کرونا اقتصاد ایران را «ضربه فنی» میکند؟
پیامدهای اقتصادی کرونا: تولید ۲۲ درصد افت کرد، اشتغال ۵,۲ کاهش یافت و فروش ۸۳ درصد کمتر شد. بیشترین آسیب در بخش تولید را خدمات کاغذ و چاپ دید و کارگران نساجی و کیف و کفش هم بالاترین نرخ از دست دادن شغل را داشتند.
اقتصاد ایران تا پیش از شیوع کرونا هم شرایط خوبی نداشت. رکود به بنگاهها بازگشته و تجارت خارجی به دلیل تحریمهای آمریکا کاهش یافته بود. روند نزولی اما پس از این بیماری شدیدتر شده و ادامه این روند میتواند رکود را سنگینتر و ورشکستگی را به بنگاههای کوچک و بزرگ تحمیل کند.
برپایه یافتههای یک پیمایش که از سوی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی صورت گرفت، ویروس کرونا تولید بنگاههای تولیدی را در یک ماه پایانی سال قبل ۲۲ درصد کاهش داد. میزان کاهش تولید واحدها در پایان ۹ ماه نخست سال قبل هم در مقایسه با مدت مشابه یک سال پیشتر ۱۳,۴ درصد کمتر شده و بخش تحریر و چاپ بیشترین میزان افت تولید را داشته است.
کاهش تولید بنگاهها افزایش شمار شاغلان بیکار شده را در پی داشته است. تا پایان پاییز ۱۳۹۸ شمار شاغلان گروههای مختلف تولیدی و خدماتی ۳,۷ درصد بوده اما در سه ماه پایانی سال این رقم به ۵,۲ درصد رسیده است که ادعای دولت مبنی بر کاهش نرخ بیکاری و جمعیت بیکاران را رد میکند. برمبنای این گزارش صنایع نساجی و کیف و کفش با رشد منفی ۹ درصد اشتغال بالاترین میزان بیکاری نیروی شاغل را داشتند.
مرکز آمار ایران در آخرین گزارش نرخ بیکاری در زمستان سال قبل را ۱۰,۸ درصد اعلام کرد که بیانگر کاهش ۱,۷ درصدی در مقایسه با سال ۱۳۹۷ بود.براساس اعلام این مرکز آمارگیری نیروی کار پیش از شیوع کرونا انجام شده و پیامدهای کرونا در بازار کار در آن لحاظ نشده است.
برپایه آمارهای رسمی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تنها از آغاز تا پایان فروردین امسال ۶۰۰ هزار نفر برای دریافت بیمه بیکاری ثبتنام کردند. شمار افرادی که بر اثر شیوع کرونا بیکار شدهاند یک میلیون تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر برآورد میشود.
رکود و کاهش سطح واقعی دستمزدها سبب افت فروش بنگاههای تولیدی و خدماتی در سال گذشته شده بود. این افت پس از شیوع کرونا که به تعطیلی موقت بازار و برخی بنگاهها و مراکز فروش خدمات انجامید، شدیدتر شده است.
گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی کاهش فروش واحدهای تولیدی خدماتی را در مقایسه با اسفند ۱۳۹۷، ۸۳ درصد برآورد کرده است.
ستاد مقابله با کرونا وعده کرده است تسهیلات ویژهای برای جبران بخشی از زیان بنگاهها در نظر بگیرد. اما کاهش درآمدهای مالیاتی و نفتی پیشبینی شده دولت تحقق چنین وعدهای را دور از انتظار میکند.
دولت در قانون بودجه فروش حدود یک میلیون بشکه نفت با قیمت پنجاه دلار در روز را پیشبینی کرده است. قیمت نفت در بازار جهانی به حدود پانزده دلار سقوط کرده و صادرات ایران پیش از همهگیری کرونا هم به کمترین میزان در چهار دهه اخیر تنزل یافته بود.
در چنین شرایطی «کارشناسان دولتی» دولت را به فروش داراییها و سهام صندوقهای بزرگ، همانند آنچه که در قبال صندوق سرمایهگذاری تامین اجتماعی اجرا شد، ترغیب میکنند. راهکاری که شاید در کوتاه مدت بخشی از کسری بودجه دولت را جبران کند اما پیامدهای اجتماعی آن برای حکومت ناگوار خواهد بود.
