«دختر آبی» که در اعتراض خودسوزی کرد درگذشت
«دختر آبی» زنی که از حکم قضایی شش ماه زندان برای بدحجابی و ورود به ورزشگاه آزادی به قدری خشمگین شده بود که خودسوزی کرد، در بیمارستانی در تهران درگذشت.
سحر خدایاری، دختر آبی
«دختر آبی» زنی که از حکم قضایی شش ماه زندان برای بدحجابی و ورود به ورزشگاه آزادی به قدری خشمگین شده بود که خودسوزی کرد، در بیمارستانی در تهران درگذشت.
به گزارش خبرآنلاین «دختر آبی»، صبح دوشنبه ۱۸ شهریور در بیمارستان مطهری تهران درگذشت. «دختر آبی» نام مستعاری بود که خود این دختر برای خودش انتخاب کرده بود. خانواده او به دلایل امنیتی هویت او را آشکار نکردند. برخی از منابع نام این زن را سحر خدایاری، ۲۹ ساله و اهل تهران اعلام کرده‌اند.
هنوز خانواده و هیچ مقام قضایی و یا اجرایی‌ای در مورد مرگ «دختر آبی» اظهار نظر نکرده است.
اسفند سال گذشته، «دختر آبی» برای تماشای یک بازی فوتبال به ورزشگاه آزادی می‌رود، دستگیر می‌شود، به زندان ورامین منتقل می‌شود. به گفته خواهرش آزارهای روحی ناشی از تجربه زندان در مورد او ادامه می‌یابد. عصر دوشنبه ۱۱ شهریور، او به دادگاه می رود که حکم بگیرد. قاضی در دادگاه حضور نداشته اما او می شنود که برای رفتن به استادیوم و جرایم مربوط به بدحجابی باید شش ماه زندان برود. خشمگین از این وضعیت او مقابل یکی از مجتمع‌های قضایی تهران خودسوزی می‌کند.
«دختر آبی» با ۹۰ درصد سوختگی از نوع درجه ۳ به بیمارستان منتقل می‌شود.
یک مقام قضایی خبر وجود این پرونده و خودسوزی این دختر را در روز خودسوزی تایید کرد. معصومه ابتکار، معاون رئیس‌جمهوری در امور زنان و خانواده هم در پیامی توئیتری خبر داد که دفتر او پیگیر وضع این دختر در بیمارستان است.
خبر خودسوزی این زن در شبکه‌های اجتماعی موجب خشم عمومی شد. به ویژه که واکنش اولیه مقام‌های قضایی این بود که دختر آبی به‌خاطر بدحجابی و درگیری با مأموران پلیس امنیت دستگیر شده است. یک مقام قضایی به روزنامه ایران گفته بود که جرایم این زن «جریحه دار کردن عفت عمومی و توهین به مأموران انتظامی» است.
«دختر آبی» از نسل زنانی است که به قوانین نابرابر دسترسی زنان به ورزشگاه‌ها در ایران معترض هستند. زنانی که می‌خواهند تماشاچی بازی‌های ورزشی باشند اما قوانین جداسازی جنسیتی جمهوری اسلامی این اجازه را به آنها نمی‌دهد.
خودسوزی «دختر آبی» توجه نمایندگان مجلس را هم جلب کرد و پروانه سلحشوری یکشنبه ۱۷ شهریور در گفت‌و‌گو با وبسایت «آزادی» خواهان حرکتی عمومی برای مقابله با این مشکل شد و از سکوت جامعه مدنی گلایه کرد:
«شاید دست اندرکاران کشور ما به عنوان تنها کشور دنیا و البته تنها کشور مسلمان دنیا این ویژگی‌ها را درباره زنان داشته باشد اما مردم را چه شده است؟ از خودم می‌پرسم آیا همین فوتبالیست‌ها نمی‌توانند یک مقاومتی کنند و مثلا بگویند که ما بازی نمی‌کنیم. نمی‌دانم می‌شود این کار را کرد یا خیر اما بالاخره وجود یک حرکت‌هایی از جانب مردم لازم است. به نظرم من حداقل مادامی که واکنش مردم به این مقولات جدی نشود، این رویه ادامه پیدا می‌کند.»
در چند سال اخیر بازداشت زنان به بهانه بدحجابی یا اعتراض به حجاب اجباری بیشتر شده است و تعدادی از زنان معترض احکام سنگین زندان دریافت کرده‌اند و در زندان به سر می‌برند. در روزهای گذشته اعلام شد که صبا کرد افشاری، به دلیل همین اعتراضات به ۲۴ سال زندان محکوم شده است.
نظرها
ali
اینجا تونس نیست که با خودسوزی یک نفر انفلاب بشه , اینجا ایرانه که جمهوری اسلامی تمام انسانیت , احساسات , عواطف انسانی و اتحاد ملی رو در هم شکسته و از بین برده . از یک سری مردم ترسو و مترسک نما که تو سری خور بار اومدن چه انتظاری برای آزادی میشه داشت ؟ از پرنده ای که به قفس خو کرده چه انتظار رهایی میشه داشت ؟