نیوزیلند به بهروز بوچانی پناهندگی داد
«بهروز بوچانی: فصل طولانی نبرد من علیه سیاستی بربرانه و علیه سیستمی که پناهجوبان بی‌گناه را تبعید می‌کند و آنها را برای زمانی نامعلوم در بازداشت نگه می‌دارد، به پایان رسید.»
بهروز بوچانی روزنامه‌نگار، شاعر و پناه‌جوی کرد ایرانی
نیوزیلند به بهروز بوچانی، نویسنده و روزنامه‌نگار کرد ایرانی پناهندگی اعطا کرد. این نویسنده کرد ایرانی از ماه نوامبر گذشته در نیوزیلند به سر می‌برد.
پرونده بهروز بوچانی از معدود پرونده‌های موفق تقاضای پناهندگی در نیوزیلند بوده و او اکنون می‌تواند در این کشور بماند و ویزای اقامت دریافت کند.
او در واکنش به دریافت این خبر گفته که بالاخره فصل طولانی پناهجویی در زندگی او به پایان رسیده است: «فصل طولانی نبرد من علیه سیاستی بربرانه و علیه سیستمی که پناهجوبان بی‌گناه را تبعید می‌کند و آنها را برای زمانی نامعلوم در بازداشت نگه می‌دارد، به پایان رسید.»
او در عین حال افزوده که به نبرد خود ادامه خواهد داد:
«خیلی مهم است که حالا اطمینانی نسبی نسبت به آینده‌ام دارم. احساس می‌کنم قوی‌ترم، زندگی‌ام ثبات بیشتری دارد و می‌توانم به کارم ادامه دهم.»
بوچانی در طول هشت ماه گذشته به عنوان پژوهشگر در دانشگاه کانتربری نیوزیلند کار می‌کرد.
این نویسنده کرد ایرانی، سال گذشته برای شرکت در یک جشنواره ادبی، جزیره پاپوا گینه نو را که شش سال در آن محبوس بود ترک کرد. جشنواره ادبی «ورد کرایست‌چرچ» که هر دو سال یک بار در نیوزیلند برگزار می‌شود از بهروز بوچانی، نویسنده و روزنامه‌نگار کرد ایرانی دعوت کرده بود که در این جشنواره شرکت کند. برای او یک روادید یک ماهه صادر شد. بوچانی به روزنامه گاردین گفته بود که دیگر هرگز به جزیره مانوس برنمی‌گردد.
بوچانی بهمن سال ۱۳۹۷ به خاطر رمان «دوستی به جز کوه‌ها نداشتم» جایزه ادبی ویکتورین پرمیر و ویکتورین استرالیا به ارزش در مجموع ۱۲۵ هزار دلار را دریافت کرد. او این رمان را از داخل بازداشتگاه جزیره مانوس و با استفاده از پیام‌رسان تلفن همراهش نوشته بود.
این نویسنده در سال ۲۰۱۳ به دنبال حمله ماموران به دفتر نشریه‌ای کردی که او در آن کار می‌کرد، ایران را ترک کرد و به اندونزی رفت. در اندونزی تلاش کرد تا با قایق خود را با استرالیا برساند اما نیروی دریایی استرالیا قایق آنها را متوقف کرد و بوچانی به کمپ پناهجویان جزیره مانوس فرستاده شد.
جزیره مانوس متعلق به «پاپوآ گینه نو» است. دولت مالکوم ترنبول، نخست‌وزیر استرالیا در سال‌های گذشته صدها میلیون دلار پرداخت کرده تا در این جزیره به پناهجویانی رسیدگی کند که استرالیا آنها را نپذیرفته است. هر کس که بدون گذرنامه و روادید خود را به استرالیا برساند یا بازگردانده خواهد شد یا به این جزیره و جزایر کوچک نائورو فرستاده خواهد شد.
بیشتر پناهجویان جزیره مانوس از افغانستان، ایران، پاکستان، سری‌لانکا و سوریه هستند.
در همین زمینه:
نظرها
صادق
کوردها از گذشته دور دوستی بجز کوهستان نداشتند. اما امروز کل مردم ایران دوستی بجز یکدیگر ندارند. باید دستها را بهم داد تا برای همیشه از شر دیکتاتوری خلاص شد. آزادی‌ات مبارک بهروز جان!