استقراض از بانک مرکزی و نهادهای بینالمللی همچون صندوق بینالمللی پول از دیگر راهکارهای دولت برای جبران کسری بودجه است. صندوق بینالمللی تا به حال درخواست وام این را نپذیرفته و استقراض از بانک مرکزی هم حجم بدهی دولت را افزایش میدهد، نقدینگی را بیشتر میکند و موجب رشد جهشی نرخ تورم میشود.
در همین زمینه:
نظرها
reza
اقتصادی وجود نداره که ضربه فنی بشه؛ دلالی و تیول داری وتحریم تراشی سالهاست مردم و مملکت رو ضربه فنی کرده!
Gholam
اقتصاد جمهوری طاعونی اسلامی که ضربه فنی شده بود, اما حالا بخاطر کرونا خیلی سریعتر و جانانه تر ضربه فنی میشود. به قول یکی از اساتید (آقای صداقت اگر اشتباه نشود) در ج.ا. به جای بحران انباشت, ما با انباشت بحران ها روبرو بودیم, که حالا این شوک و ترمز کرونا در سطح جهانی: نزول بی سابقهء قیمت نفت, رکود عظیم اقتصادی جهانی, تنگ شدن بازار اعتبارات و سختر شدن قرض گرفتن,... دماری از روزگار ج.ا. در بیاورد که بیا و ببین. که البته دود همهء این ورشکستگی اقتصادی به چشم ما ملت میرود.
بحران عمیق تر می شود
بحران عمیق تر می شود ["سخن روز" - حزب کمونیست ایران] ویروس کرونا هر چند که خود از درون بحران نظم سرمایه داری بیرون آمد ، با وجود این به همه برج وباروهای این نظم حمله ور گردیده وخود نه تنها یک بحران همه گیر شده بلکه بیش از همه جوهر به غایت ضد انسانی نظم حاکم را به نمایش گذاشته است. فرقی نمیکند که در کجای جهان زندگی میکنیم. همه جا دولتها قبل از هر چیز به فکر آن طبقه ای هستند که اینان را به مثابه کارگزاران خویش برگمارده اند.مرکزی ترین دلنگرانی این دولتها این است که چگونه چرخ هائی را که کرونا متوقف کرده است ، دوباره به حرکت دربیآورند. در کنار میلیاردها کمک مالی به مؤسسات و بنگاههای صنعتی ، بخش ناچیزی هم به آن انسانهائی تعلق میگیرد که به پشتوانه عرقریزان همین انسانها چرخ ها میگردند..هر چند که همه جا میخواهند به ما بقبولانند که ویروس کرونا یک بلای طبیعی است ، هر چند که میخواهند به ما بقبولانند که میتواند دامن هر کس را بگیرد ولی در دل همه این هیاهو ، همه جا قربانیان ، توده های محروم و تهیدست جامعه هستند. صاحبان سرمایه حتی اگر به دلیلی مبتلاء شوند، در ویلاهای خود قرنطینه میگردند ، ولی در مقابل میلیونها انسان که در حاشیه شهرها در هم میلولند ، به روایت آن کارگر ” یا از گرسنگی ویا از کرونا باید بمیریم ” واین سیمای آن جهانی است که گفتند ونوشتند ” پایان تاریخ است “. باید گفت چه تاریخ بی رحمی. فرقی نمیکند که در کجای جهان ایستاده ایم. مگر نه اینکه در آمریکا قویترین دولت سرمایه داری جهان بیش از دوسوم مرگ ومیرها و مبتلایان از رنگین پوستان ومهاجرین لاتینو است ، مگر نه اینکه در حاشیه شهرک ها ژوهانسبورگ پایتخت افریقای جنوبی بیشترین مبتلایان ثبت شده اند وتازه اگر اساسا تستی صورت گرفته باشد.مگر نه اینکه هر اندازه ازنقطه کانونی دولتهای قدرتمند سرمایه داری دور شده وبه حاشیه میرویم ،بحران تصویر وحشتناک خود را آشکارتر در مقابل چشمان ما قرار میدهد. در این حاشیه حتی آبی برای شستشوی دست پیدا نمیشود.