کنکور۹۹؛ آزمونی به قیمت کرونا

وضعیت شیوه کرونا تمام استان‌های ایران قرمز است و روزانه دست‌کم ۲۰۰ نفر بر اثر آن جان خود را از دست می‌دهند. داوطلبان آزمون‌های دانشگاهی در ایران، ماه‌هاست علاوه بر اضطراب آزمون و نتایج آن، با این تعلیق مواجه بوده‌اند که آیا آزمون در نهایت برگزار خواهد شد یا نه.

 آزمون کارشناسی ارشد ۹۹ که دومین کنکور سراسری ایران در شرایط شیوع کروناست، صبح پنجشنبه، ۱۶ مردادماه و پس از ماه‌ها تاخیر به مدت سه روز برگزار می‌شود. کنکور دکتری هم با بیش از ۱۷۵هزار داوطلب و با وجود مخالفت‌ها و تقاضاهای دانشجویان برای تعویق آن، مدتی قبل برگزار شد. تا زمان تنظیم این گزارش، مسوولان وزارت بهداشت و برگزارکنندگان کنکور سراسری قاطعانه می‌گویند که کنکور را در تاریخ مقرر، از ۲۹ مرداد تا اول شهریور برگزار خواهند کرد؛ آزمون التهاب و نگرانی زیر سایه کرونا.

پرسش درباره شرایط برگزاری این آزمون‌ها را با داوطلبان در میان گذاشتیم و ده‌ها پاسخ به ما رسید. نقطه مشترک اغلب پاسخ‌ها این است:‌ داوطلبان نگرانند بیمار شوند، از رعایت پروتکل‌های بهداشتی مطمئن نیستند، استرس زیادی را تجربه می‌کنند، سرنوشت و آینده‌شان در گرو این آزمون است و بلاتکلیفی همین‌حالا هم اثر منفی خود را بر آنها گذاشته‌ است. انتخاب از میان ده‌ها داوطلب کنکور که با زمانه درباره نگرانی‌هایشان صحبت کردند، کار آسانی نبود. ما تنها بخشی از این نظرات را منتشر کرده‌ایم.

سمیرا، داوطلب کنکور سراسری: کلا از همان ابتدا تعویق یک اشتباه بزرگ بود. طبق پیش‌بینی‌ها معلوم بود که این بیماری روند صعودی خواهد داشت. برایم باورکردنی نبود که چنین تصمیم مهمی چطور اینقدر احساساتی گرفته شد، آن هم به دفعات! تعویق‌های کنکور زندگی‌ام را مختل کرده، در حالی که این تعویق‌ها هیچ سودی نخواهد داشت. شاهدش هم آمار پایین مبتلایان در اسفند در مقایسه با الان و همچنین شرایط پیش رو در چندماه آینده خواهد بود. از کرونا هیچ ترسی ندارم و معتقدم اگر بهداشت رعایت شود، اتفاقی نمی‌افتد و خیلی مزخرف است که یک سری با این ترس زندگی می‌کنند. اینکه کنکور به سلامت برگزار می‌شود یا نه، کاملا به میزان رعایت خود داوطلبان بستگی دارد. اما کلا دیدم مثبت است به برگزاری. با تجمعات مکرر و مسافرت‌های هموطنان‌مان، چیزی برای فاجعه‌سازی در مورد برگزاری کنکور وجود ندارد.

بلومایند، داوطلب کنکور سراسری: درس خواندن در دوران کرونا واقعا کار سختی است. نه می‌شود کلاس رفت و نه کتابخانه. حتی اگه بشود در خانه درست درس خواند با وجود کرونا هیچ جای امنی برای تفریح وجود ندارد و خستگی طاقت فرسایی سراغ آدم می‌آید که نه از نظر جسمی قابل رفع شدن است و نه بار روانی و استرس کنکور و کرونا اجازه آرامش می‌دهد. به همین دلیل من که جزو شاگردان برتر مدرسه‌مان در تهران بودم، خیلی عقب افتادم و  اصلا نتوانستم درست درس بخوانم. اما همچنان امید داشتم که مسئولان تدبیری بیندیشند که حداقل بتوانم آزمون بدهم، ببینم می‌توانم قبول شوم یا نه. هر روز درگیر اخبار تعویق کنکور بودم  و همزمان به این فکر می‌کردم که چطور می‌توانم چهار ساعت در یک محیط گرم با دستکش و ماسک و حجاب اجباری و کرونا آزمون بدهم. اصلا مگر آدم می‌تواند تمرکز کند در این شرایط؟ کافی‌ست یک نفر سرفه کند تا تمرکز همه به هم بریزد. الان دارم می‌بینم که این نشدنی است. امکان ندارد کنکور بتواند با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برگزار شود. مثل همیشه، چیزی که اینجا اهمیت ندارد جان مردم و سلامت روان‌شان است. در نهایت من تصمیم گرفتم که امسال در کنکور شرکت نکنم و سلامت جان و روانم رو در اولویت قرار بدهم.

