خانههایی با ۲ میلیارد رهن و ۲۰۰ میلیون اجاره مختص آقازادهها
یک مشاور املاک در الهیه تهران: «آقازادهها و پدرانشان که مسئولیت دولتی دارند، خودشان جلو نمیآیند، وکیل دارند اما آخر کار میفهمیم که طرف کی بوده.»
نیمی از جمعیت تهران اجاره نشین است. تفاوت اجارهبها در محلات شمالی تا جنوبی تهران از بام خانه تا به ثریا است. در برخی محلههای شمال تهران یک تا دو میلیارد تومان رهن و ۴۰ تا حتی ۲۰۰ میلیون تومان اجاره یک امر متداول است. یک مشاور املاک در الهیه تهران میگوید: «آقازادهها و پدرانشان که مسئولیت دولتی دارند، خودشان جلو نمیآیند، وکیل دارند اما آخر کار میفهمیم که طرف کی بوده.»
مرکز آمار ایران اعلام کرد متوسط افزایش اجارهبها در سراسر ایران حدود ۳۰ درصد افزایش یافته است. بر اساس آخرین سرشماری ۲۵ میلیون خانوار ایرانی وجود دارد که از این جمعیت حدود ۳۷ درصد از خانوارها اجارهنشین هستند. از طرف دیگر طبق آمارهای رسمی حدود ۵۰ درصد از خانوارها در کلانشهر تهران در خانههای اجارهای زندگی میکنند. اگر در تهران صاحبخانه نباشید، میبایست در تناسب با متراژ، محل و عمر بنا هر ماه بین یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان تا ۵ میلیون تومان اجاره بپردازید. در فاصله بین شمال تا جنوب تهران اما تفاوت اجارهبها به تعبیر وحشی بافقی از صحن خانه تا به لب بام و از بام خانه تا به ثریا است. محمد صادق کلبادی، در یک گزارش میدانی که در سایت الف منتشر شده مینویسد:
[در فرشته] قیمتها عجیب بود: ۱میلیارد رهن، ماهی ۴۰ میلیون تومان اجاره و حتی در مواردی بیشتر.
از مشاور املاک پرسیدم این خانهها مشتری هم دارند یا خالی میمانند؟
گفت: «تا دلت بخواد، زیاد. اصلا به ماه نرسیده اجاره رفته. از برج ۸ تا ۱۱ حدود ۹۰ درصد فایلهای مشابه همین مورد اجاره رفتند»
با تعجب پرسیدم: اینها کارشان چیست که ماهانه ۴۰ میلیون اجاره میدهند آنهم با یک میلیارد رهن؟
خندهزنان گفت: آقا، همه یا پزشک و وکیل و تاجر هستند یا سلبریتیها و آقازادهها ولی این آقازادهها و پدرانشان که مسئولیت دولتی دارند، خودشان جلو نمیآیند، وکیل دارند اما آخر کار میفهمیم که طرف کی بوده.
بر اساس این گزارش میدانی، قیمتها در همین حد باقی نمیماند. این تازه لب بام است و تا ثریا فاصله بسیار. در الهیه خانههایی یافت میشود با ۲ میلیارد رهن و ماهی ۲۰۰ میلیون تومان اجاره با امکاناتی مانند استخر و سونا و جکوزی اختصاصی تا سالن ورزشی و اجتماعات و آشپزخانه مرکزی و حتی خشکشویی. مشتریان آنها هم اغلب تاجر یا کارخانهدارند. به یک معنا یک کارگر ایرانی، حتی اگر پول رهن را هم به او ببخشند میبایست دسترنج ۱۰ سال کار خود را بابت یک ماه اجاره چنین خانههایی بپردازد.
در زعفرانیه که زمانی استراحتگاه شاهان قاجار و بعد هم تفرجگاه رضا شاه بود، قیمتها در همین حدود است. از متری ۴۵ میلیون آغاز میشود و تا ۱۱۰ میلیون با ۳۰۰ میلیون رهن و ماهی ۳۵ میلیون اجاره هم میرسد.
محمد صادق کلبادی، گزارشگر الف سپس از بام شهر به محلات جنوبی تهران راه میبرد. یک مشاور املاک به او میگوید:
«یک آپارتمان دارم ۳۵ متری ۴۰ میلیون رهن، ماهی ۳۰۰ هزار تومان اجاره، یکی دیگه هم هست ۸۰ متری ۳۰ میلیون رهن ماهی ۱میلیون و ۸۰۰ هزار تومان اجاره...»
قیمت این خانهها قابل تحمل است. اما عملاً قابل سکونت نیستند. گزارشگر الف مینویسد:
«داخلشان را که ببینید غم عالم بر سرتان خراب میشود.»
بیشتر بخوانید:
نظرها
شهرام
البته از این پولهای بی حساب و کتاب توی مملکت ما بسیار داره خرج میشه مثلا یک وعده غذا لاکچری توی محل دنج فرحزاد که پاتوق از ما بهترون هستش که نفری یک میلیون آب میخوره یا یا مهمونی پارتی که ورودی هر نفر بیست وپنج میلیون ناقابله و.... اما انصاف حکم میکنه که اقرار کنیم این مسئله توی تمام کشورها حالا به فراخور جامعه خودشون رایج و برقراره اما حیف که هیچ کس نمیتونه در مقابل این هیولاهای مولتی مایه دار قد علم کنه و حسابرسی بخواد پول هر حسابرسی رو تبدیل به حسابدارشون میکنه و این قصه ادامه داره