انیو موریکونه آهنگساز برجسته سینمای جهان درگذشت
انیو موریکونه یکی از تأثیرگذارترین آهنگسازان سینمای ایتالیا و جهان بود و در طول ۶۰ سال فعالیت بیش از ۵۰۰ قطعه موسیقی برای فیلمهای سینمایی و تلویزیونی ساخت.
انیو موریکونه یکی از برجستهترین و تأثیرگذارترین آهنگسازان سینمای ایتالیا و جهان درگذشت. او در طول ۶۰ سال فعالیت با فیلمسازان بزرگی همکاری و دو جایزه اسکار دریافت کرد.
انیو موریکونه خالق موسیقی متن تحسینشدهترین آثار تاریخ سینما همچون «خوب، بد، زشت»، «مأموریت»، «روزی روزگاری در آمریکا»، «سینما پارادیزو» و «روزهای بهشت»، دوشنبه ۱۶ تیر / ۶ ژوئیه در سن ۹۱ سالگی در بیمارستانی در شهر رم درگذشت.
موریکونه بهتازگی بر اثر زمین خوردن دچار شکستگی استخوان لگن شده بود.
انیو موریکه از سال ۱۹۶۱ که وارد دنیای سینما شد ۵۰۰ اثر خلق کرد. بیش از ۷۰ میلیون آلبوم موسیقی متن فیلم از آثار او در جهان بهفروش رسیده است.
سرجیو لئونه، پیر پائولو پازولینی، برناردو برتولوچی، پدرو آلمادوار، کوئنتین تارانتینو، جوزپه تورناتوره، اولیور استون، ترنس مالیک، برایان دیپالما، فرانکو زفیرلی و رومن پولانسکی از جمله فیلمسازانی هستند که موریکونه با آنها همکاری کرد.
انیو موریکونه ۱۰ نوامبر ۱۹۲۸ متولد شد. پدرش ترومپتنواز موسیقی جاز بود. او از سنین نوجوانی به موسیقی روی آورد و پس از تحصیل در آکادمی ملی سنت ـ سسیل، برای تلویزیون، رادیو و تئاتر کار کرد.
نخستین موسیقی فیلمی که ساخت برای فیلم «فاشیست» به کارگردانی لوچانو سالچه در سال ۱۹۶۱ بود. در سال ۱۹۶۳ با آغاز همکاری با سرجیو لئونه در فیلم «بهخاطر یک مشت دلار» و ورود به سینمای وسترن اسپاگتی، زندگی حرفهای او وارد مرحله جدیدی شد و او را در عرصه جهانی نامی کرد.
خلاقیت موریکونه موجب تحول در موسیقی فیلم شد. او قوانین موسیقی فیلم را بهویژه با استفاده غافلگیرانه از گیتار برقی، هارمونیکا، سوت یا حتی صدای شلاق، تغییر داد. از نظر موریکونه، صدای انسان در موسیقی مهمترین ابزار است که بیشترین امکانات را فراهم میسازد. بهعنوان مثال فریادهای کُر در موسیقی فیلم «خوب، بد، زشت» جلوهای حماسی به آن بخشیده است.
انیو موریکونه موسیقی چندین فیلم فرانسوی از جمله «حرفهای» و بریتانیایی از جمله «مأموریت» را ساخته است که موسیقی این فیلم اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفت.
او در هالیوود نیز موفق بود و با فیلم «هشت نفرتانگیز» ساخته کوئنتین تارانتینو در سال ۲۰۱۶ برنده جایزه اسکار شد. تارانتینو از مریدان موسیقی موریکونه است.
موریکونه قبل از این اسکار بهخاطر مجموعه آثارش یک اسکار دیگر در سال ۲۰۰۷ دریافت کرده بود و پنج بار نیز نامزد دریافت اسکار شد.
او از سال ۲۰۰۱ فعالیتهای هنری خود را کاهش داد و چندین کنسرت سمفونیک را با ۲۰۰ موزیسین و گروه کُر در کشورهای جهان رهبری کرد.