دلنیا، داوطلب کنکور کارشناسی ارشد: پدر من دیابتی هستند و از شیوع کرونا تا حالا زندگی ما با اضطراب خیلی بدی می‌گذرد. تعویق های پیاپی زمان کنکور هم واقعا من و خانواده را از لحاظ روانی به‌هم ریخته چون اصلا شرایط برگزاری آزمون توی شرایط فعلی غیرمنطقی و غیرعقلانی‌ست. از نظر من کنکور نمی‌تواند با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برگزار شود و حرف‌هایی که در مورد نحوه برگزاری آزمون می‌زنند در حد حرف است. مساله دیگر اینکه گفته بودند تعداد حوزه‌های امتحانی را افزایش می‌دهند که هرکسی در شهر خودش امتحان بدهد که این کار را هم انجام ندادند و من چون شهرستان زندگی می‌کنم باید روز پنجشنبه بروم مرکز استان آزمون بدهم. در حالی که مرکز استان حتی به گفته اخبار داخلی هم توی وضعیت قرمز است. من واقعا مضطربم. با این گرمای هوای کسی می‌تواند چندین ساعت با ماسک توی محیط‌هایی که واقعا از لحاظ امکانات سرمایشی ضعیف هستند آزمون بدهد؟

هلیا، داوطلب کنکور سراسری: راستش به نظرم در این دوران سخت‌ترین و بدترین چیزی که خیلی در روند درس خواندن ما تاثیر داشت، خارج شدن از جو درس و مدرسه بود. طبق روال قبلی ما هر دو هفته می‌رفتیم حوزه و سر جلسه آزمون می‌نشستیم و در طول آن دو هفته نیز بر این اساس برنامه‌ریزی می‌شد و... بعد دیگر ماجرا هم قطع ارتباط با برخی از دبیران ( فقط تعدادی از دبیران به طور مستمر پیگیر آموزش‌های مجازی بودند و نه همه) و جدا شدن از برنامه‌های جمعی‌مان بود که آسیب زننده بود برای ما. کیفیت آموزش‌های مجازی واقعا ما را خسته می‌کرد پشت سیستم‌ها و اینکه ما هم مثل بقیه افراد شوکی بهمان وارد شد و تا به وضعیت جدید عادت کنیم و دوباره روحیه‌مان را قوی کنیم، مدتی را از دست دادیم که می‌شود گفت تعویق کنکور شاید راه جبرانی برای این موضوع بوده باشد. اما در مورد برگزاری کنکور در تاریخ جدید باید بگویم که واقعا احتمال رعایت پروتکل ها را نمی‌دهم و این صرفا نظر شخصی من نیست. ما شاهد برگزاری کنکور دکتری و مشکلاتشان بودیم. در نهایت فکر می‌کنم ما بیشترین آسیب را از نظر روانی دیدیم تا آموزش. دلیلش هم حواشی بیش از حدی هست که درباره کنکور به وجود آمده و هنوزم ادامه دارد.  من خودمدر این مدت که هی جلسه می‌گذاشتند تا بگوینز کنکور برگزار می‌شود یا نه، نتوانستم تمرکزم را‌ روی درسم جمع کنم و هم‌اش منتظر بودم تکلیف معلوم شود. قبل این ماجرای برگزاری هم ما مشکلات عدیده‌ای داشتیم. مثلا اعلام کردند که ۲۰ درصد از کتاب‌های ما حذف می‌شود ولی لیست حذفیات آموزش و پرورش با سازمان سنجش متفاوت بود و ما مدام منتظر که حالا بالاخره این مبحث هست یا نیست، بخوانم یا نخوانم!؟  در مورد تعویق قبلی هم ما خیلی سورپرایز شدیم. ناگهان آمدند و حدود دو ماه تاریخ کنکور را جابجا کردند. در آن مقطع زمانی هم هر مسئولی یک سخنی می‌گفت و باز‌ هم ثمره‌اش شد کلی حواشی و معلق نگه داشتن ما.

