تنش نظامی ایران و آمریکا: آیا کسی برنده شد؟
پس از اقدامات نظامی متقابل، تهران و واشنگتن هر دو اعلام پیروزی کردند. چکیده دو تحلیل از روزنامه نیویورک‌تایمز، نزدیک به لیبرال‌ها و نشریه واشنگتن‌اگزمینر، متعلق به محافظه‌کاران آمریکایی دراین‌باره.
ترامپ در حال سخنرانی درباره حمله ایران به پایگاه‌های آمریکا در عراق، هشتم ژانویه ــ Win McNamee/Getty Images/AFP
ارتش ایالات متحده هفته گذشته قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس پاسداران انقلاب اسلامی را در حوالی فرودگاه بغداد کشت. جمهوری اسلامی بامداد چهارشنبه ۱۸ دی با شلیک موشک به دو پایگاه نیروهای آمریکایی در عراق دست به تلافی‌جویی زد. هیچ سرباز آمریکایی‌ای کشته نشد و پس از آن هر دو طرف اعلام پیروزی کردند و از تمایل به تنش‌زدایی گفتند. اما آیا کسی پیروز شد؟
در ادامه، چکیده دو تحلیل از روزنامه نیویورک‌تایمز، نزدیک به لیبرال‌ها و نشریه واشنگتن‌اگزمینر، متعلق به محافظه‌کاران آمریکایی را خواهیم خواند.
▪️ترامپ و ایران آتش نزاع را خفه کردند یا آینده را؟ ــ توماس ال فریدمن
توماس ال فریدمن، ستون‌نویس سرشناس نیویورک‌تایمز یادداشت‌اش در واکنش به تنش‌های ایران و آمریکا را چنین آغاز می‌کند:
«وقتی عقب می‌نشینم و با فاصله به آخرین درگیری پرزیدنت ترامپ و رهبر جمهوری اسلامی، آیت‌الله علی خامنه‌ای نگاه می‌کنم، برایم آشکار می‌شود که آنچه روبروی ماست، دعوای دو مرد کچل بر سر شانه است».
به باور فریدمن، هیچ یک از آنها نباید به دنبال برتری بر سر کشور سومی مثل عراق باشند و «هیچ رهبر عاقلی نباید بخواهد به هدف سلطه بر خاورمیانه دست یابد، زیرا تنها چیزی که در این میان می‌بری، صورت حساب هزینه‌های بیشتر است. خلاصه، این همه‌اش هیاهوی بیش از حدی است که چیزهای اندکی را تغییر خواهد داد».
فریدمن غیروطن‌دوست‌خواندن منتقدان اقدام ترامپ را «خنده‌دار» و «رقت‌برانگیز» خوانده و در عین حال می‌گوید مشاهده دهها هزارتن در تشییع جنازه سلیمانی، عامل کشتار و تخریب در منطقه را هم «گریه‌دار» و «رقت‌برانگیز» است و می‌پرسد: «چه زمانی این بلاهت متوقف خواهد شد؟»
فریدمن با اشاره به اهمیت «داده‌ها» و سرمایه‌گذاری و مدیریت و دستکاری در آنها می‌گوید که هم خامنه‌ای و هم ترامپ ادعای پیروزی می‌کنند: دومی به خاطر کشتن قاسم سلیمانی و اولی به خاطر پرتاب ۲۲ موشک به دو پایگاه آمریکا در عراق که به نوشته تحلیلگر نیویورک‌تایمز، «برای حفظ وجهه‌اش بود». او سپس می‌پرسد: «اما بیایید به دقت ببینیم هر یک از طرفین واقعاً چه چیزی "برده‌اند"».
به باور فریدمن، ترور سلیمانی قواعد مشترک بازی سالیان بین تهران و واشنگتن، یعنی اینکه رهبران هم را نکشید، زیر پا گذاشت و به همین دلیل شاید بازدارندگی بیشتری برای ایالات متحده به بار آورده است: «رهبری ایران حالا باید فرض کند که ترامپ دیوانه است و حتی می‌تواند شدیدتر و پیش‌بینی‌ناپذیرتر در واکنش به تلافی‌جویی بیشتر ایران دست به عمل بزند».
فریدمن ترامپ را نخستین رئیس‌جمهوری می‌داند که ایرانی‌ها نمی‌توانند در دیوانه‌بازی از او پیشی بگیرند و همین جانشینان سلیمانی را به مخفی‌کاری و تمهیدات امنیتی بیشتر واخواهد داشت.
ستون‌نویس نیویورک‌تایمز اما چنین ادامه می‌دهد: «همان زمان که ترامپ شاید فکر کند در دیوانه‌بازی ایرانی‌ها را برده، چنین تصوری در درازمدت توهم است. ترامپ بر خلاف رهبر ایران با قدرت کنگره، قانون اساسی، مطبوعات آزاد، معیارهای رفتاری آمریکایی و انتخابات پیش رو محدود خواهد شد.»
