قتلهای زنجیرهای در کابل قبل از مذاکرات بینافغان
ترس و وحشت در کابل به حدی است که فعالان مدنی حتی جرأت نمیکنند در مراسم تشییع دوستان و همکارانشان که به قتل رسیدهاند شرکت کنند.
در آستانه برگزاری گفتوهای دولت افغانستان با طالبان که به مذاکرات «بینافغان» مرسوم است، موجی از قتلهای زنجیرهای در کابل به راه افتاده با این هدف که فعالان مدنی افغانستان مرعوب شوند و سکوت پیشه کنند.
یکشنبه ۳۰ اوت/۹ شهریور محمد اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان «شورای عالی مصالحه ملی» را با هدف ایجاد اجماع ملی بر سر موضوعاتی که میبایست با هیأت مذاکرهکننده طالبان به بحث گذاشته شود تشکیل داد. هفته گذشته مولوی هیبتالله آخوندزاده، رهبر طالبان هیأتی را برای مذاکرات بینافغان با دولت محمد اشرف غنی با اختیارات تام تعیین کرد.
همزمان با این تحولات واشنگتنپست از کابل گزارش داد که قبل از آغاز مذاکرات بینافغان برخی وکیلان حقوق بشر، استادان دانشگاهها، روزنامهنگاران و مدیران میانی دولت و حتی برخی از امامان جماعت توسط افراد ناشناس هدف حملاتی قرار گرفتهاند. یکی از فعالان جامعه مدنی افغانستان در مصاحبه با واشنگتنپست درباره وضعیت فعالان مدنی در کابل گفت:
«ترس و وحشت در کابل به حدی است که فعالان مدنی حتی جرأت نمیکنند در مراسم تشییع دوستان و همکارانشان که به قتل رسیدهاند شرکت کنند.»
وزارت داخله افغانستان اعلام کرده است که در روزهای گذشته ۳۹ فعال مدنی و استاد دانشگاه در سوءقصدها جان خود را از دست دادهاند. واشنگتنپست برای نمونه نام و سرگذشت سه تن از این فعالان را ذکر کرده است.
عبدالباقی امین، استاد اسلامشناسی و از مدیران میانی وزارت معارف افغانستان که در بین دانشجویانش محبوب بود. او به نمایندگی از طرف دولت افغانستان سال گذشته در مذاکرات دوحه شرکت داشت. امین هفته گذشته در اثر انفجار بمبی که در خودرویش کار گذاشته شده بود کشته شد. راننده او مجروح شد.
وحید شاه، روزنامهنگار بیست و پنج ساله که به عنوان فیلمبردار با شبکه تلویزیونی خورشید همکاری میکرد و همچنین محمد ایاز نیازی، امام جماعت مسجد وزیر اکبرخان در کابل که در مصر در رشته اسلامشناسی تحصیلات خود را به پایان رسانده و از منتقدان طالبان بود.
حدود دو هفته قبل هم فوزیه کوفی، از فعالان حقوق زن و از اعضای لویه جرگه در نزدیکی کابل هدف حمله «افراد ناشناس» قرار گرفت. فوزیه کوفی در سخنانی در لویه جرگه از طالبان به تندی انتقاد کرده بود.
تاکنون هیچ گروهی مسئولیت ترور فعالان مدنی افغانستان را به عهده نگرفته است. طالبان در برخی موارد با انتشار بیانیههایی هرگونه مشارکت در این قتلها را رد کردهاند. واشنگتنپست مینویسد با این حال مقامات امنیتی افغانستان گمان میبرند که افراد مسلح نزدیک به طالبان مسئولیت این قتلهای زنجیرهای را به عهده دارند.
طارق آریان، سخنگوی وزارت داخله افغانستان در مصاحبه با واشنگتنپست میگوید:
«این حملات زیر سقف طالبان اتفاق میافتد. آنها زیرساختهای لازم را برای انجام چنین حملاتی در سراسر افغانستان تدارک میبینند.»
به گفته آریان ظاهراً هدف طالبان از قتلهای زنجیرهای این است که از یک طرف فعالان مدنی را مرعوب کنند و از طرف دیگر در مذاکرات بینافغان اهرم فشاری علیه دولت افغانستان در اختیار داشته باشد.
فعالان مدنی افغانستان اعتقاد دارند که اگر مذاکرات بینافغان به درازا بکشد، حملات علیه فعالان مدنی بالا میگیرد و به تدریج آثار دستاوردهای مدنی در سالهای اخیر از بین میرود.
در طی مذاکرات بینافغان میبایست طرفین بر سر آتشبس پایدار، حقوق اقلیتها و همچنین حقوق زنان و تغییر قانون اساسی افغانستان به توافق برسند.
بیشتر بخوانید:
نظرها
خلیل
هر گونه مذاکره و امتیاز دادن به طالبانیها، یعنی زدن میخ به تابوت دموکراسی. طالبان جانوری است که سر افغانستان را خواهد خورد. طالبان دستپرورده آمریکاست، اما در حال حاضر از کشورهای مختلفی در منطقه تغذیه میشود. قتلهای زنجیرهای را از ابوطالب خود (جمهوری اسلامی) آموخته است. و جیبهای گشاد خیانت و جنایتش را از پولهای نفتی کثیف قطر و ایران و ... پر میکند. مردم افغانستان باید یکدست در برابر این پلیدی قیام کنند و بایستند.