اگر در آلمان با جمعیت هشتاد ودومیلیون نزدیک به شصد هزار تخت بیمارستان برای مبتلایان به این ویروس که نیاز به مراقبتهای ویژه از جمله دسستگاه های تنفس مصنوعی وجود دارند ، در اتیوپی با جمعیت یکصد میلیون نفر تنها یکصدو شصد تخت بیمارستان برای اینگونه بیماران موجود است. معاون دبیر کل سازمان ملل متحد و دبیر اجرائی کمیسیون اقتصادی افریقا میگوید که این قاره بویژه در معرض ابتلاء به این بیماری قرار دارد . چرا که “پنجاه و شش درصد جمعیت شهر نشین آن در مناطق فقیر و مناطق غیر رسمی سکونت دارند و سی وچهار در صد از خانواده های آفریقائی نیز تنها امکان دسترسی به مراکز بهداشتی برای شستن دستهایشان دارند” . در این گزارش آمده است که شیوع ویروس کرونا میتواند به کشته شدن سیصد هزار تا سه میلیون و سیصد هزار ساکن این قاره منتهی شود ” . در گزارش دیگری از سازمان ملل آمده است که بحران کرونا در جهان به فقر شدید ده ها میلیون تن دیگر در جهان منجر خواهد شد. در این گزارش خاطر نشان شده است که ” 42تا 66 میلیون کودک در جهان ممکن است در نتیجه بحران کرونا به فقر شدید دچار شوند و این در حالی است که براساس برآوردهای سال گذشته حدود 386 میلیون کودک اکنون در جهان در فقر بسر میبرند” وهمه اینها در حالی است که هنوز هم پس از سه ماه ویروس کرونا همچنان قربانی میگیرد و هنوز صدای انفجار مهیب آن در هند ، بنگلادش ویا آفریقا بگوش نمیرسد. شاید هم لازم نباشد که زیاد دور برویم. سخنگوی وزارت بهداشت با اشاره به گسترش ویروس کرونا در تویتی نوشت ” درهر ساعت پنجاه نفر در ایران به ویروس کرونا مبتلا میشوند و در هر ده دقیقه یک نفر جان خود را از دست میدهد”.روز یکشنبه برمبنای آمار رسمی اعلام شد که تا کنون پنجهزار وصدو هیجده نفر جان باخته و هشتاد و دو هزار ودویست ویازده نفر مبتلا شده اند. و البته حتی به گفته بسیاری از مقامات رژیم ارقام واقعی دهها برابر است. همین هفته گذشته صحبت از نیم میلیون مبتلاء به میان آمد. اینجا هم سردمداران رژیم یا به دنبال تئوری توطئه و مالیخولیائی رهبرشان مبنی بر ” جنگ بیولوژیکی ” هستند ویا به فریبکاری پناه برده و آدرس عوضی میدهند که گویا همه محدودیتها وبحران عمیق اقتصادی موجود ناشی از تحریم های آمریکاست . ویا به بهانه انتشار آمار به اصطلاح نادرست به بازداشت انتشار دهندگان آمار واقعی میپردازند.آش آن چنان شور است که صدای روزنامه جهان صنعت هم بیرون آمده و در بیست و پنجم فروردین در توضیح فقدان “برنامه مشخص و کار آمد نهادها وارگانهای رسمی دولتی ” هشدار داده ومینویسد : “با وجود نگاه امنیتی به جامعه و بیماری کرونا ،جامعه متشتت ،فقدان نظام تولیدی ،وجود انبوه مشاغل خرد وخدماتی ، تراکم فقرا ومهاجران وحاشیه نشینان در سطح کشور بسان یک بمب اجتماعی است که هر لحظه منفجر ومنجر به نا آرامی اجتماعی شود”. ویا مشاور اقتصادی حسن روحانی میگوید ” نتیجه سیاست گذاریهای نادرست همه ی سالهای گذشته است که تمام ظرفیت های اقتصادی ایران را به ته رسانده و بقول معروف اکنون کفگیر به ته دیگ رسیده است.” اینجا هم مثل هر جای دیگر دنیا آنهائی که در تحتانیترین هرم جامعه قرار گرفته اند باید بین مرگ از گرسنگی ویا مرگ از کرونا یکی را انتخاب کنند.مگر نه اینکه همین روزهای گذشته میلیونها نفر ازمردم به ناچار جهت ثبت نام برای دریافت وام یک میلیون تومانی که تازه حتی هزینه یک هفته خانواده ها نیست مجبور شده اند در کنار یکدیگر بدون هیچگونه حفاظ بهداشتی قرار گیرند و چرا نمیتوان تصور کرد که میلیونها نفر به خاطر یک میلیون تومان به ویروس کرونا مبتلا نشوند. واقعیت این است که ویروس کرونا همچنان قربانی میگیرد. کارگران عمدتا روز مزد و موقت بیکار شده به حال خود رها شده اند. یا باید کار واضافه کاری اجباری در محیط های آلوده ، ابتلاء به بیماری و حتی مرگ ، و یا بیکاری و گرسنگی تا سر حد مرگ را انتخاب کنند. تردیدی نباید داشت که این میلیونها مردم در فرصتی نه چندان دور پتانسیل انفجاری خود را بیرون خواهند ریخت . مهم این است که انفجار را با تدارک ضروری سازمان دهیم.