لیلا، داوطلب کنکور سراسری:‌ در کل که باید کنکور برگزار شود، هر زمانی که باشد. ولی نه با این وضعیت که اصلا پروتکل‌های بهداشتی رعایت نمی‌شود. در آزمون دکترا تجربه‌اش را دیدیم، این می‌شود یک کشتار دسته جمعی. شاید ما که جوانیم کمتر درگیر شویم، ولی برای پدر مادرهامان که سنشان بالاست خیلی خطرناک است و این مسئله خیلی باعث اضطراب و استرس ماها شده. ما سر جلسه مجبوریم آب بخوریم هر بار ماسک را بیاوریم پایین و دوباره بزنیم. با این هوای گرم واقعا انصاف نیست. حتی یک مسئول هم جای ما نیست. اکثر حوزه‌ها سیستم تهویه و خنک کننده ندارند و کلا این شده درگیری ذهنی ما. به جای اینکه به درس فکر کنیم داریم به مرگ و زندگی‌مان و زندگی خانواده‌مان فکر می‌کنیم.

یاسمن، داوطلب کنکور سراسری: من به عنوان دانش آموزی که از تیر ماه ۹۸ شروع به کنکوری درس خواندن کردم و دو سال قبلش را هم به اندازه خودم درس خواندم، واقعا خیلی خسته شده‌‌ام و با برگزاری کنکور موافقم. چون هم بیشتر ازین کشش ندارم هم می‌دانم با تعویق کنکور معلوم نیست در پاییز وضعیت کرونا به کجا برسد و به نظرم انتخاب بین بد و بدتر است. مدت‌ها بلاتکلیف بودم و چندبار تاریخ عوض شد. به علاوه، اینکه ذهنم درگیر کروناست و اینکه خودم و عزیزانم در خطر هستیم، فشار روانی سال کنکور را چند برابر کرده. به نظرم امکانات برگزاری کنکور را با رعایت پروتکل‌ها در کشور داریم ولی اصلا تضمینی وجود ندارد که به درستی این کار انجام شود و امنیت سلامت ما در آن چهار ساعت تامین شود.

کیمیا، داوطلب کنکور سراسری: با توجه به این که من در شهر کوچکی زندگی می‌کنم و پروتکل‌های بهداشتی آزمون دکترا در شهرمان خوب بود، من الان امیدوارم کنکور در شرایط خوبی برگزار شود. من اول موافق تعویق بودم اما رفته رفته هرچه به زمان کنکور نزدیک می‌شویم خستگی‌ام بیشتر شده و امانم را بریده. به همین دلیل حالا مخالف تعویقم. علاوه بر این هیچ راه حل جایگزینی برای عدم برگزاری ندارم. هرچقدر عقب‌تر بیفتد با توجه به شروع محرم و عدم کارایی حکومت، احتمالا اوضاع بدتر می‌شود و این واقعا بدیهی است. به همین دلیل مطمئن نیستم که کار درست این باشد که تعویق بیفتد(با لغو هم که صد در صد مخالفم. اگر لغو شود احتمالا باید کنکور را توی تیمارستان بدهم.) احساس می‌کنم همین یک ماهی هم که عقب افتاد باعث شد واقعا چیزی از من نماند. بعد از عید ساعت مطالعه بالا می‌رود. من در اردیبهشت ماه به امید اینکه دیگر پایان ماجراست روزی ۱۵،۱۶ ساعت درس می‌خواندم. وقتی عقب افتاد، واقعا آب سرد ریختند روم. دیگر حس می‌کنم چیزی از من نمانده و احتمالا اگر حتی دو هفته دیگه عقب بیفتد ممکن است نتوانم دیگر درس بخوانم و کنکور را خراب کنم.

شقایق، داوطلب کنکور سراسری: به نظر من در ایران کرونا خیلی فراگیر شده و لزومی ندارد کنکور به تعویق بیفتد. احساس می‌کنم کنکور در فراگیری کرونا نقشی نخواهد داشت و فکر می‌کنم برگزار شود بهتر است تا بلاتکلیفی دانشجو‌ها و دانش‌آموزها. از نظر روانی چون آدم مثبت اندیشی هستم روی من تاثیر بدی نداشته و فکر می‌کنم با رعایت پروتکل بهداشتی به خوبی برگزار شود. شاید من زیادی مثبت‌اندیش باشم.

