تشکل‌های صنفی کارگران نانوایی‌ها توان چانه‌زنی برای افزایش دستمزد را ندارند
کارگران نانوایی از همان حداقل افزایش دستمزد هم محروم‌ند. کارفرمایان افزایش دستمزد روزانه را به افزایش نرخ نان مشروط می‌کنند و کارگرها هم توان و امکان چانه‌زنی را ندارند.
کارگران نانوایی مشمول حداقل دستمزد نیستند و تشکل‌های صنفی هم توان چانه‌زنی در باره افزایش دستمزد را ندارند.
کارگران نانوایی‌ها مشمول حداقل دستمزد نمی‌شوند، برای کار باید با کارفرما بر سر دستمزد توافق کنند و کارفرمایان به بهانه عدم موافقت دولت با افزایش نرخ نان با افزایش حداقلی دستمزد هم مخالفت می‌کنند.
کارگران نانوایی‌ها در سال‌های اخیر بارها خواستار افزایش دستمزدهایشان شده‌اند. دستمزد آنها در برخی مناطق بر اساس تعداد تنور محاسبه می‌شود و در برخی مناطق هم با توافق میان صاحبان نانوایی و اتحادیه‌ها. مالکان نانوایی‌ها افزایش دستمزد را به افزایش نرخ نان مشروط کرده‌اند. دولت هم برای اینکه یارانه بیشتری پرداخت نکند با این خواسته موافقت نمی‌کند.
نتیجه این وضعیت فقر کاگران نانوایی است که به گفته رمضان‌علی نوروزی، «نایب رئیس کانون انجمن های صنفی کارگران خباز کشور» حتی حداقل دستمزد را هم دریافت نمی‌کنند و در مضیقه زندگی می‌کنند.
او ضعیف شدن انجمن‌های صنفی خبازان را دلیل این شرایط دانسته و به خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا)، گفته است: «انجمن‌های صنفی کارگران خباز خیلی بی‌اثر شده‌اند. اگر کارگری خودش حقوق و بیمه و سنواتش را گرفت، که هیچ، اگر نه عملاً ما نمایندگان نمی‌توانیم کارگر را در رسیدن به حق و حقوقش یاری کنیم. چراکه دولت مدام انجمن‌های صنفی را ضعیف‌تر می‌کند. ما فقط تلاش می‌کنیم که نگذاریم در انجمن صنفی به روی کارگران بسته شود».
به گفته او انجمن‌های صنفی خبازان حتی توان پرداخت اجاره دفتر یا خرید یک کامپیوتر برای استفاده اعضاء را ندارد و نمی‌تواند مشکل آنها را حل کند.
دولت تا پیش از این مبلغی را به عنوان کمک به سازمان‌های غیردولتی و انجمن‌های صنفی پرداخت می‌کرد. نوروزی اما گفته است: «دولت همان یارانه اندک، سالانه دو میلیون تومان، را هم قطع کرده و دیگر کمکی نمی‌کند».
بیشتر بخوانید:
نظرها
نظری وجود ندارد.