منتظر زنده به گور کردن مرغ ها باشید
منتظر زنده به گور کردن مرغ ها باشید ◼️رییس هیأت مدیره اتحادیه مرغداران مرغ تخمگذار استان تهران در این رابطه گفت : « مرغداران، مرغهایی را که پرورش دادهاند روی دستشان مانده و وزن مرغها به بالای ۳ کیلوگرم رسیده و نهاده برای خوراک آنها و دارو و واکسن برای نگهداری آنها وجود ندارد.از سویی خریداری هم پیدا نمیشود این مرغها را خریداری کند؛ چنانچه این رویه به همین صورت ادامه پیدا کند به زودی مرغداران، مرغهایشان را زنده به گور خواهند کرد.» #کولبر_نیوز
رویاروئی با کرونای طبیعی و کرونای سرمایه داری!
رویاروئی با کرونای طبیعی و کرونای سرمایه داری! به مناسبت اول ماه مه (۱۲ اردیبهشت) ۱۳٩٩ اول ماه مه امسال، طبقۀ کارگر و دیگر توده های استثمار شده، زیر ستم و محروم جامعه با شرایط بسیار وخیمی روبرو هستند: بیماری کرونا در سراسر جهان به شیوع مرگ آور و یکه تازی ویرانگر خود ادامه می دهد و میلیون ها انسان، بویژه محرومان جامعه را به زیر گیوتین مرگ می فرستند در حالی که نظام سرمایه داری، به رغم انباشت عظیم ثروت و امکانات علمی، اقتصادی، تکنولوژیکی و غیره از رویاروئی با این اپیدمی عاجز مانده است. کرونا صدها میلیون انسان را در سراسر جهان مجبوربه قرنطینه نشینی کرده است. در این انزوای دردناک، یا در گوشۀ بیمارستان های غالبا بی تجهیزات و مملو از بیماران کرونایی، انسان های بسیاری منتظر مرگ یا تشدید بیماری خود یا نزدیکانشان هستند. اما این تنها یک روی فاجعه است، روی دیگر فاجعه، نظام استثمارگر و مخرب سرمایه داری است که برخلاف کرونا موسمی نیست بلکه دیرپاست و به شکل مداوم و با دامنۀ وسیع تری زندگی میلیاردها کارگر و زحمتکش را در سراسر گیتی به مرگ تدریجی تهدید می کند. کرونا باعث افزایش بیکاری دائمی یا موقت ده ها میلیون کارگر در جهان شده است؛ اما نباید از نظر دور داشت که نظام سرمایه داری پیش از کرونا صدها میلیون بیکار در سراسر جهان به ارمغان آورده بود! کرونا جان صدها هزار تن را در سراسر جهان گرفته – که بسیاری از آنان از محرومان جامعه بوده اند – نظام سرمایه داری شیرۀ جان و زندگی صدها میلیون را هر روز و هر ساعت می مکد و آنان را به فرسودگی، بیماری، تباهی و مرگ تهدید می کند. فراگیری کرونا در گستره وسیع جهانی تنها به خاطر مرگبار بودن این ویروس و لاعلاجی آن در سطح کنونی تکامل دانش پزشکی نیست. این شیوع و گسترش مرگبار تا حد بسیار زیادی ناشی از منافع سلاطین سرمایه است که به چیزی جز سود نمی اندیشند و حد اکثر تلاش خود را برای کاستن بودجه های آموزش، بهداشت و درمان و تأمین اجتماعی و افزایش هزینه های نظامی و امنیتی به کار بسته اند که حاصل آن چیزی جز فروپاشی ساختار جامعۀ بشری نیست. بحران کرونا پوسیدگی مناسبات حاکم و بحران بزرگ اقتصادی جاری را نمایان کرد. این درسی است که کارگران و زحمتکشان از بروز بحران های اقتصادی، سیاسی و طبیعی و محیط زیستی موجود می آموزند و پاسخ ایجابی آن باید مهیا کردن شرایطی در جهت تأمین رفاه، آسایش، صلح و ثبات برای