ایدا، داوطلب کنکور سراسری: ‌امسال من تلاشم‌ را کردم. ساعت‌ها درس خواندم و الان می‌گویند در شرایطی که صدها نفر مبتلا می‌شوند و جان شان را از دست می‌دهند کنکور بدهید، از وقتی این خبر را شنیدم تمرکز ندارم و به شدت عصبی هستم. من از جان خودم خیلی وقت است دست کشیدم ولی اگر ببینم عزیزانم به خاطر من چیزی‌شان شود نمی‌دانم چطور باید ادامه بدهم. روزی ۱۴ ساعت مطالعه دارم ولی اگر قرار باشد در این شرایط کنکور بدهم اصلا سر جلسه حاضر نمی‌شوم. کنکور دکتری چند روز پیش برگزار شد و قبل از کنکور دکتری گفتند که اگر پروتکل‌ها را رعایت نکنند از برگزاری کنکورهای دیگر جلوگیری می‌کنند. ولی با وجود رعایت نشدن پروتکل‌ها و مبتلا شدن تعداد زیادی داوطلب دکتری، بقیه کنکورها را برگزار می‌کنند و الان می‌گویند اگر ارشد را نتوانستند به خوبی برگزار کنند بقیه کنکور ها را حذف می‌کندن ولی خب همه می‌دانند همه اینها فقط بهانه است.

تینا غفوری، داوطلب کنکور کارشناسی ارشد:‌ موافق برگزاری کنکور نیستم. با توجه به اینکه چند ساعت تعداد زیادی دانش‌آموز که سلامت همه‌ آنها مشخص نیست در فضایی بسته در حال پاسخ‌گویی به سوالات کنکور هستند و بسیاری از مناطق از جمله محل زندگی ما در مریوان تهویه‌ مناسب هوا وجود ندارد و باعث انتقال ویروس می‌شود. برگزاری در فضای آزاد هم به دلیل وجود سروصدای زیاد مانع تمرکز دانش‌آموزان می‌شود. با توجه به استرسی که برای کنکور دارم، نگرانی‌ام برای سلامت اعضای خانواده خودم و اطرافیان باعث چند برابر شدن استرس می‌شود. بسیاری از دانش‌آموزان عزیزان‌شان را در جریان بیماری کرونا از دست‌داده‌اند، وقت و زمان جبران درس‌هایشان را از دست ‌داده‌اند این لطمه‌ بزرگی به آن‌ها وارد کرده و اگر هم امسال کنکور برگزار شود و قبول نشوند، باعث کاهش انگیزه‌ آن‌ها می‌شود. معتقدم هیچ پروتکل بهداشتی نمی‌تواند در جایی که صدها نفر جمع شده‌اند، مانع از انتقال ویروس شود.

زهرا:‌ برگزاری این آزمون در شرایط کرونا با توجه به نادیده گرفتن جان انسان‌ها و پروتکل‌های بهداشتی چیزی نیست جز خطای انسانی آگاهانه که جان قریب به دو میلیون انسان را به خطر می‌اندازد. به نظر من با توجه به فشار مافیای کنکور و بی‌صلاحیت بودن و بی‌برنامگی دولت مردان و شرایط بلاتکلیفی ایجاد شده برای محصلان، برگزاری هر چه زودتر آن در سال جاری بهتر از تعویق آن است (به خصوص در فصل پاییز)، مگر اینکه تا تولید انبوه واکسن این بیماری، آزمون لغو شود. به شخصه، مهم بودن این آزمون در برنامه‌ آینده‌‌ام، فشار روانی حاصل از این بلاتکلیفی و ترس از مبتلا شدن به این ویروس در دوران قبل از برگزاری آزمون و حتی سر جلسه‌ آزمون، باعث کاهش بازدهی و تمرکز من شده است. در نهایت با آگاهی از بی کفایتی مسئولان دولتِ مافیاییِ ایران، امکان هزینه در جهت حفظ سلامت انسان‌ها امکان پذیر نیست.

احمد، داوطلب کارشناسی ارشد: ‌در شرایط فعلی با وجود روزانه بیش از ۲۰۰ نفر فوتی و با افزایش کشندگی ۱۰ درصدی ویروس، برگزاری کنکور تهدید بزرگی برای تجمعات میلیونی نوجوانان و جوانان خواهد بود و من مخالف برگزاری آن هستم به چند دلیل: ١) فرسودگی و خستگی مفرط کادر درمان ٢) احتمال تقلب و جا به جایی رتبه‌ها ٣)افزایش آمار‌های فوتی و وخیم تر شدن شرایط.  با وجود اصرار بی‌اندازه و غیر مسئولانه آقایان وزیر علوم و رئیس سازمان سنجش برای اجرای کنکور تنها اثبات این امر مشخص می‌شود که این آزمون صرفا یک منبع درآمدی برای اشخاصی همچون مافیاهای نامحترم کنکور است و لاغیر.
از نظر روانی، این موضوع به شدت باعث ایجاد تشویش در من و خانواده شد و این حجم از استرس قطعا در تضعیف سیستم ایمنی و تمرکز بر سر جلسه تأثیر گذار خواهد بود.
پروتکل‌های بهداشتی تنها شعاری بیش نیست که اگر بود کسی مسئول عدم رعایت پروتکل بهداشتی در آزمون دکتری می‌شد... این آزمون به عنوان بزرگترین آزمون علمی کشور برای ورود به دانشگاه‌ها باید در شرایط مطلوب و عاری از استرس باشد.

