«افکار طالبانی را هر قدر لاپوشانی کنیم، طالبانی است» ــ گفتوگو با نیلوفر لنگر
به گفته نیلوفر لنگر، روزنامهنگار زن افغانستانی، امیدی نیست که طالبان به آزادیهای مدنی و ارزشهای دموکراتیک در برابر زنان پایبند بماند.
پس از به امضا رسیدن توافقنامه بین آمریکا و نمایندگان طالبان در دوحه، قرار است که در تاریخ ۱۰ ماه مارس مذاکرات بیناـافغانی برگزار شود تا گفتوگو با نمایندگان طالبان در راستای آوردن صلح به افغانستان را انجام دهند. اما تا بهحال که کمتر از یک هفته مانده به این تاریخ است، نمایندگان این هیأت انتخاب نشده اند و این نگرانی زنان فعال جامعه را افزایش داده است.
نیلوفر لنگر، روزنامهنگار معتقد است که مردم افغانستان، چه زن و چه مرد، از افکار و ایدئولوژی طالبانی آگاه هستند و باور دارند که با چند بار دور میز نشستن به منظور صلح و همکاری با دولت نظر و باورهای آنها تغییر نخواهد کرد.
گفتوگوی «زمانه» با نیلوفر لنگر را در ادامه بشنوید:
یکی از نگرانیهای عمیق زنان افغانستان در مرحله پسا صلح با طالبان برداشت مختلف گروه طالبان از دین است. نمایندگان طالبان هر بار که از رعایت حقوق زنان در افغانستان صحبت کرده اند گفته اند که با آن هیچ مشکلی ندارند اما در چارچوب قوانین شریعت به آن خواهند پرداخت.
به قول اعضای کمیته دادخواهی زنان افغانستان، مشکل اساسی این نوع برخورد با حقوق زنان در این است که در شریعت، از منزل بیرون آمدن زنان بدون همراه مرد محرم ممنوع است و به این ترتیب، مثلاً برای زنان شاغل و فعال در سراسر افغانستان مشکلات جدی به وجود خواهد آمد. به علاوه، دیگر آزادیهای اجتماعی که زنان افغانستان در این مدت با سختی و مشکلات زیاد در شهرهای بزرگ به دست آورده اند، شاید دوباره ازدست برود.
نیلوفر لنگر، روزنامهنگار معتقد است که طالبان «هر قدر نقاب به رو بزنند» و بگویند که با قوانین مدنی و قانون اساسی کشور پابند خواهند بود اما در عمل همان را خواهند کرد که ۱۸ سال پیش در کشور به نمایش گذاشتند.
به باور این روزنامهنگار، ایدئولوژی طالبان خود در اصل ضد زن است. تعریف و تفسیر از زن در ایدئولوژی طالبان یک تعریف بسیار وحشتناک و پیچیده در پردههای تاریک و سیاه جهالت است.
نیلوفر لنگر میگوید هیچ نوع اعتماد و امیدواری نسبت به این که طالبان بخواهند به آزادیهای مدنی و ارزشهای دموکراتیک در برابر زنان پایبند بمانند، وجود ندارد. مردم افغانستان به خصوص زنان حق دارند نگران فردای آن روزی باشند که «طالب در حکومت سهیم شود».
این روزنامهنگار معتقد است که تمام قول و وعدههای که دولت افغانستان برای تامین حقوق برابر و امنیت شغلی و اجتماعی زنان داده شعاری بیش نیستند و در عمل دولت تا حال نتوانسته به وعدههای خود عمل کند و بعید است که در جریان مذاکرات این موضوعهای مهم را مورد معامله قرار ندهد.
در مذاکرات اولیه آمریکا با طالبان موضوع زنان و آزادیهای اجتماعی و سیاسی آنها نه این که برجسته نشد بلکه در حاشیه قرار گرفت و با توافق بر سر مسائل نظامی و سیاسی و اقتصادی به امضا رسید. حالا تمام امیدها در هیات مذاکرات بیناـافغانی ست که قرار است به نمایندگی از همه شهروندان افغانستان با طالبان به دور میز مذاکره بنشینند.
اگر این بار هم حضور زنان و مسایل مورد نگرانی آنها به طور سمبلیک و ظاهری باشد و توافقنامه بین دولت افغانستان و طالبان نیز بدون درنظر گرفتن مطالبات زنان به انجام برسد، آن وقت به گفته خانم لنگر چالشهای جدیتر از قبل در انتظار مردم افغانستان خواهد بود.
نظرها
روز جهانی زن (هشت مارس) در کابل
چهارشنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۸ برابر با ۴ مارس ۲۰۲۰ شماری از زنان افغان روز جهانی زن (هشت مارس) را در کابل تجلیل کردند. آنها هشت مارس را روز اتحاد، همبستگی و همدلی زنان جهان خوانده و تاکید کردند که «ما زنان افغان این روز را بهانه قرار داده پیامهای خود را که همانان تامین صلح و حقوق مساوی زنان در جامعه ست، به گوش دولت مردان و نهاد های بینالمللی برسانیم.» چهارشنبه، ۱۴ اسفند، نهضت جهانی زنان برای صلح و آزادی در بخش افغانستان، روز جهانی زن (هشت مارچ) را در باغ زنانه کابل برگزار کرد. در این برنامه شماری زیاد از زنان افغان شرکت داشتند. آنها همه با یک صدا هشت مارس را، روز هم دلی، همبستگی، اتحاد و اتفاق خواندند و گفتند ما با اشتراک در این محفل میخواهیم نشان دهیم که زنان نیز در این جامعه حضور دارند و میتوانند مانند مردان مسئولیت های کلان اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را در جامعه شان به پیش ببرند و همه زنان جهان باید این روز را با حضور چشمگیر شان تجلیل کنند «زنان افغانستان نباید منتظر باشند دیگران سرنوشتشان را رقم برنند»
ایرانی
طالبان یک گروه ایدئولوژیک خشن است . هیچ خط فکری جز خودش را قبول ندارد . هرگز یک قدم از جهالت خود عقب نشینی نمی کند مگر با قدرت منسجم مردم مواجه باشد . اگر مردم افغانستان آن گروه یا فکر جاهلانه را بایکوت نمایند ، هیچ قدرتی نخواهد داشت . اما با ضعف گروه های رقیب یا عموم مردم ، سعی خواهد کرد خواسته های خود را به بهانه شریعت به جامعه تحمیل کند . و این تنها در افغانستان نیست .