جامعه انسانی باشد. نظام سرمایه داری در روز جهانی کارگر امسال حالت ویژه ای به خود گرفته است: کرونای سرمایه داری در شرایط شیوع کرونای طبیعی، چهرۀ کریه و مرگبار خود را عریان تر نشان داده و در نتیجه ضرورت همبستگی و اتحاد کارگران در سراسر جهان را بیش از پیش آشکار ساخته است. در ایران نظام سرمایه داری به شکلی وحشیانه تر و کورتر از بسیاری نقاط دیگر جهان عمل می کند. مزد کارگران در ایران از پائین ترین مزدها در سراسر جهان است و نرخ بیکاری و تورم در ایران از بالاترین نرخ های جهانی. اکثریت قریب به اتفاق کارگران بیکار از مستمری بیکاری و دیگر بیمه های اجتماعی محرومند. وضع زنان در ایران بویژه زنان کارگر از مردان کارگر نیز بدتر است و زنان کارگرعلاوه بر استثمار و ستمی که بر عموم کارگران حکفرماست از ستم و تبعیض جنسی نیز رنج می برند. کارگران حق طلب و فعالان مدافع حقوق کارگران از سوی نظام سرمایه داری و دستگاه های قضائی، امنیتی و انتظامی زیر شدیدترین فشارها قرار گرفته اند و می گیرند. پاسخ نظام سرمایه داری و نهادهای حاکم به خواست های کارگران ضرب و شتم، شکنجه، حبس های طولانی، اخراج و انواع فشارها، توهین ها و تحقیرهاست. یک نمونه از غارتگری و سرشت پلید نظام سرمایه داری ایران و حامیان آن تصویب حداقل مزد در چند هفتۀ گذشته است، حداقلی که از یک پنجم خط فقر در جامعه نیز کمتر است. اما ستم بر طبقۀ کارگر ایران تنها ستم و استثمار اقتصادی نیست. کارگران ایران زیر ستم سیاسی، فرهنگی و اجتماعی نیز هستند و اول ماه مه فرصتی است که در آن کارگران از هم سرنوشتی خود و هم طبقه ای خود و دیگر زخمتکشان در ایران و در سراسر جهان آگاه شوند و برای حل معضلات مشترک و درد مشترک چاره اندیشی کنند. درد مشترکی که تا نظام سرمایه داری پابرجاست از میان نخواهد رفت کارگران زیر یوغ ستم و استثمار باقی خواهند ماند. پیام اول ماه مه پیام مبارزۀ متحدانه برای تغییر بنیادی جامعه است. ما در شرایط کنونی همۀ کارگران و همۀ پشتیبانان حنبش کارگری را به اتحاد عمل برای گسترش و تعمیق مبارزه حول محورهای زیر دعوت می کنیم: - ایجاد تشکل های مستقل کارگران صنعتی، معدنی، ساختمانی، کشاورزی و خدماتی در تمام سطوح (کارخانه و محل کار، واحد تولیدی و خدماتی، منطقه ای و سراسری) - آزادی اعتصاب، تظاهرات، اعتراض، آزادی بیان و عقیده، تشکل و تحزب - آزادی کارگران زندانی و زندانیان سیاسی؛ منع تعقیب قضائی کارگران زندانی و بازگشت بی قید و شرط آنان به کار و محل زندگی خود - برابری زنان و مردان در تمام عرصه های حقوقی، سیاسی، اقتصادی- اجتماعی، مدنی و فرهنگی - مزد برابر کارگران زن و مرد برای کار یکسان - افزایش حداقل دستمزد به میزان ٩ میلیون تومان در ماه برای خانوار متوسط کارگری (از نظر تعداد اعضا) - برقراری بیمه های اجتماعی و بویژه بیمه های درمانی و حق بیکاری برای کارگران بیکار و جویندگان کار - مبارزه با هرگونه تبعیض جنسیتی، عقیدتی، ملی، و قومی در محیط کار. - آموزش رایگان در تمام سطوح. - ترمیم حقوق بازنشستگان به طوری که