امید، برادر داوطلب کنکور سراسری: من از تجربه چند ماه قبل و امتخانات نهایی شروع می‌کنم که آموزش و پرورش مجری‌اش بود. در منطقه ما و شهر و استان ما، تقریبا هیچ پروتکلی رعایت نشد. فرد می‌رفت سر امتحان در یک محیط بسته که تهویه مناسب نداشت. حتی پنجره کافی هم وجود نداشت. اعلام شد که ماسک توزیع خواهد شد اما افراد زیادی ماسک نداشتند و ماسکی هم عملا توزیع نشد. یعنی برای ۲۰ نفر، سه تا ماسک داشتند. نکته بعدی درباره آزمون دکتراست که چند روز قبل برگزار شد. آنجا هم پروتکلی رعایت نشد. به جز عکس‌های تبلیغاتی، خبری از پروتکل نبود. خیلی از دوستان ما از روی اجبار در آزمون شرکت کردند. حتی مراقب نایستاده بود. از ترس جان شان ول کرده بودند و رفته بودند. خیلی ها تقلب کردند. گوشی برده بودند و .... همین حالا هم برای آزمون سراسری کانال‌های زیای درست شده که برای تقلب. به این ترتیب اعتبار آزمون زیر سوال می‌رود. یعنی آزمونی که قرار است سرنوشت ما را تعیین کند به این شکل ناعارلانه برگزار می‌شود. یعنی اگر مراقبان رها کنند و بروند، خنده‌دار است. این آزمون قرار است رشته‌هایی را که محدود هستند، بین افراد تقسیم کند. برادر من شب و روز درس خوانده و حالا قرار است به جای شرکت در یک آزمون استاندارد، در شرایطی شرکت کند که جانش هم به خطر بیفتد. اینکه آیا کنکور می‌تواند با رعایت پروتکل‌ها برگزار شود، شدنی است اما نه در ایران. در ایران مطمئنم بدون رعایت پروتکل برگزار می‌شود. این موضوع از نظر روانی روی ما تاثیر داشته. برادر من وقتی فهمید آزمون دکتری با تقلب برگزار شده روحیه‌اش را باخته چون می‌خواهد آزمونی با ۶۰۰ هزار شرکت‌کننده شرکت کند. اساسا من کلا با کنکور موافق نیستم. راه‌های بهتری برای سنجش وجود دارد اما اینکه اینجا تاکید روی قضیه دارند به دلیل درآمدها افراد و موسسات درگیر برگزاری است که حجم بزرگی از منابه مالی دارد در این مافیا جابه جا می‌شود. آن هم در حالی که بعدش در باغ سبز است و چیزی که در انتظارت است آن چیزی نیست که باید باشد. آزمون کنکور ایران کلا سخت است و از معیارهای بین المللی به دور است؛ حالا باید در شرایط کرونا چنین آزمون سختی را پست سر بگذاری. من به برادر خوم توصیه کرده‌ام که‌ آزمون ندهد. چون جمهوری اسلامی نشان داده جان مردم برایش ارزش ندارد. حکومت کوی دانشگاه و اعدام‌های ۶۷ و .... را داشته. پس چرا باید برایش مهم باشد که چند نفری جانشان را از دست بدهند؟ پیشنهاد من این است که افراد در آزمون شرکت نکنند.

