قدرت‌های اروپایی: برنامه موشکی ایران «مطابق» قطعنامه شورای امنیت نیست
فرانسه، آلمان و بریتانیا در نامه‌ای به آنتونیو گوترش از دبیرکل سازمان ملل خواستند شورای امنیت را در جریان برنامه موشکی ایران قرار دهد.
جانسون، مرکل و مکرون: سران سه قدرت اروپایی
فرانسه، آلمان و بریتانیا، سه قدرت اروپایی که هنوز خود را به توافق هسته‌ای با ایران متعهد می‌دانند، در نامه‌ای به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل اعلام کردند ایران موشک‌های بالستیک با توانایی حمل کلاهک هسته‌ای میسازد و به این ترتیب برنامه موشکی ایران با قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل را مطابقت ندارد.
قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت که در تیر ۹۴ بعد از مذاکرات برجام به تصویب رسید، در پیوست دوم از ایران درخواست کرده که فعالیت‌های خود برای طراحی و آزمایش موشک‌های بالستیک با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را متوقف کند.
قطعنامه ۲۲۳۱ تحریمهای هسته‌ای علیه ایران را لغو می‌کند اما در همان حال به ایران اجازه ساخت موشک با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را نمی‌دهد. عدم اجرای این پیوست الزاماً از نظر حقوقی به معنای نقض برجام نیست.
نمایندگان تروئیکای اروپایی در نامه خود به آنتونیو گوترش از دبیرکل سازمان ملل خواسته‌اند در گزارش بعدی خود به شورای امنیت اطلاع دهد که برنامه موشک‌های بالستیک ایران «مطابق» با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت نیست. در این نامه سه کشور اروپایی چهار نمونه هم از برنامه‌های موشکی ایران با قابلیت حمل موشک‌های بالستیک ذکر کرده‌اند. موشک‌های ماهواره‌بر ایرانی، برای مثال ماهواره‌بر سیمرغ و سفیر ممکن است قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را هم داشته باشند.
شهریور سال جاری ایران در تدارک پرتاب موشک سفیر با یک ماهواره کوچک بود، اما این موشک به‌هنگام پرتاب در «پایگاه فضایی خمینی» در جنوب سمنان منفجر شد.
۲۵ دی سال گذشته وزیر ارتباطات اعلام کرد یک موشک حامل ماهواره «پیام» به فضا پرتاب شده، اما این موشک به سرعت کافی نرسید و ماهواره آن هم نتوانست در مدار زمین قرار بگیرد. ۱۷ بهمن همان سال هم اعلام شد که ایران خواسته ماهواره‌ای به فضا بفرستد اما این پرتاب هم موفق نبوده است. چندی بعد در بهمن سال گذشته روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی به نقل از مقام‌های پیشین و فعلی دولت آمریکا، ادعا کرد که کاخ سفید برنامه محرمانه‌ای برای مقابله با برنامه موشکی جمهوری اسلامی دارد. محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران در مصاحبه با شبکه ان.بی.سی احتمال داده بود که دو پرتاب ناموفق ماهواره ممکن است به تلاش‌ها برای خرابکاری آمریکا در برنامه موشکی جمهوری اسلامی مرتبط باشد.
دسامبر سال گذشته، مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا خواهان احیای دوباره تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران برای مقابله با برنامه ساخت موشک‌های بالستیک سپاه پاسداران شده بود. محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران اما بلافاصله در همان زمان در پاسخ گفته بود:
«پرتاب ماهواره‌بر فضایی و یا آزمایش موشکی توسط ایران قطعنامه ۲۲۳۱ را نقض نمی‌کند. این آمریکاست که این قطعنامه را نقض کرده و در موقعیتی نیست که در این زمینه برای کسی داد سخن سر دهد.»
قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل که به‌همراه قرارداد برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) تصویب شد، هرگونه فروش تسلیحاتی به ایران را به مدت پنج سال منع کرده بود. در اکتبر ۲۰۲۰ مهلت پنج ساله و تحریمهای تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران به پایان می‌رسد. پس از اکتبر ۲۰۲۰ ایران می‌تواند از بازار جهانی از جمله از چین و روسیه تسلیحات سبک نظامی خریداری کند. اگر ایران به تعهدات خود در برجام پایبند بماند در سال ۲۰۲۳ هم تحریمهای مربوط به تسلیحات سنگین و موشکی لغو خواهد شد.
