عفو بین‌الملل خواهان آزادی فوری تمام زندانیان عقیدتی شد
عفو بین‌الملل برای آزادی ۱۵۰ زندانی عقیدتی از جمله نسرین ستوده، روبن گونزالس از اعضای اتحادیه‌های کارگری ونزوئلا و امیر اوسین کوکو از شهروندان ساکن کریمه و فعال حقوق بشر، کارزار به راه انداخت.
سازمان عفو بین‌الملل روز چهارم می/ ۱۵ اردیبهشت، با صدور بیانیه‌ای با مد نظر قرار دادن شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان، از همه دولت‌ها خواسته است تا همه زندانیان عقیدتی را بی‌درنگ و بدون قید و شرط آزاد کنند.
در این بیانیه تأکید شده است این سازمان در حال حاضر برای آزادی حدود ۱۵۰ نفر از افرادی کارزار می‌کند که آنان را به عنوان «زندانی عقیدتی» معرفی کرده است.
سائورو اسکارپلی، مدیر بخش کارزارهای عفو بین‌الملل با ابراز نگرانی از وضعیت زندانیان در سراسر دنیا در ماه‌های پس از شیوع کرونا در این بیانیه گفته است:
«در حال حاضر بیش از همیشه اهمیت دارد که دولت‌ها برای محافظت از همه کسانی که پشت میله‌های زندان به‌سر می‌برند، بی‌درنگ وارد عمل شوند و از جمله به آزادسازی همه افرادی اقدام کنند که تنها به دلیل بهره‌گیری مسالمت‌آمیز از حقوق خود به زندان افتاده‌اند.»
بر اساس گفته‌های سائورو اسکارپلی، زندانیان عقیدتی جرمی مرتکب نشده‌اند و با وجود این، در شرایطی که بحران کرونا هر لحظه مخاطره‌آمیزتر می‌شود، این زندانیان همچنان خودسرانه در حبس نگه داشته شده‌اند:
«جمعیت بیش از حد ظرفیت و نبود بهداشت در زندان‌های سراسر دنیا مانع از آن می‌شود که زندانیان بتوانند اقدامات پیشگیرانه در مقابل این بیماری، مانند فاصله‌گیری از یکدیگر و شستن دست‌ها را به طور مرتب رعایت کنند. حبس غیرمشروع زندانیان عقیدتی آنها را در معرض مخاطرات بیشتری قرار داده است.»
در این بیانیه همچنین تأکیده شده است علاوه بر ۱۵۰ نفری که عفو بین‌الملل برای آزادیشان تلاش می‌کند، احتمالا هزاران نفر دیگر نیز در شرایط مشابهی قرار دارند.
نسرین ستوده، وکیل دادگستری و عضو کانون مدافعان حقوق بشر از جمله زندانیان سیاسی است که سازمان عفو بین‌الملل خواهان آزادی اوست.
این وکیل دادگستری در خرداد ماه سال ۱۳۹۸ به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، «عضویت مؤثر در گروهک غیرقانونی و ضدامنیتی کانون مدافعان حقوق بشر، گروه لگام (لغو گام به گام اعدام) و شورای ملی صلح»، «تشویق مردم به فساد و فحشا و فراهم آوردن موجبات آن و ظاهر شدن بدون حجاب شرعی در محل شعبه بازپرسی» و «اخلال در نظم و آسایش عمومی و نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی»، در مجموع به ۳۳ سال حبس و تحمل ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شد که طبق ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، ۱۲ سال آن قابل اجراست.
این زندانی سیاسی در طول دوران زندان خود بارها خواستار استفاده از حق مرخصی خود شده اما درخواست‌های او از سوی مقامات قضایی رد شده است.
روبن گونزالس، از اعضای اتحادیه‌های کارگری در ونزوئلا یکی دیگر از چهره‌های برجسته‌ای است که عفو بین‌الملل برای آزادیشان کارزار به راه انداخته است. او که در یک دادرسی ناعادلانه و در یک دادگاه نظامی محاکمه شده، به اتهام «حمله به یک افسر پلیس» به پنج سال و ۹ ماه حبس محکوم شده است.
امیر اوسین کوکو از شهروندان ساکن شبه‌جزیره کریمه و فعال حقوق بشر یکی دیگر از زندانیانی است که عفو بین الملل برای آزادی او تلاش می‌کند. او از حدود چهار سال پیش به همراه پنج متهم دیگر از سوی یک دادگاه نظامی در روسیه به «اقدامات تروریستی» متهم شده و دادگاه برای آنها حکم حبس هفت تا ۱۹ سال را صادر کرده است.
سائورو اسکارپلی اما در این زمینه گفته است:
«ادامه دادن به بازداشت نامشروع هر زندانی، در حالی که یک بیماری مسری در دنیا شیوع پیدا کرده، اقدامی بی‌رحمانه و به‌شدت غیرمسئولانه است. برخورداری همگانی از حقوق بشر باید محور اقدامات برای مقابله با ویروس کرونا باشد.»
سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه خود همچنین مصرانه از دولت‌ها خواسته است برای افراد باقی مانده در زندان‌ها، خدمات بهداشتی متناسب با نیازهایشان، مشابه با خدماتی که در سطح جامعه وجود دارد فراهم کنند:
«همچنین، مقام‌ها و مسئولان باید پرونده‌های زندانیان منتظر محاکمه و نیز زندانیان نوجوان را مورد بازبینی قرار داده و آزادسازی زودهنگام، موقت، یا مشروط زندانیانی را که بیشتر در معرض خطرند، از جمله سالمندان و افرادی که مشکلات پزشکی دارند، مد نظر قرار دهند.»
نظرها
نظری وجود ندارد.