یاسمن، داوطلب کنکور ارشد: واقعا علت چیست وقتی این قدر پافشاری روی برگزاری کنکور دارند؟ وقتی جان کل مردم در خطر است جز منفعت خودشان؟ قطعا عده کثیری تلاش کردند و حداقل تنها کسانی که به هیچ وجه مایل به هدر رفتن تلاش‌هاشان نیستند خود داوطلبان هستند. اما به چه قیمت؟ خود من در خانواده‌ام شخص های‌ریسک دارم و هنوز قرنطینه را ادامه می‌دهم. جز موارد ضروری. از نظر روانی که استرس کنکور سرجایش، درکنارش خواهی نخواهی این استرس را داری که نکند این بین ناقل شوم و بیماری را به خونواده و بقیه بدهم؟ فکر اینکه عملکرد من سر جلسه حتی با نهایت مدیریت چقدر تحت شعاع این استرس‌ها قرار می‌گیرد؟ به نظرم قادر به برگزاری جلسه کنکور با پروتکل بهداشتی نیستند. همانطور که در دیگر حوزه‌ها موفق به کنترل نبودند و کشور را از هرجهت و هم در زمینه کرونا رو به نابودی بردند. چون تنها چیز بی‌اهمیت برای سران، جان مردم است و در صدر اولویت‌هاشان منفعت و سودشان قرار دارد.

مبینا، داوطلب کنکور سراسری: مشخص است که سلامتی از درس مهمتر هست. حداقل برای من و خانواده‌ام اینطور است. ولی خب این را نمی‌شود ندیده گرفت که خیلی از بچه‌ها واقعا روی کنکور حساب کردند و درس خواندند یا خیلی از خانواده‌ها به بچه ها فشار می‌آورند بابت این موضوع. یعنی بدون درست کردن زیرساخت‌ها نمی‌شود کنکور را حذف کرد. به خاطر همین ترجیح می‌دهم برگزار شود البته با رعایت همه نکات بهداشتی و فاصله دانش‌آموزان از همدیگر. تعویق کنکور هم از لحاظ روانی خیلی به ما فشار می‌آورد. من خودم کوچک‌ترین برنامه‌هایی که برای زندگی‌ام دارم را هم حتی نمی‌توانم جواب بدهم و منتظر هستم که کنکور بگذرد تا بتوانم به جز درس کارهای دیگری هم انجام بدهم. و اینکه با این وضعیت اوضاع روحی همد ما بد هست و اگه عقب بیفتد دوباره، مطمئنا درس نمی‌خوانیم.

داوطلب کاشناسی ارشد: در خصوص کلیت مسله کنکور در شرایط پاندمی مخالف هستم و بنظرم با برنامه ریزی بلند مدت و نظر کارشناسان حوزه سلامت باید از ابتدا تصمیم‌گیری می‌شد و به جای تعویق‌های ماهانه لغو می‌شد. من به واسطه ترس از بیماری و اینکه مبادا ناقل بیماری برای خانواده‌ام باشم یک هفته در دوراهی رفتن یا نرفتن به سر جلسه بودم و در نهایت شرکت نکردم. با تمام آمادگی که برای آزمون داشتم. درخصوص پروتکل بهداشتی برای برگزارکننده‌ها بله رعایت می‌شود، تماما با ماسک و گان، اما خود آنها می‌توانند منتقل کننده بیماری از یک بیماری به دیگری باشند در زمان‌های تفتیش بدنی لحظه ورود و یا چک کردن مدارک هویتی در میانه آزمون! از طرفی چندساعت فشار روانی و فشار جسمانی هیچ جای تمرکزی باقی نمی‌گذارد. اکثر طرفداران برگزاری آزمون متاسفانه آقایان هستند و ترس از سربازی.

پریس، داوطلب کارشناسی ارشد: با این شرایط و شیوع وحشتناک کرونا در ایران و سیر نزولی نداشتنش از اسفند ماه گذشته و حتی بدتر شدن آمار کشتار این بیماری برگزار کردن کنکور بدون شک یک فاجعه را رقم می‌زند و اصلا بعید نیست شاهد ثبت پیک بعدی بیماری در ایران باشیم. من با برگزاری اصلا موافق نبودم و نیستم چون در این شرایط نمی‌شود کولر روشن کرد، حوزه‌های برگزاری جز کولر تهویه مناسب دیگری ندارند. بنابراین باز گذاشتن پنجره‌ها در این هوای گرم مرداد ماه ایران کمکی نمی‌کند و در نتیجه داوطلبان نمی‌توانند چند ساعت ماسک را روی صورتشان تحمل کنند و قطعا ماسک را بر می‌دارند که این هم نتیجه‌اش کاملا مشخص است. از نظر روانی همه آشفته و خسته‌ایم، مدت طولانی درس خواندیم. ما که داوطلب ارشدیم همزمان سرکار رفتیم و الان دیگه خیلی حوصله‌ای نمانده که خواندن را ادامه بدهیم. اما سرجلسه رفتن توی این شرایط بیشتر از تعویق و لغو کنکور استرس زاست؛ من داوطلب کنکور وزارت بهداشتم. اکثریت ما کادر درمان هستیم. در بیمارستان با رعایت اصول و پروتکل ها بازهم مبتلا شدن ممکن است. حالا هم که قرار است با ماسک و بدون کولر برویم سر جلسه کنکور! البته سازمان سنجش سر کنکور دکتری ثابت کرد اصلا توان اجرا و نظارت بر اجرای پروتکل‌های وعده داده شده را ندارد.