فریدمن نتیجه می‌گیرد که ایران می‌تواند همان کاری را با ترامپ بکند که با جیمی کارتر کرد: او را با انجام عملیات‌های کوچک علیه غیرنظامی‌ها یا سربازان آمریکایی در خاورمیانه به تلافی‌جویی و ورود به آشوب این منطقه بکشاند.
به باور فریدمن پیروزی‌های فعلی در کوتاه‌مدت موضع خامنه‌ای و ترامپ را تقویت خواهد کرد اما تنها چیزی که به سود منافع بلندمدت هر دو طرف است، احیای برجام خواهد بود.
ستون‌نویس نیویورک‌تایمز اما به آینده امیدی ندارد، تصور نمی‌کند که ترامپ به گفته او «شجاعت سیاسی» سازش با ایران را داشته باشد و به ترامپ پیشنهاد می‌کند که ایران را تهدید کند همه نیروهایش را از منطقه خارج خواهد کرد تا تهران به تنهایی در برابر جنبش‌های سنی اسلام‌گرا بایستد.
▪️ ترامپ حق دارد پس از نمایش حفظ وجهه ایران، اعلام پیروزی کند و خویشتن‌داری نشان دهد ــ شورای سردبیری واشنگتن‌اگزمینر
هفته‌نامه و وبسایت خبری محافظه‌کار «واشنگتن‌اگزمینر» در سرمقاله‌ای به تنش‌ها بین ایران و آمریکا واکنش نشان داده و آن را یک پیروزی برای دونالد ترامپ خوانده است:
«پرزیدنت ترامپ چهارنشبه حق داشت که اعلام پیروزی کند و با پرهیز از یک واکنش نظامی عمده به آنچه به درستی اقدام حفظ وجهه ایران ارزیابی کرده بود، خویشتن‌داری نشان دهد. ترامپ با کشتن قاسم سلیمانی، رهبر تروریست ایران ضربه بزرگی به این کشور زد، بدون آنکه تلفاتی برای آمریکا به بار بیاید.»
واشنگتن‌اگزمینر از زاویه خود به کارنامه سلیمانی به عنوان معمار استراتژی منطقه‌ای ایران می‌نگرد و می‌نویسد: «او جانشینی نداشت.»
به نوشته این نشریه محافظه‌کار، ترامپ بر خلاف ادعای منتقدانش بر آتش تنش‌ها نیفزود بلکه بازدارندگی بیشتری علیه ایران و شبه‌نظامیان شیعه‌اش آفرید.
این نشریه با اشاره به پاسخ ایران و هدف قرار دادن پایگاه‌هایی که سربازان آمریکایی در آنها برای محافظت از خودشان آماده شده بود، هشدار می‌دهد که شاید پاسخ نظامی ایران هنوز تمام نشده باشد و گروه‌های نیابتی‌اش عملیات‌های بیشتری در طول زمان انجام دهند، اما «این اقدام بزرگ رژیم بود، با تبلیغاتی عظیم برای مصرف داخلی».
واشنگتن‌اگزمینر سرمقاله را چنین به پایان می‌رساند:
«مواضع سیاست خارجه ترامپ پیش از این به عنوان مواضعی غیرمنسجم به نقد کشیده می‌شد. اما اقدامات اخیرش در قبال ایران منسجم‌ترین بروز انگیزه او برای نشان‌دادن قدرت در عرصه سیاست خارجه و همزمان پرهیز از جنگ‌های دنباله‌دار است.»
نظرها
برنده
تنش نظامی ایران و آمریکا: آیا کسی برنده شد؟ برنده رسانه های سانسروچی اپوزیسیون هستند که سعی کردند به شیوه رزیمهای دیکتاتوری- انواع نظرات از خواهان صلح تا خواهان جنگ رهایی بخش- ساسنور رکدند. در این چند ماهه حجم عظیم ساسنور، اعتباری نگذاشت برای اپوزیسیون چپی تا راستی از جمهوری خواه تا سلطنت طلب! نعلوم شد پس سرنگون نظام ج.ا. هیچ آلترناتیوی شایسته ای نیست. در این فقط نیروهای استقلال طلب اصیل لاقل به ارمان استقلال و به قول پان ایرانیستها و عوامل ج.ا. به تجزیه طلب متهم میشوند، اصیل ترین نیروی مخالف هستند. لااقل میدانی خواهان نابودی این معضل 2500 ساله منطقه هستند. معضلی دهها ملت نابود شده و صدها قومیت وزبان نابود شدند و پسمانده های فکری فاشیسم آریایی در قالب دیگری ظهور کرده که خواهان همه جهان غیر از خودش است، بدتر از نازیستها!
محمد حسن جنیدی
امریکا با ترور یکی از مقامات ارشد نظامی و ندادن و همچنین اشتباه ایران در سقوط هواپیما ،پیروز این تنش بود .