گیر افتادن هزاران پناهجو در مرز ترکیه و یونان
اردوغان ادعا کرده که بیش از ۱۸ هزار پناهجو موفق شده‌اند وارد اروپا شوند، اما شواهد حاکی از گیر افتادن هزاران نفر در منطقه بی‌طرف میان ترکیه و یونان است.
پناهجویان گرفتار در مرز ترکیه و یونان / عکس از جواد عباسی توللی
همین حالا هزاران پناهجو در منطقه بی‌طرف میان ترکیه و یونان گیر افتاده‌اند. ترکیه اعلام کرده که مرزهایش با اروپا را گشوده است، اما گزارشها حاکی از آن است که تنها گروه‌های کوچکی از پناهجویان موفق به عبور از مرز شده‌اند و مرزبانان یونانی برای جلوگیری از ورود پناهجویان به گاز اشک‌آور و نارنجک نورزا متوسل شده‌اند.
رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه شنبه ۲۹ فوریه/ ۱۰ اسفند ادعا کرد که از پنج‌شنبه شب و به محض بازشدن مرزها با اروپا بیش از ۱۸ هزار پناهجو موفق شده‌اند وارد اروپا شوند. اما شواهد موجود نشان می‌دهد که مرزبانی یونان بسیاری از آنها را با توسل به گاز اشک آور و نارنجک نورزا عقب نگه داشته است.
اردوغان پیش از این بارها تهدید کرده بود که ممکن است مرزهایش را برای خروج پناهجویان به سمت اروپا باز کند. اروپا و ترکیه در سال ۲۰۱۶ توافقی را امضا کردند که به موجب آن این کشور در ازای دریافت کمک مالیِ اتحادیه اروپا جلوی حرکت پناهجویان به غرب را بگیرد.
به گزارش روزنامه «گاردین»، رئیس‌جمهوری ترکیه شنبه در استانبول تاکید کرد که مرزها باز خواهند ماند: «ما این درها را در مدت آتی نخواهیم بست و این کار ادامه دارد. چرا؟ چون اتحادیه اروپا باید به وعده‌هایش عمل کند. ما نباید از این همه پناهجو مراقبت کنیم و غذایشان را فراهم کنیم.»
اردوغان شکایت کرد که مبالغ وعده داده شده به ترکیه برای حمایت از پناهجویان به کندی پرداخت می‌شوند، و گفت که از آنگلا مرکل صدراغظم آلمان خواسته است که پول‌ها را مستقیم برای دولت او بفرستد.
اما به نظر می‌رسد تغییر رویکرد اردوغان به این قصد صورت گرفته تا اتحادیه اروپا و ناتو را به حمایت از کارزار نظامی آنکارا در ادلب مجاب کند. ادلب آخرین سنگر شورشیان سوری است که هزاران سرباز ترکیه از آنها در برابر پیش‌روی رژیم بشار الاسد و حملات هوایی روسیه حمایت می‌کنند.
حمله رژیم سوریه به ادلب موجب شده که نزدیک به یک میلیون آواره سوری به سمت مرز ترکیه حرکت کنند. موضوعی که آنکارا را نگران افزایش جمعیت پناهجویان در این کشور کرده است.
همچنین ارتش ترکیه پنج‌شنبه شب در حملات هوایی رژیم در استان ادلب ۳۳ نیروی خود را از دست داد. این بزرگ‌ترین تلفات ارتش ترکیه از زمان دخالت این کشور در سال ۲۰۱۶ در سوریه بوده است. بعد از این ضربه بزرگ بود که رئیس‌جمهوری ترکیه اعلام کرد مرزها به روی پناهجویان باز خواهد شد.
واکنش کشورهای اروپایی
روز جمعه پلیس، گارد ساحلی، و مرزی ترکیه دستور گرفتند که دیگر جلوی عبور پناهجویان و مهاجران به یونان و بلغارستان را نگیرند.
اما مهاجران که قصد ورود به یونان را داشتند گزارش دادند که به محض عبور از مرز با گاز اشک‌آور و نارنجک نورزا مواجه شدند.