ایران تاکنون در چهار گام تعهدات هسته‌ای خود را کاهش داده اما بر اساس آخرین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هنوز توافق هسته‌ای را نقض نکرده است.
بیشتر بخوانید:
نظرها
amir
سال ۸۸ زمانی که من در اروپا بودم از بازتاب گسترده اعتراضات ایران در رسانه های اروپایی واقعا شوکه و مبهوت شده بودم. حتی در شهر کوچکی که من ساکن بودم، روزنامه محلی تمام صفحه آخر را با تصویری تمام قد از ندا آقاسلطان پوشانده بود و هر روز چندین صفحه داخل آن با تصاویر و گزارشهای ایران پر میگردید. تمام برنامه های خبری با اخبار ایران شروع میشد و برنامه های سیاسی و هنری نیز درباره ایران بود (مانند پخش انیمیشن پرسپولیس). روزی نبود که دولتمردان و سیاسیون اروپایی سرکوب اعتراضات در ایران را محکوم نکنند و تظاهراتی سازمان یافته در شهرهای اروپا در حمایت از اعتراضات ایران انجام نگیرد. اما اعتراضات اخیر (آبانماه ۹۸) که به مراتب بزرگتر از سال ۸۸ بود و با کشتارهای وحشتناک و قطع سراسری اینترنت همراه شد، هیچ پوشش خبری در رسانه های اروپایی نداشته؛ آنگونه که وقتی با یکی از دوستان در اروپا صحبت میکردم با تعجب میپرسید: کی؟ چند سال پیش را میگویی؟ چرا ما چیزی نشنیدیم؟ تاکنون هیچ یک از دولتهای اروپایی حتی تلویحا نیز سرکوب خونین اعتراضات ایران را محکوم نکرده و این در حالی است که حمله به کنسولگری ایران در نجف بارهای توسط دولتهای اروپایی (بویژه انگلیس) محکوم گردیده. حتی برعکس؛ اروپاییها در اوج کشتارها بسرعت قطعنامه ای برعلیه تحریمهای آمریکا در سازمان ملل به تصویب رساندند و تلاش نمودند که این اعتراضات را به گردن آمریکا بیاندازند. حتی پس از پایان سرکوب نیز با پیوستن ۶ کشور دیگر اروپایی به اینستکس، اتحادیه اروپا حمایت کامل خود از رژیم را صراحتا بیان نمود. - به نظر شما دلیل این تفاوت فاحش و سیاست دوگانه اروپا در قبال اعتراضات سال ۸۸ و ۹۸ ایران در چیست؟ پاسخ به این سوال حقایق بسیاری از عمق روابط پنهانی اروپا با رژیم جمهوری اسلامی را آشکار میسازد.
reza
مطمئن باشید که این حاصل توافقات پنهانی در نشست ناتو است. اروپایی ها قول داده اند که برنامه موشکی ایران را مهار کنند و آمریکا نیز قبول کرده که در آنصورت پایش را از گلوی رژیم برخواهد داشت. مردم بیچاره ایران نیز وسط بازی کثیف ابرقدرتها تقریبا هیچ حساب میشوند.
نقی
خطاب به کاربران گرامی امیر و رضا در کمال احترام مقداری از این عدم پوشش خبری نیز به جامعه ایرانیان دیاسپورا برمی گردد. پر واضح است که خارج از کشور ما از امکانات, ظرفیتها و آزادی هایی برخوردار هستیم که در داخل موجود نیست. در اروپا, آمریکای شمالی, آسیا, استرالیا,... ایرانیان می باید تا حد ممکن با رسانه های مترقی در تماس دائم بوده و پوشش خبری فراهم کنند. و همچنین با برگزاری شبهای همبستگی, تظاهرات و راه پیمایی, و سازماندهی کارزارهای اعتراضی علیه کشتار و شکنجه هزینه دست بردن به جان دستگیر شدگان اعتراضات اخیر برای رژیم را افزایش دهند.