اند. مسئولان به دنبال تغییر مدیریت این شرکتها هستند.
کارگران آذرآب از سهشنبه ۱۲ شهریور اعتصاب و اعتراضهای خیابانی خود را آغاز کردند. کارگران هپکو هفته گذشته با خواستهای مشابهی دست به اعتصاب زدند.
تولید در کارخانه هپکو از ابتدای سال جاری متوقف شده و حقوق کارگران نیر پرداخت نشده است. کارخانه با بحران روبروست و مشکل نقدینگی دارد. در آذرآب تولید متوقف است و کارگران بدون دستمزد به حال خود رها شدهاند.
آغاز اعتصاب کارگران کارخانه آذرآب مصادف است با توقف مشروط اعتصاب در کارخانه هپکو و التیماتوم کارگران که ۱۰ روز به وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) مهلت دادهاند مشکلات کارخانه هپکو را حل کند.
وزرای کابینه و استانداری استان مرکزی را برای خاموش کردن اعتراض کارگران دو کارخانه راهحلهای مشابهی پیش کشیدهاند و آن تغییر مدیریت هر دو کارخانه است.
کارگران کارخانه آذرآب بیتوجه به این وعدهها، روز چهارشنبه ۱۳ شهریور به اعتصاب خود ادامه دادند. آنها در حمایت از همکارانشان در هپکو شعار میدادند: «زنده باد هپکو، پاینده هپکو، برقرار هپکو.»
دو کارخانه با وضعیت مشابه
کارگران دو ابرشرکت هپکو و آذرآب وضعیت کم و بیش مشابهی دارند. هر دو این کارخانهها از در رده واحدهای صنایع سنگین ایران هستند و چند هزار کارگر در آنها به کار اشتغال دارند. هر دو کارخانهها در چارچوب سیاستهای نئولیبرال به بخش خصوصی واگذار شدهاند. امنیت شغلی کارگران از میان رفته، تولید متوقف است. بدهیهای چند ده میلیاردی سرانجام آنها را به کام بانکها کشانده است و در چنبرهای از مشکلات درگیر شدهاند.
استاندار استان مرکزی دو روز پیش برای فرونشاندن اعتراض کارگران هپکو از استقراض ۵۰ میلیارد تومان دیگر از بانک ملی برای پرداخت حقوق معوقه کارگران خبر داد. او وعده کرد با گماردن مدیران جدید در هر دو کارخانه مشکلات تولید و کارگران را برطرف کند.
واکنش کارگران هپکو و آذرآب به این وعدهها اعتراض بود. کارگران هپکو اعتراض خود را رسانهای کردند و کارگران آذرآب به اعتصاب ادامه دادند و باز به خیابانها آمدند.
کارگران این دو کارخانه که مشکلات ناشی از خصوصیسازی و فرو کردن این دو کارخانه به کام بانکها را چشیدهاند، تغییر مدیریت را حلال مشکلات خود نمیدانند. آنها خواستار لغو خصوصیسازی این دو کارخانه و حل قطعی مشکلات آن هستند. آیا حل قطعی مشکلات این دو کارخانه ممکن است؟
هپکو و وعدههای عملنشده
ابرشرکت هپکو پس از واگذاری به بخش خصوصی چندین بار دست به دست شد و سرانجام اوایل سال ۹۷ تحت کنترل دولت قرار گرفت. بخشی از مطالبات کارگران و کارکنان پرداخت و تولید راهاندازی شد. اما این رونق موقت بود.
این بار تحریمها، مشکل نقدینگی و بدعهدی سه وزارتخانه در واگذاری پروژهها به هپکو این کارخانه را در آستانه تعطیلی قرار داده است. از ابتدای سال جاری تولید در این بزرگترین تولید کننده ماشینآلات و تجهیزات راهسازی ایران به زیر ۲۰ درصد ظرفیت کاهش یافته و بخش مونتاژ آن تعطیل است.
