تداوم تعطیلی مدارس و نگرانی معلمان حقالتدریس از آینده شغلی
مهار نشدن ویروس کرونا در ایران ممکن است مقامات دولتی را وادار کند تعطیلی مدارس را تا ۲۰ فروردین یا حتی پس از آن تمدید کنند.
به دنبال بالا گرفتن شیوع کرونا در ایران، ستاد ملی مدیریت و مقابله با کرونا، اواسط اسفندماه براساس ششمین مصوبه خود، دستور تعطیلی مدارس را تا پایان سال ۹۸ اعلام کرد. مهار نشدن ویروس کرونا در ایران اما ممکن است مقامات دولتی را وادار کند تا این تعطیلیها را تا ۲۰ فروردینماه یا حتی پس از آن نیز تمدید کنند. در این بین معلمان حقالتدریسی نگران معیشت و آینده شغلی خود هستند.
اخبار منتشر شده حاکی از آن است که برخی از مقامات دولتی و استانداران بدون ارائه طرحهای حمایتی از هزاران معلم حق التدریس، خواهان باز نشدن مدارس و دانشگاهها دستکم تا پایان فروردین هستند.
به نوشته خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، برخی از معلمان حقالتدریسی، روز شنبه ۱۶ فروردینماه، خواستار پرداخت کامل حقوق خود از سوی وزارت آموزش و پرورش شدهاند.
معلمان حقالتدریسی از دولت خواستهاند تا با آنها همچون «معلمان رسمی» برخورد شود.
آنها اعلام کردهاند: «ما همان کارِ معلمان رسمی را با همان کیفیت و توانایی انجام میدهیم. اما نصف آنها هم دستمزد نمیگیریم؛ حتی نمیتوانیم به آینده و بازنشستگی خود امیدوار باشیم چراکه با پرداخت حق بیمه ناکامل و ساعتی، باید بیش از چهل سال کار کنیم تا بازنشست شویم! لااقل در این بحران کرونا، حقوق ما را کامل بپردازند تا بتوانیم قدری آسوده باشیم.»
محمدرضا پور محمدی، استان آذربایجان شرقی، روز ۱۴ فروردین ماه، از اعضای ستاد مرکزی مقابله با کرونا در این استان خواسته بود که درباره بازگشائی مدارس «عجله نکنند.»
در روزهای اخیر برخی دیگر از استانداران در سراسر کشور خواستار تمدید تعطیلی مدارس شدهاند.
انتظار معلمان حقالتدریسی اما این است که لااقل تا زمان بازگشایی مدارس، دستمزد و حق بیمه آنها کامل پرداخت شود تا از امنیت روانی برخوردار باشند.
محسن حاجی میرزائی، وزیر آموزش و پرورش اما اواخر اسفندماه درباره به تعویق افتادن پرداخت حقوق معلمان حقالتدریسی گفت: «معلمان حقالتدریسی هزار و ۸۰۰ میلیون تومان از آموزش و پرورش طلب دارند چنانچه سازمان برنامه و بودجه به وعده خود عمل کند و سهم آموزش و پرورش از بودجه ۹۹ را ۱۰ درصد افزایش دهد، ممکن است معلمان حقالتدریسی بتوانند دستمزدهای عقبافتاده خود را دریافت کنند.»
«دستمزد کامل» برای معلم حقالتدریسی به معنای حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار است؛ این معلمان که دستمزد ساعتی وزارت کار را میگیرند و بیمه تامین اجتماعی هستند، در شرایط عادی برحسب تعداد ساعات کار، حقوق و حق بیمه دریافت میکنند و معمولاً از آنجا که تعداد ساعات تدریس آنها محدود است، دریافتیشان در پایان ماه، از حداقل حقوق کارگری نیز کمتر میشود.
اعضای کمیته دستمزد شورای عالی کار سال گذشته هزینه ماهانه سبد معیشت کارگران را با استناد به گزارش مراجع رسمی آماری و تحقیقات میدانی کمیتههای مزد، سه میلیون و ۷۶۰ هزار تومان تعیین کردند. علیرغم تصویب این رقم، حداقل دستمزد ۹۸ کارگران در شورای عالی کار یک میلیون و ۵۱۷ هزار تومان اعلام شد.
از سوی دیگر، محسن حاجی میرزایی، اواسط بهمنماه و تنها دو هفته پیش از اعلام رسمی شیوع کرونا در کشور، وعده استخدام ۲۶ هزار معلم حق التدریسی را در سال ۹۹ داده بود.
او گفته بود: «پیش از سال ۹۱ برای تبدیل وضعیت معلمان حق التدریسی اقدام کردیم و اوایل سال آینده ۲۶ هزار نفر جذب میشوند.»
بهنظر میرسد با توجه به کنترل نشدن بحران کرونا در کشور، این وعده نیز از سوی وزیر آموزش و پرورش به فراموشی سپرده شده است.
چند ماه پیش از آن و در ۲۹ آذرماه سال گذشته، علیرضا سلیمی، عضو هیئترئیسه کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، از بررسی طرح «استفساریه قانون تعیین تکلیف استخدامی معلمان حقالتدریسی و آموزشیاران نهضت سوادآموزی» در جلسات این کمیسیون خبر داد و گفت در این ارتباط «تبصرههای ارجاعی لایحه بودجه سال ۹۹ کل کشور» در جلسات کمیسیون بررسی شده و نتیجه آن بهزودی اعلام خواهد شد.
دفتر آمار و محاسبات اقتصادی و اجتماعی سازمان تامین اجتماعی اوایل آذرماه، شمار معلمان حق تدریسی بیمه شده در سال جاری را سه هزار و ۲۶۹ تن اعلام کرد. براساس گزارش این سازمان، تا آن روز تنها حدود ۱۰ درصد از معلمان حقالتدریسی تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار داشتهاند.
معلمان حقالتدریسی طی سالهای گذشته بارها با تجمع مقابل ساختمان نهادهای حکومتی خواستار تبدیل قراردادهای کاری خود شدهاند، آموزش و پرورش اما همچنان این خواسته را نادیده گرفته است.
نظرها
شاهین
حق تدریسی. هنوز توفان تورمی دیگر نرسیده. قیمت ها نسبت به یک ماه پیش رشد بسیار کرده، و بدتر خواهد شد. حقوق بگیران و بویژه بازنشستگان روزگار سخت تری در پیش دارند. بیکار شدگان بدتر از همه. بحران های خانوادگی افزون بر اینها. اداره کردن کشور در روزهای عادی کار هر کسی نبود، این که روزگار بحران جهانی است و ناکسان قدرت را در دست دارند! گمان کردند در این زمانه با زور میشود حکومت کرد و همیشه بر سر قدرت ماند!