از حداقل دستمزد کمتر نباشد، یکسان سازی حقوق بازنشستگان و شاغلان، بیمۀ کامل و تأمین مسکن برای بازنشستگان، نظارت نمایندگان منتخب بازنشستگان بر صندوق های بازنشستگی و دارائی های عمومی بازنشستگان - معالجه و مداوای کامل و رایگان همۀ بیماران کرونائی؛ افزایش حقوق و پرداخت پاداش به همۀ کارکنان بهداشت و درمان بویژه در مبارزه با کرونا؛ تأمین زندگی خانواده های جانباختگان کرونا. - منع کار کودکان و تأمین زندگی و آموزش کودکان کار. مستحکم باد اتحاد و همبستگی کارگران در سراسر جهان پرتوان باد مبارزۀ کارگران برای رهائی از استثمار و نظام طبقاتی فرخنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگر سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه گروه اتحاد بازنشستگان ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ آدرس ایمیل سندیکای کارگران نیشکر هفتتپه syndica.hafttape@gmail.com صفحه #تلگرام #سندیکای کارگران.نیشکر هفت تپه ⬇️ @syndica_7tape با کلیک روی آدرس زیر @Sandika7tapeh اخبار، نظرات و گزارشات خود را برای ما ارسال کنید . اعتراض ، اعتصاب، تجمع، تشکل ، داشتن نان ، آزادی و زندگی شایسته حق مسلم ماست. #نان_کار_آزادی_ #شادی_رفاه_آبادی آدرس صفحه اینستاگرام سندیکای کارگران هفت تپه Http://Instagram.com/syndicahafttp
Faryad
رییسی : مملکت برای جهانگردان و سرمایه گذاران و مردم امن است ؟! خامنه ای دستور دادکه اقتصاد را درست کنید و با شوق در انتخابات شرکت کنید! ظاهرا فکر میکنند مردم مرگ ۲ هزار نفردر اثر شلیک تیربار و موشک از ماه گذشته و پر کردن زندانها از دستگیر شدگان و فشار و تهدید بر خانواده کشته و یا اسیر شده ومحبوس کردن پدرپویا بختیاری را فراموش میکنند! در مورد اقتصاد(که مال خره)مقاومت شان نیز سبب گم شدن دکل نفتی و دهها تن شمش طلا و نامریی شدن صدها میلیارد دلار نفتی شد!. تمام صنایع و بانکها و تامین اجتماعی را نابود و بدهکار کردند وکشاورزی دیگر صرف نمیکند ! فریدون خاوند اقتصاددان :اقتصاد ایران با وجود اختلاسها و بدهکار کردن شرکتها و فقدان تشکیلات و سازمان و برنامه؛ و با فرض لغو تحریمها و کمک فکری تمام برندگان جایزه نوبل هم راه بجایی نخواهد برد!
پورشاسب
دماری از روزگار ج.ا بعید میدانم اما از روزگار مردم اسیر ایران چرا خوب افزایش بیکاری کمبود مواد غذایی احتکار روغن که شاهدیم گرانی فقر بیشتر و... اختلاف طبقاتی بیشتر اینها مسائلی نیست که ج.ا و خواص حاکم برایران نگرانش باشن الان چند ماه از اعلام رسمی کرونا در ایران میگذرد شما کمکی از دولت دیدید تنها کمکی که من دیدم قطع یارانه بدلیل فوت سرپرست و امتناع از پرداخت مجددش بود علاوه بر اینها سیستم درمان فرسوده و ...یک نفر را می شناسم برای اینکه کرونا نگیره رفت بیمارستان خصوصی ۱۰۰ میلیون ۲ شب داد و... اما باقی مردم...باری ج.ا اقتصاد را هم از بین ببرد خیالی ندارد مثل جنگ ۸ ساله لکن مردمم این وسط میسوزند اعتراض هم آبان را یاد بیاورید همین روحانی اعتدالگرا ۱ هفته نت را قطع کرد و ...