مقامات یونان گفته اند که ۵۲ کشتی جنگی و نگهبانی را برای دیده‌بانی در مناطق نزدیک لسبوس و سایر جزایر دریای اژه بسیج کرده اند. این نمایش قدرت برای بازگرداندن مهاجرانی انجام می‌شود که از راه دریا سعی می‌کنند خود را به یونان برسانند. بلغارستان نیز گفته است که هزار سرباز دیگر را به مرز با ترکیه فرستاده است.
شنبه صبح گزارش شد که وزش باد شدید در لسبوس مانع رسیدن قایق‌ها خواهد شد اما هزاران مهاجر و پناهجوی دیگر که ظاهراً اغلب آنها افغانستانی هستند، خطر را به جان خریدند.
خبرگزاری «اسوشیتدپرس» گزارش داده است که روز شنبه گروه‌های کوچکی موفق شده‌اند خود را یونان برسانند. بیشتر آنها از افغانستان و بیشتر مرد بوده‌اند، اما در میان آنها تعدادی خانواده و کودک نیز به چشم می‌خورد. این گروه‌ها در طی شب در ساختمان‌های رها شده و آلونک‌های کوچک مناطق ییلاقی یونان پناه گرفته‌اند و سپس راه خود را به شمال یونان ادامه داده‌اند.
علی نیکاد، پناهجوی ۱۷ ساله ایرانی که با گروهی از دوستانش خود را شبانه به یونان رسانده گفته است: «فهمیدیم که مرز باز شده و به ان سمت حرکت کردیم. اما بعد دیدیم که بسته است. سوراخی در حصار مرزی پیدا کردیم از آنجا رد شدیم.»
نیکاد گفت که دو ماه در ترکیه بوده و امیدوار بوده که بتواند عموی خود را در یونان ملاقات کند.
بسیاری از کسانی که موفق شدند از مرز رد شوند، دستگیر شده و آنها را در ون‌های سفید برده‌اند.
بیش از ۳,۵ پناهجوی سوری در ترکیه حضور دارند، و علاوه بر آن بسیاری دیگر از مردم جنگ‌زده و فقرزده آسیا، آفریقا و خاورمیانه آنجا ساکن شده‌اند. مرزهای ترکیه با اروپا به ازاری یک قرار داد ۵,۲ میلیارد پوندی در سال ۲۰۱۶ بسته شد. پیش از بسته شدن مرزها بیش از یک میلون پناهجو از راه زمینی وارد اروپا شدند.
حال اردوغان با عوض کردن سیاستش ادعا کرده است که تعداد پناهجویان ورودی به اروپا، روز شنبه می‌تواند به ۳۰ هزار نفر برسد.
او همچنین گفت که از ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه خواسته که به حمایت‌های خود از بشار الاسد خاتمه دهد تا ترکیه بتواند آسان‌تر با نیروهای اسد بجنگد.
اردوغان گفت «ما برای رفتن به سوریه (از جانب اسد) دعوت نشدیم. مردم سوریه ما را دعوت کردند . قصد نداریم قبل از اینکه مردم سوریه بگویند کار تمام است، از آنجا خارج شویم.»
درگیری‌ها میان رژیم سوریه و ترکیه بالا گرفته است. در ساعات پایانی روز جمعه، ۲۸ فوریه/ ۹ اسفند، حملات ترکیه در شمال غربی سوریه به کشته شدن ۹ عضو حزب‌الله و زخمی شدن ۳۰ نفر دیگر منجر شده است. همزمان وزارت دفاع ترکیه از کشته شدن یک سرباز این کشور و زخمی شدن دو نفر دیگر بر اثر حملات رژیم سوریه خبر داد.
وزارت خارجه روسیه شنبه ۲۹ فوریه/ ۱۰ اسفند گفت که دو طرف این هفته برای کاهش تنش‌ها در ادلب توافق کردند؛ گرچه اقدامات نظامی ادامه می‌یابد.
ناتو به درخواست ترکیه جلسه اضطراری تشکیل داد، اما هیچ کمک فوری به این کشور پیشنهاد نداد و تنها پیشنهاد کرد که سامانه دفاع هوایی آنکارا را تقویت کند.
آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل خواستار آتش‌بس فوری شد و گفت که خطر افزایش تنش‌ها هر ساعت بالا می‌گیرد و این غیرنظامیان هستند که باید بدترین هزینه آن را پرداخت کنند.
نظرها
حقیقتگو
مدت های مدیدی است که پیمان ناتوی کنونی که بعرازفروپاشی شوروی و ضمیمه شدن کشورهای بلوک شرق اروپا به کشورهای بلوک غرب است چه علنی وچه غیرعلنی درصدد اخراج ترکیه ازپیمان ناتوی کنونی است زیراکه کشورمسلمان ترکیه درجمع کشورهای مسیحی عضو ناتوی کنونی خلاف نژادبرتران اروپائی است ...اروپائی هرانچه درسوریه برعلیه مردم سوریه وباعث بیش چند صدهزارکشته و فرار صدها هزار مردم سوریه شد تنها با با تهدیدهای میکروفنی وتبلیغاتی جواب داد و زیرا که دربدرشدن مردمان سوریه ای دراروپا منافعی داشت وآنهم مشاغلی که اروپائی های امروزه خواهان چنین مشاغلی نبوده ونیستند ..واحزاب افراطی ودست راستی هم ازچنین موهبتی بهره بردند و به مجلس ها راه یافتند...اروپائی ها هم دردوران جکومت پهلوی ازرفاه و آزادی مردم ایران برعلیه حکومت پهلوی شکوه مند حسودانه بودند که آنچه حکومت پهلوی برای رفاه و ساخت وسازوپیشرفت مردم ایران وپولهای نفتی درحقیقت به اروپائی ها تعلق دارد و خاندان پهلوی هم به این دلیل دیکتاتور بودند و اروپا هرآنچه توانست کرد که حکومت پهلوی را به سقوط بکشاند که موفق هم شد..حالا تاریخ دوباره تکرارمیشود که اروپائی ها چشم دیدن رفاه وازادی مردم ترکیه را ندارند و هرانچه که بی ثباتی و درهم کوفتن ترکیه منجر شود انجام داده ومیدهند خوشحالشان می کند..ودرحقیقت محض کشتتردرسوریه وروان شدن هزاران مردم سوریه آواره و آس وپاس به ترکیه را به فال نیک می گیرند...بهمین دلیل است که اروپا ا بطورعمدی ترکیه مسلمان را درمقابل روسیه وبشاراسد تنها گذاشت است !!!
سکوت نهادهای به اصطلاح مدافع حقوق بشر ننگین و شرم آور است.
اردوغان جنایت می کند. اتحادیه اروپا و غرب سکوت و حمایت می کند. آیا شما تحمل دیدن این صحنه های دلخراش را دارید ؟ آیا شما تحمل شنیدن ضجه این مادران را دارید ؟ آیا بشریت این جنایت را هضم می کند ؟ سکوت سازمان ملل و نهادهای به اصطلاح مدافع حقوق بشر ننگین و شرم آور است.
جنایت علیه بشریت
یک فاجعه انسانی در میان سکوت نهادهای بین المللی به اصطلاح مدافع حقوق بشر در مرز مابین ترکیه و یونان در شرف وقوع است. صنحه های دلخراشی که اردوغان مسبب وقوع آن است. این جنایت علیه بشریت است.
