آزادی یک شهروند ایرانی در استرالیا همزمان با آزاد شدن دو تبعه استرالیا در ایران
تنها چند ساعت پس از آزادی زوج جهانگرد استرالیایی زندانی در ایران، رضا دهباشی، دانشجو و شهروند ایرانی محبوس در استرالیا هم آزاد شده و به ایران بازگشته است.
تنها چند ساعت پس از انتشار خبر آزادی جولی کینگ و مارک فیرکین، زوج جهانگرد استرالیایی زندانی در ایران، رضا دهباشی، دانشجو و شهروند ایرانی محبوس در استرالیا هم آزاد شده است.
بنا بر اعلام صدا و سیمای جمهوری اسلامی، رضا دهباشی که پیشتر به اتهام ارسال تجهیزات پیشرفته نظامی به ایران در استرالیا بازداشت شده بود، روز شنبه ۱۳ مهر ماه/ پنجم اکتبر آزاد شده است.
او چند ساعت پس از انتشار خبر آزادی دو شهروند استرالیایی که در ایران زندانی بودند، آزاد شد.
رسانههای داخلی رضا دهباشی را دانشجوی مقطع دکترا در دانشگاه کوئینزلند استرالیا معرفی کردهاند که ۱۳ ماه پیش به اتهام «تلاش برای کمک به سیستم دفاعی ایران» بازداشت شده.
خبرگزاری مهر نوشته است که دهباشی «سرانجام با پیگیری دستگاه سیاست خارجی» آزاد و از طریق فرودگاه بینالمللی «امام خمینی» به ایران بازگشته است.
در گزارش مهر آمده است:
«دهباشی از نخبگان علمی کشور است که شهریور ماه سال گذشته از سوی سیستم قضایی استرالیا به اتهام تلاش برای ارسال تجهیزات نظامی آمریکایی به ایران بازداشت شده بود. این نخبه عملی کشورمان در هنگام بازداشت مشغول تحقیق در مورد ساخت یک دستگاه تشخیص سرطان پوست بود.»
گفته شده که دستگاه قضایی استرالیا قصد داشته است دهباشی را به آمریکا تحویل دهد که «با پیگیریهای مستمر دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی» سرانجام حکم آزادی او صادر شده است.
در جزییات بیشتر که در باره این ماجرا منتشر شده آمده است که رضا دهباشی متهم بوده بدون سفر به آمریکا اقدام به خرید و ارسال «تجهیزات راداری پیشرفته نظامی» از طریق دوبی به ایران کرده است. رادارهایی که برای شناسایی موشک و جنگندههای رادارگریز استفاده میشود.
این شهروند ایران با رد اتهامهای وارده، دلیل دستگیری خود را استناد به چند ایمیل مربوط به سال ۲۰۰۸ دانسته که به یک سوءتفاهم انجامیده است.
از سوی دیگر اما ماریس پاین، وزیر امور خارجه استرالیا روز شنبه پنجم اکتبر/ ۱۳ مهر ماه اعلام کرد که دولت ایران این زوج استرالیایی را که چند ماه پیش در ایران بازداشت شده بودند، رفع اتهام و آزاد کرده است:
مقامات سیاسی ایران و استرالیا تاکنون درباره دلایل همزمان شدن آزادی این زندانیان اظهار نظری نکردهاند؛ گرچه به نظر میرسد
گفتوگوهای ماریس پاین، وزیر امور خارجه استرالیا با محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران در روزهای اخیر به «تبادل این زندانیان» میان دو کشور منجر است.
در ماههای گذشته مساله تبادل زندانیان بین ایران و کشورهایی که شهروندان ایرانی در آنجا زندانی هستند مطرح شده است.
محمدجواد ظریف اردیبهشت ماه سال جاری اعلام کرد به مقامات آمریکایی پیشنهاد تبادل شهروندان زندانی دو کشور را داده است.
خبرگزاری دولتی جمهوری اسلامی (ایرنا) روز چهارم اردیبهشت ماه به نقل از ظریف نوشت:
«در آمریکا و در اروپا ایرانیانی هستند که در زندانند چون آمریکا به آنها اتهام نقض تحریمها را زده است. اتهام آنها ارسال تجهیزات هواپیمای مسافربری و نه جت بوده است. ما مترجم داریم که در استرالیا در زندان است و در زندان بچهدار شده است.»
ظریف پیشتر نیز در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره سرانجام پرونده نازنین زاغری، شهروند دو تابعیتی زندانی در ایران گفته بود از شرایط نازنین زاغری در زندان ناراحت است اما هیچکس از زن ایرانی که در استرالیا در زندان است چیزی نمیگوید.
اشاره او به نگار قدس کنی بود که پس از استرداد به ایالات متحده در روزهای گذشته آزاد شده و به ایران بازگشته است.
نظرها
بهمن
جمهوری اسلامی با بازداشت شهروندان کشورهای غربی و گروگان گرفتن آنها قصد دارد تا نیروهای خود را که به اسارت گرفته شده اند آزاد کند. این روش شاید در نگاه اول بسیار ناجوانمردانه به نظر برسد، اما باید گفت که این کشورها حاضرند شهروندانشان را در ازای پولهای کلانی که مزدوران جمهوری اسلامی به بانکهای آنها وارد می کنند، به خطر بیاندازند. قطعاً مأموران امنیتی کشورهای مقصد بخوبی از حسابهای بانکی پر و پیمان مزدوران جمهوری اسلامی خبر دارند، آنها خود را به کوری و کری می زنند، تا اینکه از میان 100 تای آنها قرعه بنام یکی می افتد. و برای ابراز دوستی به آمریکا آن یک مزدور را گرفته و در بوق و سرنا می کنند. در حالیکه هزاران حساب بانکی متعلق به مزدوران دیگر ج.ا در آن کشورها همچنان در حال فعالیتند. تکلیف جمهوری اسلامی که روشن است؛ یک دولت تروریست، با سپاهی تروریستی که بزرگترین دشمن مردم خود است. اما افرادی مانند آن دو استرالیایی باید پس از بازگشت به کشور از دولتهای خود بدلیل مماشات با جمهوری اسلامی شکایت کنند. اخبار فراوانی این روزها از رفت و آمد های امثال قالیباف و سایر جنایتکاران به استرالیا پخش می شود، این درحالیست که راه رسیدن به استرالیا برای مردم عادی از جزیره مانوس پاپوآ گینه نو میگذرد. استرالیا تنها کشور در میان سایر کشورها نیست که منابع مالی غارت شده مردم ایران در بانکهای آن جا خوش کردهاند. آنها باید به مردم خود که در خطر گروگان گرفته شدن در سفر به ایران قرار دارند، توضیح دهند که چرا چنین میکنند.