ابراز نگرانی عفو بین‌الملل از احتمال شکنجه و اعدام مخفیانه چهار زندانی در ایران
سازمان عفو بین‌الملل از مقام‌های ایران خواست تا بی‌درنگ سرنوشت و محل نگهداری حسین سیلاوی، علی خسرجی، ناصر خفاجیان (خفاجی) و زندانیان عرب و کرد محکوم به اعدام را روشن کنند.
سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای از مقام‌های دولتی ایران خواست تا بی‌درنگ سرنوشت و محل نگهداری حسین سیلاوی، علی خسرجی و ناصر خفاجیان (خفاجی)، سه زندانی عرب اهوازی در صف اعدام و هدایت عبدالله‌پور، زندانی کرد در صف اعدام را روشن کنند.
در این بیانیه تأکید شده است که هر چهار زندانی به دنبال دادگاه‌های «به شدت ناعادلانه» و با وجود در میان بودن ادعاهای جدی شکنجه که هرگز در مورد آن تحقیق نشده، به اعدام محکوم شده‌اند.
در ادامه این بیانیه آمده است:
«مقام‌های ایرانی باید بی‌درنگ تحمیل درد و رنج بیشتر به خانواده‌های این زندانیان را متوقف کرده و بلافاصله محل نگهداری حسین سیلاوی، علی خسرجی، ناصر خفاجیان و هدایت عبدالله‌پور را اعلام کنند.»
سازمان عفو بین‌الملل از دولت ایران خواسته است تا هر گونه برنامه برای اجرای حکم اعدام این چهار زندانی اتنیکی را متوقف و پرونده‌های آنان را بازبینی کند.
سه تن از شهروندان عرب اهل اهواز به نام‌های علی خسرجی، حسین سیلاوی و ناصر خفاجی که به اتهام «همکاری و شرکت در حمله مسلحانه به کلانتری ۲۳ کوی مجاهد اهواز در ادریبهشت‌ماه ۱۳۹۶» بیش از دو سال پیش بازداشت شدند، اکنون در آستانه اجرای حکم اعدام قرار دارند.
منابع مطلع در خصوص این زندانیان گفته‌اند شدت شکنجه‌های اعمال شده بر روی آنها به حدی بوده که على خسرجى و حسین سیلاوى از ناحیه دنده و دست دچار شکستگی استخوان شده‌اند.
به نوشته کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی و به نقل از منابع مطلع، علی خسرجی به دلیل جراحات ناشی از شکنجه بازجویان و ممانعت از دسترسی این زندانی به رسیدگی پزشکی، یک‌بار دست به خودکشی زده که از سوی هم‌بندی‌هایش نجات یافته است.
غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضاییه ایران، اواسط دی ماه ۹۸ بدون اشاره به نام این سه زندانی ادعا کرد که آنها «از عناصر وابسته به خارج از کشور و جزو گروه‌های معاند بودند و بنا داشتند از عملیات مسلحانه خود فیلم بگیرند و به رسانه‌های خارج از کشور بفرستند که با تلاش‌های انجام شده، این متهمان شناسایی، دستگیر و محاکمه شدند.»
عفو بین‌الملل اما در بیانیه خود نوشته است که این سه زندانی عرب اهوازی از ۱۲ فروردین ماه امسال قهرا ناپدید شده و از مکان‌های معمول خود در زندان به مکان‌های نامعلوم منتقل شده‌اند.
از سوی دیگر، هدایت عبدالله‌پور، زندانی اهل کردستان از ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ از سلول خود در زندان به مکان نامعلومی منتقل شده است. این زندانی سیاسی روز ۱۳ مرداد ماه ۱۳۹۵ بعد از گذشت ۵۰ روز از درگیری مسلحانه میان سپاه پاسداران و نیروهای حزب دمکرات کردستان ایران در روستای «قره سقل» از توابع شهرستان اشنویه، توسط مأموران اطلاعات سپاه بازداشت شد.
به نقل از فعالان حقوق بشر کردستان، هدایت عبدالله‌پور در زمان بازداشت به مدت دو ماه برای تن دادن به اعترافات ساختگی تحت شکنجه‌های شدید شامل «شوک الکتریکی، شلاق زدن به کف پاها با کابل، آویزان کردن و …» قرار گرفته و بعد از آن به زندان مرکزی ارومیه منتقل شده است.
بنا بر بیانیه عفو بین‌الملل، امتناع مقامات ایران از ارائه اطلاعات به خانواده‌ها در مورد سرنوشت و محل نگهداری این چهار نفر عملی بی‌رحمانه و غیرانسانی و مصداق ناپدیدسازی قهری است که طبق قوانین بین‌المللی جرم محسوب می‌شود.
- در همین زمینه
نظرها
نظری وجود ندارد.