اینجه ممد
جناب "حقیقتگو" این رفاه و آزادی مردم ایران در دوران "شکوهمند" پهلوی آیا شامل: ۱) سیستم تک حزبی رستاخیز و عضویت اجباری تمامی شهروندان ایرانی در این حزب هم می شد؟ ۲) آیا تاسیس "انجمن حجتیه" توسط ساواک بخشی از این "شکوهمندی" ستم شاهی پهلوی بود؟ ۳) اگر یادتان باشد تخریب حلبی آبادهای اطراف تهران و خیزش حاشیه نشینان شهر تهران اولین گام در جریانات ۱۳۵۵-۵۷ بود. آیا برای شما حلبی آبادها نشانهء "رفاه و آزادی" است؟ علاوه بر پرسشن های بالا, مقداری نیز کنجکاو هستم بدانم که به چه دلیلی برخی از مردم ایران هنوز به این بلوغ و رسیدگی روحی, سیاسی نرسیده اند که خودشان را مسئول اعمال, اشتباهات و محدودیت های خود دانسته و همواره باید یک لولو خرخرهء "اروپایی", "آمریکایی", یا "اجنبی" مقصر و بهانه برای اشتباهات مردم ایران باشد. به نظر فخیم شما آیا "نظریهء توطئه" احمقانه ترین و کودکانه ترین شیوهء استدلال و توضیح تاریخ نمی باشد؟ و پرسش آخر اینکه صد و چندی سال جنایات و ژنوسید های ترکیه ای مسلمان علیه ارمنیان, یونانیان, کولی ها, کردها,... "توطئه" اروپاست, یا ناسیونالیزم فاشیستی عثمانی ترک؟
لیست قتل‌عامھای عثمانیھا و دولت فاشیست ترکیه در جغرافیای کنونی ترکیە
لیست قتل‌عامھای عثمانیھا و دولت فاشیست ترکیه در جغرافیای کنونی ترکیە ▪️ قتل عام قسطنطنیه- ۱۸۲۱ ▪️ قتل عام خیوس- ۱۸۲۲ ▪️ تخریب و کشتار پسارا- ۱۸۲۴ ▪️ قتل‌عام آلبانی‌ها- ۱۸۳۰ ▪️ کشتار جمعی حکاری- ۱۸۴۳- ۱۸۴۶ ▪️ کشتار جمعی مسیحیان حلب- ۱۸۵۰ ▪️ کشتار جمعی بلغارهای باتک- ۱۸۷۶ ▪️ کشتار جمعی حمیدیه- ۱۸۹۴- ۱۸۹۶ ▪️ کشتار جمعی هراکلیون- ۱۸۹۸ ▪️ کشتار جمعی آدانا- ۱۹۰۹ ▪️ نسل‌کشی یونانی‌ها- ۱۹۱۳ ▪️ کشتار جمعی فوکایا - ۱۹۱۴ ▪️ نسل کشی ارمنی‌ها- ۱۹۱۴ ▪️ نسل کشی آشوری‌ها- ۱۹۱۴ ▪️ قحطی لبنان- ۱۹۱۵ ▪️ کشتار جمعی طفس- ۱۹۱۸ ▪️ آتش سوزی ازمیر (فاجعە سمورنا)- ۱۹۲۲ ▪️ کشتار جمعی زیلان- ۱۹۳۰ ▪️ کشتار و کوچ اجباری یهودیان در تراکیە (تراس)- ۱۹۳۴ ▪️ قتل عام درسیم- ۱۹۳۷- ۱۹۳۸ ▪️ شورش های استانبول- ۱۹۵۵ ▪️ اشغال قبرس- ۱۹۷۴ ▪️ کشتار جمعی مرعش- ۱۹۷۸ ▪️ کشتار جمعی چوروم ۱۹۸۰ ▪️ کشتار جمعی آمَد (دیاربکر) - ۱۹۸۵ ▪️ کشتار جمعی پنارجک ۱۹۸۷ ▪️ کشتار جمعی باغچه‌لی‌اولر- آمَد (۱۹۸۷) ▪️ کشتار جمعی جزیرە- نوروز ۱۹۹۲ ▪️ کشتار جمعی سیواس- ۱۹۹۳ ▪️ کشتار جمعی باش باغلر- آمَد ۱۹۹۳ ▪️ کشتار جمعی کوشکونار – آمَد ۱۹۹۴ ▪️ کشتار در قیام محلە غازی ۱۹۹۵ ▪️ کشتار جمعی مردین ۲۰۰۹ ▪️ کشتار جمعی روبوسکی- ۲۸ دسامبر ۲۰۱۱ ▪️ کشتار جمعی جزیرە- دسامبر ۲۰۱۵- فوریە ۲۰۱۶
روایتی از کشتار مرعش در سال ۱۹۷۸
