خبرگزاری هرانا: از سلولهای انفرادی به مثابه ابزاری برای شکنجه و فشار بر زندانیان استفاده میشود
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در تازهترین گزارش خود از زندان رجاییشهر کرج، از گستردگی به کار گرفتن سلولهای انفرادی توسط مأموران امنیتی برای شکنجه و اعمال فشار بر زندانیان خبر داده است.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در تازهترین گزارش خود از زندان رجاییشهر کرج، از گستردگی به کار گرفتن سلولهای انفرادی توسط مأموران امنیتی برای شکنجه و اعمال فشار بر زندانیان خبر داده است.
در این گزارش با یادآوری تشدید استفاده از روشهای اعمال فشار بر زندانیان پس از انتصاب رئیس جدید زندان رجاییشهر آمده است:
«این فشارها در دوره مدیریت اللهکرم عزیزی، رئیس جدید زندان رجاییشهر کرج افزایش چشمگیری داشته است. ضرب و شتم و آزار زندانیان، انتقال به سلول انفرادی، استفاده مداوم از دستبند و پابند در سلولهای انفرادی و شرایط نامناسب بهداشتی از جمله این فشارها هستند.»
در اصل ۳۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اعمال هر گونه شکنجه و فشار برای گرفتن اقرار و کسب اطلاع بر زندانی ممنوع اعلام شده اما وجود سلولهای انفرادی برای اعمال فشار بر زندانیان در روند بازجویی و حتی پس از صدور حکم دادگاه، به عنوان امری پذیرفته شده از سوی نهادهای امنیتی و قوه قضاییه ایران تلقی میشود.
در قانون مجازات اسلامی هیچگونه بند و مادهای که به وضوح در مورد ممنوعیت استفاده از سلول انفرادی توضیحی داده باشد، وجود ندارد. استفاده از سلول انفرادی توسط نهادهای امنیتی اغلب برای گسستن زندانیان از دنیای خارج و وادار ساختن زندانی به اقرار است.
به نوشته پایگاه اطلاعرسانی مرکز پژوهشهای مجلس، هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در دی ماه سال ۱۳۸۲ ماده واحده آییننامه اجرایی سازمان زندانها مربوط به استفاده انضباطی از سلول انفرادی به مدت یک ماه را باطل اعلام کرد و از آن زمان استفاده از سلول انفرادی تنها در مواردی خاص و بر طبق نظر دادگاه صالح مجاز شمرده شده است.
در گزارش اخیر خبرگزاری هرانا اما بر استفاده از این روش برای تحت فشار قرار دادن زندانیان در زندان رجاییشهر کرج، از گذشته تاکنون تاکید شده است:
«سلولهای انفرادی در زندان رجایی شهر کرج پیش از این برای زندانیان در انتظار اجرای حکم اعدام، یک یا دو هفته پیش از اجرای حکم استفاده میشد. همچنین در مواردی به صورت تنبیهی، زندانیانی که اقدام به اعتصاب غذا کرده بودند به جهت ایجاد فشار و شکستن اعتصاب به انفرادی منتقل میشدند یا در صورت بروز درگیری فیزیکی، افراد مرتبط به انفرادی انتقال داده میشدند.»
در این گزارش همچنین با ذکر اسامی رئیس و معاونان امنیتی زندان رجاییشهر، به تشدید این نوع از فشارها بر متهمین محبوس در این زندان اشاره شده و آمده است:
«با تغییر مدیریت زندان، از این سلولها به عنوان اهرم فشار به منظور ترغیب زندانیان برای خبرچینی و گزارشدهی از روند زندگی سایر محبوسین استفاده میشود. اللهکرم عزیزی، رئیس زندان رجاییشهر کرج، حسن قبادی و ولی محمدی، معاونان زندان و محمدی، رئیس حفاظت اطلاعات زندان رجاییشهر به برخی از زندانیان با جرائم خشن پیشنهاد خبرچینی و گزارشدهی دادهاند و در پی رد این پیشنهاد، این افراد با دستبند و پابند به سلول انفرادی منتقل شدهاند.»
بر اساس گزارشهای متعددی که از سوی نهادهای حقوق بشری در خصوص نقض گسترده حقوق بشر در زندانهای ایران منتشر شده است، دستگاههای قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی با نادیده گرفتن حقوق مسلم زندانیان عادی و سیاسی همواره از انتقال زندانیان و بازداشت شدگان به سلولهای انفرادی برای اعمال فشار بر آنها استفاده کردهاند.
مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقهای بینالمللی که از سوی جمهوری اسلامی نیز پذیرفته شده است به روشنی یادآور میشود که هر فرد دارای حیثیت و کرامت ذاتی انسانی بوده و باید از حق آزادی و امنیت برخوردار باشد. این میثاق همچنین دولتهای امضا کننده را ملزم میکند که حق به کار بردن هر گونه شکنجه یا رفتار ظالمانه، ضد انسانی یا تحقیرآمیز علیه شهروندان خود را ندارند.
در گزارش تازه مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران اما به نقل از خانواده یکی از متهمان محبوس در زندان رجاییشهر آمده است که اللهکرم عزیزی، رئیس این زندان به صراحت زندانیان را تهدید به فشار بیشتر و انتقال آنان به سولهای انفرادی میکند:
«اکنون اکثر سلولها و سوئیتها از زندانیان پر شدهاند. رئیس زندان ضمن تهدید زندانیان به آنها گفته اگر لازم باشد باز هم سلول انفرادی درست میکنیم تا از شما در آنجا پذیرایی شود. در حال حاضر زندانیان زیادی با یک دست لباس و بدون لوازم گرمایشی و پتو در سلولها هستند. به دستور عزیزی، رئیس زندان، زندانیان را پیش از ورود به سوئیتها در جایی که دوربین نباشد به طور کامل لخت میکنند و مورد ضرب و شتم قرار میدهند. بعضی از ساکنان این سلولها از شدت سرما و گاها گرسنگی طولانی، بیمار شده و دارو نیز به آنها نمیدهند.»
نقض گسترده حقوق بشر از سوی حکومت جمهوری اسلامی بیش از چهار دهه است همواره مورد انتقاد سازمانهای حقوق بشری داخلی و بینالمللی قرار داشته است.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سالهای اخیر قطعنامههایی در محکومیت روند نقض حقوق بشر در ایران صادر کرده است.
نظرها
نظری وجود ندارد.