این هنرمند کمالگرا از موسیقیدانهای بزرگی چون یوهان سباستیان باخ و گوستاو مالر الهام گرفته بود. موریکونه عادت داشت هر روز ساعت هشت صبح از خواب بیدار شود و در یکی از اتاقهای آپارتمان بزرگ خود در رم نتهای موسیقی را از ذهن خود به روی کاغذ بیاورد. او میگفت: «موسیقی در خون من است. هوایی است که نفس میکشم. دلیلی است برای حضور من بر روی زمین.»
بیشتر بخوانید:
نظرها
روایت نبرد با زبان موسیقی
#سرخط : انیو موریکونه، آهنگساز، رهبر ارکستر و نوازندهی شهیر ایتالیایی در سن ۹۱ سالگی درگذشت. موریکونه بیش از همه در حوزهی سینما و ساخت موسیقی متن فیلمهایی چون سینما پارادیزو، خوب بد زشت، فاشیست، روزهای بهشت و...مطرح است. از آثار درخشان او میتوان به موسیقی متن فیلم نبرد الجزایر از جیلیو پونتهکوروو اشاره کرد. در کنار پونتهکوروو که بازسازی تاریخ را دیکتاتوری حقیقت مینامید، موسیقی متن فیلم نبرد الجزایر نیز بهمثابه یک نیروی مبارز عاصی، لابلای سکانسها جای گرفت. هنری از موریکونه که گویی نبرد تودهای علیه استعمار فرانسه در الجزایر را با زبان موسیقایی روایت میکند.
همه چیزهای عظیم و مهمی که میشناسیم کار عصبیهاست.
اِنیو موریکونه ( تولد۱۰ نوامبر ۱۹۲۸ – درگذشت ۶ ژوئیه ۲۰۲۰) همه چیزهای عظیم و مهمی که میشناسیم کار عصبیهاست. همهی مکتبها را آنها بنیان گذاشتهاند و همه ی شاهکارها را آنها ساختهاند و نه کسان دیگر. بشریت هرگز نخواهد فهمید که چقدر به آنها مدیون است و بخصوص آنها برای ارائه این همه چیز به بشریت چقدر رنج کشیدهاند. ما از شنیدن موسیقی خوب، از دیدن نقاشی زیبا لذت میبریم، اما نمیدانیم که برای سازندگانشان به چه بهایی تمام شدهاند، به قیمت چه بیخوابیها، چه گریهها، چه خندههای عصبی، چه کهیرها، چه آسمها، چه صرعها، و چه مقدار اضطراب مرگ که از همه آنهای دیگر بدتر است. در جست و جوی زمان از دست رفته/مارسل پروست
موسیقی متن فیلم وسترن در زندان شاه!
موسیقی متن فیلم وسترن در زندان شاه! صحنه ای که از خاطرات یک زندانی سیاسی زمان شاه به یادم مانده, لحظهء ورود عباس صابری به سلول زندان بود. وی در حین ورود به زندان (برای تفنن, یا روحیه دادن به رفقا. یا دقیقا چه نمی دانم) با سوت زدن, موسیقی متن فیلم "خوب, بد, زشت" را اجرا کرده بود, و هم بندی هایش را مقداری متعجب کرده بود. احتمالا هیچکدامشان تا آن وقت ورود به سلول با موسیقی متن یک فیلم را ندیده بودند , یا نشنیده بودند! بعید میدانم که حتی خود "انیو موریکونه" نیز هیچگاه به ذهنش هم خطور کرده بود که شاید موسیقی متن و سوت زدن های فیلم "خوب, بد, زشت" توسط یک زندانی سیاسی در حین ورود به سلول اجرا بشود. آن هم در ایران! به هر حال یاد هر دو تا شون به خیر. هم رفیق صابری و هم موریکونه. عباس صابری به جرم همکاری با "گروه فلسطین" زندانی شده بود.