روایتی از کشتار مرعش در سال ۱۹۷۸ ◾️کشتار مرعش درحقیقت تلاشی بود برای بیرون راندن کُردهای علوی از مرعش و از ماه ها قبل کلید خورده بود. ▪️ این کشتار ۲ سال پیش از کودتای ۱۹۸۰ و در بحوبحه نزاع میان چپ ها و گروه های نژاد پرستی چون گرگهای خاکستری و اعضای حزب فاشیست MHP (تحت حمایت دولت و ارتش) به وقوع پیوست. این گروه ها برای زمینه‌سازی و کسب حمایت برای حمله به علویها در ترکیه، آنها را کافر و کمونیست خطاب میکردند و آنها را هدف حملات خود قرار می‌دادند. در آپریل ۱۹۷۸ پیر علوی‌های مرعش توسط گرگهای خاکستری به قتل رسید و به موجب آن تنش و درگیری در این شهر بیش از پیش افزایش یافت. به گونه‌ای که در فراغ نیروهای امنیتی بسیاری از کُردها اقدام به تشکیل گاردهایی برای محافظت از محلات خود کردند. ▪️با این حال تنش‌ها در طول تابستان و پاییز به سیاق خود ادامه داشت و هر از چندگاهی گروه‌های فاشیست تلاش میکردند تا به محلات علوی نشین یورش ببرند، با این حال به دلیل عدم حمایت دیگر اقشار مرعش و نبود نیروی کافی موفق نمی‌شدند؛ تا انفجار بمب صوتی در یکی از سینماهای مرعش. در شامگاه ۱۹ دسامبر ۱۹۷۸ و در جریان نمایش فیلم ناسیونالیستی "چه هنگام خورشید طلوع می‌کند؟" با بازیگری "جونیت آرکین" یک بمب صوتی در سالن سینما منفجر شد، با این حال به دلیل مقدار کم مواد منفجره در بمب کسی مجروح نشد، هیچ گروه یا فردی مسئولیت این عملیات را برعهده نگرفت. ▪️با این حال گروه گرگهای خاکستری و حزب فاشیستی حرکت ملی بلافاصله انگشت اتهام را متوجه کمونیست‌ها و علوی‌های شهر کردند و حمله به کُردهای علوی بیش از پیش شدت گرفت. روز بعد از انفجار در سینما گرگهای خاکستری یک کافه متعلق به علویها را منفجر کردند. در ۲۱ دسامبر حملات گروه‌های فاشیستی به محلات علوی نشین افزایش یافت و دو معلم چپ گرای علوی به نام های "حاجی چولاک و مصطفی یوزباشی" در حمله مسلحانه گرگهای خاکستری به قتل رسیدند. علیرغم افزایش حملات مسلحانه ارتش و پلیس کنار ایستاده و تنها نظاره‌گر ماندند. در ۲۲ دسامبر اعضای یک گروه افراطی دانشجویی متمایل به MHP به مسجدی که مراسم ختم دو معلم در آن در حال برگزاری بود حمله کردند و مانع برگزاری مراسم شدند و از آنجا نیز روانه بازار شدند و با تحریک مسلمانان سنی مذهب کُردهای علوی را هدف قرار دادند و سه نفر دیگر را نیز کشتند. ▪️در تمام مدتی که گروه‌های راست افراطی و فاشیست به مسجد حمله کردند و سپس به بازار رفته و دست به غارت و کشتار زدند نیروهای نظامی و امنیتی هیچ اقدامی نکردند. برخی گزارشها حکایت از آن دارد که دولت با درخواست فرماندار مرعش برای اعزام ارتش به شهر مخالفت می‌کند و کنار می‌ایستد. همچون پوگروم استانبول گروه‌های فاشیست در طول هفته با اسپری خانه و مغازه‌های متعلق به شهروندان کُرد علوی را علامتگذاری کرده بودند تا آسیبی متوجه غیر علویها نشود. همزمان در مساجد امامان جماعت در خطبه‌های خود با کافر نامیدن علویها شهروندان سُنی را علیه آنها تحریک میکردند. ▪️در ۲۳ دسامبر کشتار اصلی از ساعات اولیه با حمله اعضا و طرفداران حزب فاشیستی حرکت ملی و گرگهای خاکستری به همراه مسلمانان افراطی سنی به محلات علوی نشیین آغاز و تا پاسی از شب ادامه یافت. در این حملات ده ها تن کشته شده و بیش از ۵ هزار نفر شکنجه و صدها خانه و مغازه نیز تخریب شدند. در ۲۴ دسامبر نیروهای پلیس از شهر خارج شدند. پلیس اعلام کرده بود که این اقدام به منظور ممانعت از درگیری با جمعیت (گروه‌های اسلامگرا و گرگهای خاکستری) صورت گرفته و شهر را عملا در اختیار این گروه‌ها گذاشته و آنها نیز بر شدت حملات خود افزوده و بحران به دیگر شهرها نیز سرایت کرد. ▪️پس از کشتار مرعش عرفان اوزای دینلی(نفر وسط) وزیر کشور و عضو حزب جمهوری خلق همچون گروه‌های فاشیست گروه‌های چپ را عامل کشتار معرفی کرد، اظهارات او منجر به واکنش اعضای حزبش شد و وی را مجبور به استعفا از سمتش کرده و حسن فهمی گونش جای وی را گرفت. پس از سه روز آشوب و کشتار و غارت بولنت اجویت نخست وزیر وقت واحدی از نیروهای ارتش را برای کنترل اوضاع به استان مرعش اعزام می‌کند که این نیروها نیز عملا اقدامی صورت نمی‌دهند. بر پایه آمارهای رسمی در این کشتار 150 نفر جان باختند و 552 خانه و 289 مغازه نیز تخریب شدند. درپی کشتار مرعش، وضعیت در حداقل ۱۳ استان دیگر نیز بحرانی شد و گروه‌های اسلامگرا و فاشیست علویان را هدف حملات خود قرار دادند. دولت برای پایان دادن به این بحران در بسیاری از مناطق مقررات منع رفت و آمد برقرار و نیروهای ارتش را مستقر کرد. ▪️شیحو دمیر از شاهدان این قتل عام می‌گوید: رئیس پلیس مرعش در آن زمان عبدالقادر آکسو (وزیر کشور در خلال سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۷) بود. قتل عام توسط سازمان اطلاعات و امنیت ملی میت، حزب حرکت ملی و اسلامگراها سازماندهی شده بود. به محض اطلاع از قتل عام، به سمت مرعش رفتم.صبح رفتم به بیمارستان دولتی و با پرستاری که آنجا میشناختم ملاقات کردم. وقتی که من رو دید جا خورد: "شیحو از کجا آمده ای؟ همه را کشتند. حداقل ده نفر را که جراحات سبکی داشتند را از طبقه همکف بیمارستان بیرون بردند و کشتند". این کار با نظارت سرپزشک بیمارستان دولتی مرعش انجام شد. همه می‌دانند که چنین قتل عام بزرگی بدون دخالت دولت نمیتواند انجام شود. در محله یوروک سلیم [شکم] یک زن باردار را با سرنیزه شکافته، جنین هشت ماهه را بیرون آورده و همراه با فریاد‌های "الله الله" آن را از تیر برق با قلاب آویزان کردند. تصاویر آن وحشیگری در روزنامه ها منتشر شد. خلیل گویلو اوغلو پرونده قتل عام مرعش را پیگیری کرد، [اما] پرونده‌های او هرگز علنی نشد. او به دلیل پیگیری پرونده کشته شد. علاوه بر خلیل گویلو اوغلو ۲ وکیل دیگر به نام های جیحون جان و احمد آلبای بترتیب در سپتامبر ۱۹۷۹ و مه ۱۹۸۰ صرفا به دلیل پیگیری این پرونده کشتار مرعش به قتل رسیدند. در سال ۱۹۹۱ سرانجام شماری از اعضای گروه‌های فاشیست و اسلامگرا به زندان‌های طولانی و حبس ابد محکوم شدند. با این حال پس از تصویب قانون ضد تروریسم در اواخر سال ۱۹۹۱ بسیاری از محکومان از زندان آزاد شده و حتی برخی از آنها همچون اوکش شَندیلَر بلافاصله در سال ۱۹۹۱ نماینده پارلمان شدند.