زهرا، داوطلب کنکور سراسری‌: هم با برگزاری کنکور موافقم هم مخالف چون در این دوران اگر بخواهم از لحاظ سلامتی خودم و دوستانم فکر کنم و اینکه کادر درمان چقدر ممکن است آسیب ببیند، مخالفم. وقتی به این فکر می‌کنم که اگر درصد کمی از افراد مبتلا شوند ممکن است فاجعه پیش بیاید مخالف برگزاری کنکور هستم. اما وقتی به این فکر می‌کنم که دوستانم از لحاظ روانی به شدت تحت فشار هستند و اینکه همه هم کلاسی‌هایم اگر کنکور ۱۴ تیر برگزار می‌شد رتبه‌های عالی می‌آوردند اما با عقب افتادن کنکور خیلی‌ها از جمله خود من ریزش کردن،د می‌گویم که زودتر برگزار شود و این فشار روانی که متحمل شده‌ایم کمتر شود. راستش فکر نمی‌کنم همه پروتکل ها رعایت شود. با توجه به چیزی که در کنکور دکتری دیدیم و اینکه در کنکور دکتری خیلی راحت تقلب هم صورت گرفت، من که چشمم آب نمی‌خورد. در ضمن باید در نظر بگیرید بچه‌های کنکور ۹۹ در آزمون نهایی هم شرکت کردند. ما در حوزه امتحانی بازرسی بدنی شدیم با توجه به وجود کرونا. هر روز می‌آمدند و ما را بازرسی بدنی می‌کردند و از ما می‌خواستند که ماسک ها و دستکش را در بیاریم که ناخن‌های ما را ببینند و تایید هویت شویم، اواسط امتحانات بود که همه ما اعتراض کردیم و تن به این عمل ندادیم.

سولماز، داوطلب کارشناسی ارشد: در شرایط کرونا کاملا واضح و شفاف است که سیستم پروتکل‌های بهداشتی را با توجه با استانداردها اجرا نمی کند و دلسوز حال داوطلب‌ها هم نیست. از طرفی من اگر هم منصرف بشوم از شرکت در کنکور ارشد، سیل عظیمی هستند که حاضرند کرونا بگیرند اما شرکت کنند. از جمله کسانی که مشمول خدمت سربازی هستند و هیچ رقمه زیر بار سربازی نمی خواهند که بروند. خودم می‌دانم رفتن سر جلسه یعنی ریسک بزرگ چرا که در یک مجلس عزا یا عروسی چند نفره این همه مبتلا می‌شوند چه برسد به فضای چندین صد نفره که بدون تهویه مناسب در یک محیط بسته دور هم جمع می شویم. خودم چون از طرف خانواده بسیار بسیار زیاد تحت فشارم و اصلن برایشان مهم نیست که ممکن است من کرونا بگیرم و حتی به آنها هم انتقال بدهم و در نهایت شاید مجبور شوم که شرکت کنم.