یکی از مشکلات کارخانه هپکو نداشتن سفارش تولید است. سال گذشته وزرای راه و شهرسازی، کشور و صنعت، معدن و تجارت وعدههایی مبنی بر واگذاری پروژه تولید دوهزار و ۴۰۰ دستگاه انواع ماشینهای راهسازی به هپکو را دادند اما این وعده در مرحله حرف باقی ماند. بهگفته مهدی مقدسی، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس برای پرداخت حقوق کارگران و راهاندازی تولید نیاز به تامین اعتبار است اما انگیزه و توان مالی لازم برای خرید تجهیزات جدید وجود ندارد.
رئیس شورای کار شرکت هپکو ابوذر جعفری گفته است تمامی وعدههای دولت در حد حرف باقی مانده است و افزوده: «اگر این سه وزیر به تعهدات خود عمل میکردند مشکلات تا این اندازه پیچیده نمیشد، اما آن وعدهها هرگز عملیاتی نشد.»
کارگران هپکو یک روز پیش از اعتصاب در نامهی سرگشادهای به حسن روحانی، رئیسجمهوری نوشتنند:
«مشکلات مدیریتی در هپکو به گونهای است که پرسنل طی دو ماه اول امسال بخشی از حقوق خود را دریافت کردهاند و حقوق ماههای تیر و مرداد به کلی پرداخت نشده است. در واقع فقط حقوق خرداد ماه به طور کامل به کارگران پرداخت شده است. لازم به ذکر است که کارگران از سالهای ۹۵، ۹۶ و ۹۷ نیز معوقات دستمزدی دارند که مجموعاً به حدود سه میلیارد تومان میرسد. این در حالی است که طی این مدت مرخصی اجباری نیز به کارگران تحمیل شده. ما پرسنل هپکو در گذشته نیز نسبت به خصوصیسازی هپکو و مشکلات تولید اعتراضاتی داشتهایم اما پس از گذشت دو سال هنوز هیچ فکری برای مشکلات این کارخانه نشده است؛ لذا از مسئولان میخواهیم به جای دادن وعده، اقدامات اساسی در راستای نجات هپکو انجام دهند.»
کارخانه آذرآب و سهامداران بیانگیزه
صنایع آذرآب اراک یکی از بزرگترین شرکتهای پیمانکاری عمومی ایران در زمینه احداث زیرساختهای صنعتی و ساخت پالایشگاهها و کارخانجات است. مشکلات این شرکت بزرگ همراه با شرکت هپکو، دیگر شرکت بزرگ پیمانکاری اراک از میانه دهه ۱۳۸۰ و با خصوصیسازی آن آغاز شد. به طور خاص، کارخانه آذرآب از دو سال پیش همانند هپکو با بحران حاد نقدینگی و تولید روبرو شده است.
کارگران همچنین خواستار تعیین تکلیف شرکت و پرداخت حقوق معوقه خود هستند. آنها که نیمی از دستمزد خرداد ماه و دستمزد تیر و مرداد را هم دریافت نکردهاند، سهشنبه به نشانه گرسنگی خود و خانوادههایشان در میدان مرکزی شهر سفره خالی پهن کردند.
روز پنجشنبه ۱۴شهریور خبرگزاری تسنیم شهریور به نقل از جواد صابی رئیس شورای اسلامی کارخانه آذرآب نوشت: «دو سهامدار عمده داریم، نماینده بانک کشاورزی و مدیر تاسیسات جنوب که دوست ندارند کارخانه پا بگیرد این درحالی است که اکنون هیئت مدیره، مدیرعامل و قائم مقام نداریم.»
پیش از این علی آقازاده، استاندار مرکزی سهشنبه گفته بود مدیریت جدید شرکت تا ۴۸ ساعت آینده تعیین خواهد شد. مسئولان استان تلاش دارند کارگران را به تغییرات مدیریتی شرکت امیدوار کنند، اما کارگران خواستار لغو خصوصیسازی شرکت هستند.
نظرها
نظری وجود ندارد.