سحر، داوطلب کنکور سراسری: نگران هستم. من از ابتدا خیلی مراقب بودم و قرنطینه را کاملا رعایت کردم. نمی‌دانم چه‌طور قرار است پیش برود اما حتی اگه چنین امکانی هم وجود داشته باشد که با رعایت پروتکل‌های بهداشتی مشکلی پیش نیاید، اطمینان زیادی ندارم که کاملا رعایت شود و شرایط به گونه‌ای باشد که همه رعایت کنند. مثل موقع ورود به سالن. امتحان ساعت ۸ شروع می‌شود و گفتن از ۶:۳۰ درها باز است و نوشته‌اند زودتر بیایید که تجمع نشود. نمی‌دونم این تا چه حد در عمل قابل کنترل است. یا برگه‌های امتحانی، گفتند ضدعفونی می‌شود اما نمی‌دانم تا چه حد می‌تونم اعتماد کنم به رعایت این مساله. ناقل بودن کسانی که برگه‌ها را در جلدش قرار دادند و خیلی چیزهای دیگر. به طور کلی خیلی نگران هستم از اول هم مطمئن نبودم که سر جلسه حضور داشته باشم. فعلا تصمیم گرفتم بروم سر جلسه با ماسک، شیلد یا عینک پزشکی. خوراکی خودم را ببرم و از خوراکی آنجا استفاده نکنم و اگر هم دیدم تجمع هست، فاصله‌ بین صندلی‌ها کافی نیست یا تهویه‌ هوا مناسب نیست برگردم. تصور می‌کنم برگزاری کنکور باعث شیوع بیشتر کرونا می‌شود مخصوصا برای کنکور کارشناسی که جمعیت خیلی بیشتره است. موضوع دیگری هم که تصور می‌کنم مشکل به وجود خواهد آورد این است که گفتند موبایل و غیره را تحویل نمی‌گیرند و نباید ببریم(چون سر جلسه ممنوع است حتی در حالت خاموش و سال‌های قبل دم در تحویل می‌گرفتند قبل از شروع امتحان)، و خب قطعا همه امکان این را ندارند که با ماشین شخصی سر جلسه بروند، بنابراین افرادی که دنبالشان می‌روند باید از قبل حضور داشته باشند در نزدیک محل آزمون که این خودش باعث تجمع می‌‌شود. مورد بعدی دوستانی هستند که از شهرستان باید برای امتحان می‌آیند. رشته‌ای مثل رشته‌ ما( موسیقی) فقط در تهران برگزار می‌شود، بنابراین آنها باید سفر کنند که در این شرایط خطرناک است یا شرکت نکنند که پس این آزمون در شرایط عادلانه برگزار نخواهد شد. همینطور رشته‌ای مثل رشته‌ ما که آزمون عملی هم دارد، آن را چطور قرار است برگزار کنیم؟ چطور قراراست با ماسک امتحان سلفژ بدهیم؟ یا برای امتحان ساز پیانو،‌ آیا باید همه از یک ساز استفاده کنیم؟ در سایت سازمان سنجش نوشته بودند «برای بازرسی بدنی با افرادی که هستند همکاری کنیم.» این موضوع هم خیلی نگرانم می‌کند‌. تصمیم دارم از الکلی که خودم می‌برم بخواهم که قبل از اینکه به لباسم دست بزنند، به دست‌هاشان بزنم اما خیلی نگران هستم که قبول نکنند، یا خود همین باعث بحث شود و زمان بیشتری را مجبور باشم در کنار دیگران باشم برای حل این مشکل. اینکه آنها دستکش دستشان کنند کمکی به ما نمی‌کند، چون به لباس افراد مختلف دست می‌زنند و اگر آلودگی وجود داشته باشد به دیگران منتقل می‌کنند. مگر اینکه هر بار دستشان را ضد عفونی کنند. این کنکور در هر حال عادلانه نخواهد بود. افرادیه به حق نگران هستند و شرکت نمی‌کنند، افرادی از شهرستان باید بیایند، افرادی الان مبتلا به کرونا هستند (درست است که گفتند برای آنها در بیمارستان برگزار می‌کنند اما به هر حال بیمار هستند، چطور قرار است کنکور بدهند؟)

لومینوس، داوطلب کنکور سراسری:‌ به نظر من کنکوری نباید کنکور برگزار شود چون پای جان من و خیلی‌های دیگر در میان است و اینکه یکی مثل من که اوضاع مالی خوبی ندارد، اگه بگیرم و حالم خراب شود، هزینه های بیمارستان را چطوری باید پرداخت کنم و اینکه حتی ترس و فشارهای روانی که قبل و بعد کنکور به آدم وارد می‌شود که نکنه کرونا بگیرم و به کسی منتقل کنم و جانش به خطر بیفتد به ما وارد می‌شود، ممکن است خیلی برایمان بد باشد. اینکه چطور می‌توانیم چند ساعت با ماسک سر جلسه تحمل کنیم و بعضی‌ها که مشکل تنفسی دارند باید چه کار کنند؟ و تازه ما که در یکی از شهرهای خوزستان زندگی میکنیم و هوا خیلی گرم است و همه مدارس از امکانات کولر و... برخوردار نیستند، چه کار باید کنیم و اینکه چه تضمینی می‌کنند که همه‌جا پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کنند و جان‌مان را به خطر نمی‌اندازند؟ شاید چند ماه دیگر اوضاع بدتر شود و نتوانند برگزارکنند کنکور را و تعداد مبتلایان با سردی هوا بیشتر شود واینکه شاید واکسن کرونا حالا یا حتی هیچ وقت ساخته نشود، اما برگزاری کنکور از جان ما که با ارزش تر نیست. مطمئنم و کاملا واضح است که کنکور نمی‌تواند با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برگزار شود.